Derya sessizce pencereden dışarı baktı.

Derya silently looked out the window.

Sonbaharın yaprakları yavaşça çimenlerin üzerine süzülüyordu.

The autumn leaves were slowly drifting down onto the grass.

İlgisini çeken başka bir şey yoktu.

There was nothing else that caught her interest.

O içeriye dönüp tekrar odasına baktı.

She turned back inside and looked at her room again.

Odanın içinde güvenli ve sıcak bir hava vardı.

There was a safe and warm atmosphere inside the room.

Ancak bu sıcak hava içinde kaybolduğu ve güvensiz hissettiği zamanlar da oluyordu.

However, there were times when she felt lost in this warmth and insecure.

Emir'in içeri girdiğini fark etmesi uzun sürmedi.

It didn't take long for her to notice Emir walking in.

Emir, her zamanki gibi neşeli bir sesle, "Haydi, alışverişe çıkıyoruz!" dedi.

Emir, in his usual cheerful voice, said, "Let's go shopping!"

Derya, Emir'in bu enerji dolu daveti karşısında bir an tereddüt etti.

Derya hesitated for a moment in the face of Emir's energetic invitation.

Hayatının en zor anlarında, dışarı çıkmak ona korkunç görünüyordu.

During the hardest times in her life, going outside seemed terrifying to her.

Fakat aynı zamanda, avluda yürümek ya da bir mağazada dolaşmak gibi basit şeylerin onun için ne kadar önemli olduğunu da biliyordu.

But at the same time, she knew how important simple things like walking in the courtyard or browsing in a store were for her.

Emir, göz kırparak, "Korkmana gerek yok. Birlikte çok keyifli olur," diye ekledi.

Emir, winking, added, "There's nothing to fear. It'll be very enjoyable together."

Bu sözler Derya'nın içinde bir cesaret kıvılcımı yaktı.

These words sparked a flicker of courage within Derya.

Derya, omuzlarını düzeltti ve nazik bir gülümsemeyle, "Tamam, hadi gidelim," dedi.

Derya straightened her shoulders and with a gentle smile, said, "Okay, let's go."

Hastanenin koridorları karanlık ve sessizdi.

The hospital corridors were dark and quiet.

Firat, onları dışarıdaki alışveriş noktasına getirmekteydi.

Firat was guiding them to the shopping spot outside.

Alışveriş mağazasına geldiklerinde, içerideki parlak ışıklar ve kalabalık Derya'yı biraz rahatsız etti.

When they arrived at the shopping store, the bright lights and the crowd inside made Derya a bit uncomfortable.

Firat, onun yanına gelip yumuşak bir sesle, "Unutma, burada kimse sana zarar veremez. Bu sadece senin dünyan," dedi.

But Firat came to her side and in a soft voice, said, "Remember, no one can harm you here. This is just your world."

Derya, nefesini düzenlemeye çalışarak raflar arasında dolaşmaya başladı.

Derya started to wander between the shelves, trying to steady her breath.

Sabunlar, şampuanlar, diş macunları... Sonunda birkaç ürün seçti.

Soaps, shampoos, toothpaste... She selected a few products in the end.

Ancak diğer müşterilerin meraklı bakışları altında elleri titredi.

However, under the curious gazes of other customers, her hands trembled.

Emir hemen yanı başına gelip fısıldadı, "Güçlü ol, Derya. Sen bunu başarabilirsin."

Emir immediately came next to her and whispered, "Be strong, Derya. You can do this."

Derya derin bir nefes aldı ve kasaya doğru ilerledi.

Derya took a deep breath and walked towards the register.

Kalbi hızla çarpıyordu ancak bu adımı atmış olmak ona bir zafer gibi geldi.

Her heart was racing, but taking this step felt like a victory to her.

Ödeme yaptıktan sonra dışarı çıktıklarında, Firat onun omzuna hafifçe dokundu.

After making the payment, when they went outside, Firat gently touched her shoulder.

"İşte bu," dedi. "Bu, kendi yola geri dönmenin başlangıcı."

"That's it," he said. "This is the beginning of finding your way back."

Derya, Emir ve Firat ile birlikte geri dönerken, içini sıcak bir tatmin duygusu kapladı.

As Derya returned with Emir and Firat, a warm feeling of satisfaction filled her inside.

O günden sonra odasına döndüğünde elinde tuttuğu birkaç basit ürün ona büyük bir başarı sembolü gibi göründü.

When she returned to her room that day, the few simple products she held in her hand seemed to her like a symbol of great success.

Gülümseyip, sıcak odasına geri döndü.

Smiling, she returned to her warm room.

Artık geleceğe daha umutla bakabiliyordu.

Now she could look to the future with more hope.

Çünkü o gün, küçük ama çok önemli bir adım atmıştı.

Because that day, she had taken a small but very important step.