Emir ve Zeynep, yaz güneşinin parlak ışıkları altında, kalabalık bir alışveriş merkezinde yürüyordu.

Emir and Zeynep walked through a crowded shopping mall under the bright lights of the summer sun.

Emir, yeni yatılı okul yılı için malzemeler almak üzere buradaydı.

Emir was there to buy supplies for the new boarding school year.

Zeynep ise ona moral vermek ve tavsiyelerde bulunmak istiyordu.

On the other hand, Zeynep wanted to boost his morale and give him advice.

Emir, aldığı burs sayesinde okulun kapısından geçmeyi başarmıştı.

Emir had managed to get through the school gates thanks to the scholarship he received.

Ancak başka bir sorun vardı: bütçe.

However, there was another issue: the budget.

Alışveriş merkezinin içinde, anne babalar ve çocukların sesleri yankılanıyordu.

Inside the shopping mall, the voices of parents and children echoed.

Emir elindeki listeye baktı.

Emir looked at the list in his hand.

Yeni okul çantası, defter, kalem ve diğer ihtiyaçlar vardı.

There was a new school bag, notebooks, pens, and other necessities.

"İlk defa böyle bir okulda olacağım," diye düşündü.

"This will be my first time at such a school," he thought.

Her şeyin mükemmel olmasını istiyordu.

He wanted everything to be perfect.

"Zeynep, şu çanta nasıl?"

"Zeynep, how about this bag?"

diye sordu Emir, pahalı bir çantayı işaret ederek.

Emir asked, pointing to an expensive bag.

"Emir, bu çanta çok pahalı," dedi Zeynep.

"Emir, this bag is too expensive," Zeynep said.

"Bütçemizi aşar."

"It would exceed our budget."

Emir, çantayı bırakmak zorunda kaldı.

Emir had to put the bag down.

Birkaç mağaza dolaştıktan sonra bir hesap makinesi gördü.

After visiting a few stores, he saw a calculator.

Çok şıktı ve Emir'in dikkatini çekmişti.

It was very chic and caught Emir's attention.

"Bunu almalıyım," dedi heyecanla.

"I have to get this," he said excitedly.

"Emir, bu çok pahalı.

"Emir, this is very expensive.

Bu kadar harcama yapamayız," uyardı Zeynep, biraz daha ciddiyetle.

We can't spend that much," Zeynep warned, a bit more seriously.

Emir'in kafasında sorular oluşmaya başladı.

Questions began to form in Emir's mind.

"Ya o okulda herkesin böyle hesap makineleri varsa?"

"What if everyone at that school has such calculators?"

diye düşündü.

he thought.

Okulda kabul edilmek istiyordu.

He wanted to be accepted at school.

Herkesle aynı seviyede görünmek, farklı olmadığını göstermek istiyordu.

He wanted to appear on the same level as everyone else and show that he wasn't different.

Zeynep, Emir'in yanına gelerek ona sakin bir sesle, "Bak Emir," dedi.

Zeynep came up next to Emir and said in a calm voice, "Look, Emir.

"Önemli olan ne bildiğin ve nasıl biri olduğun.

What's important is what you know and who you are.

Değerini hesap makineleri belirlemez."

Calculators do not determine your worth."

Emir, Zeynep'in sözleri üzerinde düşündü.

Emir thought about Zeynep's words.

Asıl önemli olanın arkadaşlık ve aldığı eğitimin kalitesi olduğuna karar verdi.

He decided that the most important things were friendship and the quality of the education he received.

Hesap makinesini yerine koydu.

He put the calculator back.

Daha uygun fiyatlı ve işlevsel bir tane seçti.

He chose a more affordable and functional one.

Çeki düzen verdikleri alışveriş arabasıyla kasaya yöneldiler.

With their organized shopping cart, they headed to the checkout.

Emir, daha önce hiç olmadığı kadar kendine güven duyuyordu.

Emir felt more confident than ever before.

Zeynep sayesinde pratik, bütçe dostu seçimler yapmıştı.

He had made practical, budget-friendly choices thanks to Zeynep.

Okula hazırlanırken yanında bir arkadaş olduğu için şanslı hissediyordu.

He felt lucky to have a friend by his side while preparing for school.

Dışarı çıktıklarında, yaz güneşi onların üstüne parlıyordu.

As they stepped outside, the summer sun shone upon them.

Emir, Zeynep'e döndü ve gülümsedi.

Emir turned to Zeynep and smiled.

"Haklıydın," dedi.

"You were right," he said.

"Seninle olduğum sürece, her şey yoluna girecek."

"As long as I'm with you, everything will be fine."

Zeynep de gülümseyerek, "Elbette," diye cevap verdi.

Zeynep smiled back and replied, "Of course.

"Unutma, sen zaten harikasın."

Remember, you're already amazing."

Ve birlikte yola çıkarken Emir, yeni okul yılına hazır olduğunu hissediyordu.

And as they set off together, Emir felt ready for the new school year.

İçindeki heyecan ve yenilenen özgüvenle adımlarını attı.

With the excitement and renewed confidence inside him, he stepped forward.

Artık biliyordu ki, materyaller değil, insanlara verdiği değer ve kazandığı tecrübelerdir önemli olan.

He now knew that it's not the materials, but the value given to people and the experiences gained that are important.