ช่วงบ่ายวันหนึ่งที่สวนเบญจกิติ ในกรุงเทพฯ พระอาทิตย์ตกดินมาเยือน แสงส้มๆ ส่องสะท้อนกับน้ำในทะเลสาบ

One afternoon at Suan Benjakitti in Bangkok, as the sun began to set, the orange light reflected off the water in the lake.

น้ำเย็นสบาย ลมบางเบาพัดผ่านกระดาษสีเงินที่ปิดอยู่เหนือศีรษะ

The cool water and a gentle breeze blew past the silver paper that hovered above their heads.

นรินทร์และละมัยเดินร่วมกันเพื่อสัมผัสบรรยากาศของงานลอยกระทง

Narin and Lamai walked together to experience the atmosphere of the Loy Krathong festival.

นรินทร์ มองเห็นอะไรบางอย่างที่ถูกซ่อนไว้ในพงศ์หญ้าอย่างแผ่วพริ้ว

Narin noticed something hidden in the swaying grass.

เขาโน้มตัวลงไป หยิบซองจดหมายเก่าๆ ที่มีตราประทับลายดอกบัว

He bent down to pick up an old envelope with a lotus pattern stamp.

ทั้งสองนั่งลงบนม้านั่งใกล้ๆ กัน

They both sat together on a nearby bench.

นรินทร์เปิดซองจดหมาย ระวังค่อยๆ

Narin carefully opened the envelope.

"อะไรนะ?" ละมัยถามอย่างอยากรู้

"What is it?" Lamai asked, curious.

"มันเป็นจดหมาย มีข้อความแปลกๆ" เขาตอบ อ่านออกเสียง " 'เมื่อแสงลอยบนฟ้า วันที่คืนสู่สายน้ำ เห็นสิ่งที่งามงด' รู้สึกว่าจะพาเราไปที่ไหนสักแห่งระหว่างงานลอยกระทงนี้"

"It's a letter with strange writing," he replied, reading aloud, "'When light floats on the sky, the day returns to the streams, see what is beautiful.' It seems to guide us to somewhere during this Loy Krathong festival."

"น่าสนใจนะ แต่เรามาทำอะไรที่นี่กัน?" ละมัยสงสัย

"Interesting, but what are we doing here?" Lamai wondered.

แม้ว่าจะรู้สึกประหม่าเล็กน้อย นรินทร์ตัดสินใจบอกความรู้สึกของเขา

Although feeling slightly nervous, Narin decided to share his feelings.

"ถ้าเราใช้โอกาสนี้ค้นหาคำตอบด้วยกัน จะทำให้ค่ำคืนนี้น่าจดจำ เล่าให้ทุกคนในภายหลังได้ฟัง"

"If we take this opportunity to search for the answer together, it could make this night memorable, something we can share with everyone later."

ทั้งสองคนเริ่มเดินตามทางในจดหมาย ตามหาสัญลักษณ์ที่อาจซ่อนอยู่ในสวนเบญจกิติ

The two of them began to follow the path described in the letter, searching for symbols that might be hidden in Suan Benjakitti.

นาครทิศปรบมือต้อนรับพวกเขาถัดไป พร้อมขอให้โชคดี

Their journey was welcomed by Nakornthit, who applauded them, wishing them good luck.

ในที่สุด พวกเขาก็เห็นไฟสีทองสว่างขึ้นไปบนท้องฟ้า

Finally, they saw golden lights rising into the sky.

โคมลอยสวยงามปลายปีกบินเข้าร่วมในคืนนั้น

Beautiful Khom Loi lanterns joined the night sky.

นรินทร์และละมัยยิ้มหัวเราะกับความตื่นเต้น

Narin and Lamai smiled and laughed with excitement.

ทั้งคู่ปล่อยกระทงที่พวกเขาเตรียมมาไว้ในแม่น้ำ

Both of them released the krathongs they had prepared into the river.

กระทงส่องประกายลอยไปบนสายน้ำ ชวนให้คิดถึงความสงบและความหวังที่มาใหม่ในชีวิต

The krathongs glowed as they floated on the water, evoking thoughts of tranquility and new hopes in life.

นรินทร์เรียนรู้ถึงความสำคัญของความสามารถในการเปิดใจ และสร้างแรงบันดาลใจใหม่ๆ จากเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด

Narin learned the importance of openness and gaining new inspiration from unexpected events.

และละมัยก็รู้สึกว่า การแบ่งปันช่วงเวลานี้ทำให้ความเชื่อมโยงระหว่างกันลึกซึ้งยิ่งขึ้น

Lamai felt that sharing this moment deepened their connection.

เป็นค่ำคืนที่ทั้งสองจะจดจำเสมอในจิตใจ

It was a night that both of them would always remember in their hearts.