Gdy złote liście opadały na ziemię, wiatr niósł z nimi chłodne wspomnienia dawnej Warszawy.

As the golden leaves fell to the ground, the wind carried with them the cool memories of old Warszawa.

Katarzyna, Marek i Antek przedzierali się przez spustoszone miasto.

Katarzyna, Marek, and Antek made their way through the ravaged city.

Ruiny otaczały ich dookoła, a cisza, którą przerywały tylko odgłosy kroków, była przytłaczająca.

Ruins surrounded them on all sides, and the silence, broken only by the sound of footsteps, was overwhelming.

Każdy dzień był walką o przetrwanie.

Every day was a battle for survival.

Katarzyna, z determinacją wypisaną na twarzy, prowadziła swoją małą grupę.

Katarzyna, with determination written on her face, led her small group.

Straciła rodzinę w katastrofie, ale teraz to Marek i Antek stanowili dla niej nową rodzinę.

She had lost her family in the disaster, but now Marek and Antek were her new family.

Marek, z mapą w ręku, analizował każdy kawałek drogi.

Marek, with a map in hand, analyzed every piece of the road.

Znał wszystkie najkrótsze trasy, wiedział, gdzie unikać pułapek.

He knew all the shortest routes and where to avoid traps.

Był ostrożny i zawsze myślał dwa kroki naprzód.

He was cautious and always thought two steps ahead.

Antek, najmłodszy z grupy, nie tracił nadziei.

Antek, the youngest of the group, never lost hope.

Jego optymizm rozjaśniał nawet najciemniejsze dni.

His optimism brightened even the darkest days.

Śmiał się i żartował, starając się utrzymać morale na wysokim poziomie.

He laughed and joked, trying to keep morale high.

Wiedział, że gdzieś tam, za horyzontem, jest bezpieczne miejsce, o którym opowiadał ludziom.

He knew that somewhere, beyond the horizon, there was a safe place he told people about.

I tego się trzymali.

And they held on to that.

Pewnego dnia, gdy przemierzali kolejną opustoszałą uliczkę, Marek zatrzymał się nagle.

One day, as they walked through another deserted alley, Marek suddenly stopped.

"Jest droga na skróty," powiedział, wskazując na ciemną uliczkę prowadzącą do centrum.

"There's a shortcut," he said, pointing to a dark alley leading to the center.

Katarzyna zawahała się.

Katarzyna hesitated.

"To ryzykowne," odpowiedziała.

"It's risky," she replied.

"Ale może zaoszczędzimy jeden dzień."

"But maybe we'll save a day."

Narada trwała krótko.

The discussion was brief.

Zdecydowali się zaryzykować.

They decided to take the risk.

Weszli w ciemność, każąc Antkowi uważać.

They entered the darkness, urging Antek to be careful.

Szli cicho, jednym okiem obserwując każdą ruinę.

They walked quietly, one eye watching every ruin.

Nagle zza rogu wyskoczyła grupa nieznanych postaci.

Suddenly, a group of unknown figures appeared from around the corner.

Uzbrojeni ludzie patrzyli na nich z wrogimi spojrzeniami.

Armed people glared at them with hostile looks.

Atmosfera zgęstniała jak mgła o poranku.

The atmosphere thickened like fog in the morning.

Katarzyna zapatrzyła się na ich przywódcę, wiedząc, że teraz musi działać szybko.

Katarzyna stared at their leader, knowing she had to act quickly now.

W tym momencie Antek chwycił najbliższą cegłę i rzucił ją w stronę napastników.

In that moment, Antek grabbed the nearest brick and hurled it at the attackers.

Rozproszona grupa zaczęła się cofać.

The dispersed group began to retreat.

W tym samym czasie Marek złapał Katarzynę za rękę.

At the same time, Marek grabbed Katarzyna by the hand.

"Biegnijmy!"

"Let's run!"

krzyknął.

he shouted.

Ruszyli razem, serca biły jak dzwony kościelne.

They ran together, their hearts pounding like church bells.

Dźwięk kroków oddalał się, a groźne okrzyki pozostawały za nimi.

The sound of footsteps faded into the distance, leaving the menacing shouts behind.

Po paru godzinach intensywnego marszu, zasapani i zmęczeni, dotarli na wzgórze.

After several hours of intense marching, breathless and exhausted, they reached a hill.

Katarzyna, z ciężkim oddechem, spojrzała w dal.

Katarzyna, with heavy breaths, looked into the distance.

Tam, na horyzoncie, widać było łunę świateł.

There, on the horizon, was a glow of lights.

To był ich cel – bezpieczna przystań, której tak długo szukali.

It was their goal— the safe haven they had been searching for so long.

Katarzyna złapała Antka za ramiona i patrzyła mu w oczy.

Katarzyna grabbed Antek by the shoulders and looked into his eyes.

"Dzięki tobie," powiedziała cicho, "udało nam się."

"Thanks to you," she said quietly, "we made it."

Po raz pierwszy od dawna poczuła, że nie jest sama.

For the first time in a long time, she felt she was not alone.

Marek położył dłoń na jej ramieniu, a Antek uśmiechnął się szeroko.

Marek placed a hand on her shoulder, and Antek smiled broadly.

Rodzina, choć inna niż kiedyś, wciąż mocna i zjednoczona.

A family, although different than before, still strong and united.

Razem, pełni nadziei na przyszłość, ruszyli dalej, ku nowemu domowi.

Together, filled with hope for the future, they moved on, toward a new home.

Ostatecznie Katarzyna zrozumiała, że nie musi wszystkiego robić sama.

In the end, Katarzyna understood that she didn't have to do everything alone.

Wspólnie będą mogli stawić czoła każdemu wyzwaniu.

Together, they could face any challenge.