Hızlı adımlarla inCube adlı girişim kuluçka merkezine giren Erdem'in kafasında kocaman bir hedef vardı.

Erdem entered the startup incubation center called inCube with quick steps, and he had a big goal in mind.

Tüm yaz boyunca harıl harıl üzerinde çalıştığı projeyi yatırımcılara sunmak ve gerekli finansmanı elde etmek istiyordu.

He wanted to present the project he had worked on tirelessly throughout the summer to investors and secure the necessary funding.

Ancak, kafası biraz karışıktı ve bu karışıklık az sonra başına gelecek talihsiz kazanın habercisiydi.

However, he was a bit confused, and this confusion was a precursor to the unfortunate mishap that was about to happen to him.

Ofis, bir arı kovanı gibi çalışıyordu.

The office buzzed like a beehive.

Beyaz tahtalar ilham verici fikirlerle doluydu ve herkes inovatif projeleri hakkında hararetli tartışmalar yapıyordu.

Whiteboards were filled with inspiring ideas, and everyone was engaged in heated discussions about their innovative projects.

Kahvenin kokusu her yere yayılmış, klavye klik sesleri ise bir melodi gibi ofisi doldurmuştu.

The aroma of coffee permeated everywhere, and the sound of clicking keyboards filled the office like a melody.

İşte tam da böyle bir anda, Erdem yanlış bir tuşa bastı.

It was precisely at such a moment that Erdem pressed the wrong button.

Yatırımcılara göndermek istediği iddialı ve abartılı sunum e-postasını, ofisteki tüm çalışanlara gönderdiğini fark etti.

He realized that the ambitious and exaggerated presentation email he meant to send to the investors had been sent to all the employees in the office.

Bu e-posta, projesinin gelecekte dünyayı nasıl değiştireceği gibi iddialı ve biraz da gülünç mesajlar içeriyordu.

This email contained bold and somewhat ridiculous messages about how his project would change the world in the future.

Erdem, bu hata yüzünden herkesin karşısında utançtan kıpkırmızı kesildi.

Embarrassed because of this mistake, Erdem turned crimson in front of everyone.

Ancak, olan olmuştu; şimdi ne yapacağına karar vermesi gerekiyordu.

However, what was done was done; he needed to decide what to do next.

Ofis arkadaşları Merve ve Canan da durumu fark etmiş, şaşkın şaşkın ona bakıyordu.

His office friends Merve and Canan also noticed the situation and looked at him in astonishment.

Erdem derin bir nefes aldı ve sakinleşmeye çalıştı.

Erdem took a deep breath and tried to calm himself.

“Ne yapmalıyım?” diye düşündü.

"What should I do?" he thought.

Sonunda, hatasını kabul edip, bunu esprili bir hale dönüştürmeye karar verdi.

Eventually, he decided to admit his mistake and turn it into a humorous moment.

Erdem, kendine güvenip sunum vakti geldiğinde sahneye çıktı.

Erdem, confident in himself, took the stage when it was time for the presentation.

İlk olarak talihsiz e-postaya atıfta bulunarak, “Beni buradaki herkes tanıyor; çünkü ilaç gibi ve belki de biraz fazla iddialı bir yolculuk sundum size!” dedi.

He first referred to the unfortunate email by saying, "Everyone here knows me because I offered you a journey like medicine and maybe a bit too ambitious!"

Ofistekiler gülmeye başladı, Erdem’in kendini hafife alması ve durumu esprili bir hale getirmesi herkesi etkiledi.

The office started to laugh, and Erdem's self-deprecation and ability to turn the situation into a joke impressed everyone.

Sunumuna devam ederken, e-postadaki abartılı iddialar üzerinden espiriler yaptı ve odanın enerjisi yükseldi.

As he continued his presentation, he made jokes about the exaggerated claims in the email, and the energy in the room rose.

Erdem’in samimiyeti ve dürüstlüğü, ilk başta gergin görünen yatırımcının bile yüzünde bir gülümseme oluşturdu.

Erdem's sincerity and honesty even brought a smile to the face of the initially tense-looking investor.

Sunumun sonunda, yatırımcı ona yaklaştı ve "Sizinle daha ciddi bir görüşme yapmak isteriz," dedi.

At the end of the presentation, the investor approached him and said, "We'd like to have a more serious discussion with you."

Erdem’in yüreği mutlulukla dolmuştu.

Erdem's heart filled with happiness.

Sonbaharın tatlı esintisiyle inCube’dan çıkarken, Erdem kazandığı yeni bir özümsedi; özgünlük ve mizah, insanların güven ve saygısını kazanmak için en az inovasyon kadar önemliydi.

As he left inCube with the sweet breeze of autumn, Erdem had gained a new insight; authenticity and humor were as important as innovation in earning people's trust and respect.

Artık daha büyük bir inançla yoluna devam edebilir, ve gelecekteki başarılarına doğru ilerleyebilirdi.

Now, he could continue on his path with greater belief and proceed towards his future successes.