Jesień malowała świat w złocie i czerwieni, kiedy Kazimierz siedział na brzegu swojego łóżka w oddziale psychiatrycznym.

Autumn painted the world in gold and red as Kazimierz sat on the edge of his bed in the psychiatric ward.

Ciche szuranie liści za oknem przypominało mu o przemijaniu czasu.

The quiet rustling of leaves outside the window reminded him of the passage of time.

Tu, na oddziale, każdy dzień był podobny do poprzedniego.

Here, in the ward, each day was similar to the previous one.

Sterylne ściany i długie, puste korytarze nie sprzyjały poczuciu wolności.

The sterile walls and long, empty corridors did not foster a sense of freedom.

Kazimierz od dawna marzył o spotkaniu z Renatą, swoją siostrą.

Kazimierz had long dreamed of meeting with Renata, his sister.

Przed przyjęciem do szpitala pokłócili się o coś błahego.

Before his admission to the hospital, they had argued over something trivial.

Od tego momentu ich kontakty ustały, a w Kazimierzu narastało poczucie winy i izolacji.

From that moment, their contact ceased, and within Kazimierz grew a sense of guilt and isolation.

Pisał do niej listy, ale odpowiedzi nie nadchodziły.

He wrote letters to her, but no responses came.

Zbliżające się Święto Wszystkich Świętych było dla niego nadzieją na odnowienie więzi.

The approaching All Saints’ Day was his hope for renewing their bond.

Dzisiejszego wieczoru Kazimierz postanowił działać.

This evening, Kazimierz decided to act.

Po zmroku wymknął się cicho z pokoju.

After dark, he quietly slipped out of his room.

Wiedział, że to ryzykowne, ale potrzeba rozmowy z siostrą była silniejsza.

He knew it was risky, but the need to talk to his sister was stronger.

W razie potrzeby planował powiedzieć, że pomylił drogi.

If necessary, he planned to say he had lost his way.

Dotarł do świetlicy, gdzie stał jedyny telefon, z którego korzystano zazwyczaj tylko za zgodą personelu.

He reached the common room, where stood the only phone, usually used only with the staff's permission.

Z rękami drżącymi z napięcia podniósł słuchawkę i wykręcił numer Renaty.

With hands trembling from tension, he picked up the receiver and dialed Renata's number.

Raz, drugi, trzeci... wreszcie usłyszał jej głos.

Once, twice, three times... finally, he heard her voice.

Rozmowa była napięta.

The conversation was tense.

"Kazimierz, dlaczego dzwonisz?

"Kazimierz, why are you calling?

Wiesz, że nie powinnam rozmawiać."

You know I shouldn’t be talking."

"Odpowiadam za to, co się stało wtedy", powiedział.

"I'm responsible for what happened then," he said.

W jego głosie była desperacja, ale i nadzieja.

In his voice was desperation, but also hope.

Wyraźnie czuła, że wreszcie stara się powiedzieć to, co od dawna było niewypowiedziane.

She clearly felt that, at last, he was trying to say what had long gone unsaid.

"Proszę, przyjdź na Wszystkich Świętych.

"Please, come on All Saints’ Day.

Chcę się z tobą spotkać."

I want to meet you."

Po chwili ciszy, Renata westchnęła ciężko.

After a brief silence, Renata sighed heavily.

"Dobrze, Kazimierz.

"Alright, Kazimierz.

Przyjdę."

I'll come."

W dzień Wszystkich Świętych Kazimierz nerwowo wyglądał przez okno.

On All Saints’ Day, Kazimierz nervously glanced out the window.

Liście wirując spadały z gałęzi, a on modlił się, by Renata dotrzymała słowa.

Leaves swirled and fell from the branches, and he prayed for Renata to keep her word.

W końcu nadeszła.

Finally, she arrived.

Miała ze sobą koszyk z ciastkami i symbolicznie, gałązkę oliwną.

She had a basket of cookies and, symbolically, an olive branch.

Uśmiechnęła się do Kazimierza, który poczuł, jak skomplikowane uczucia blakną.

She smiled at Kazimierz, who felt the complexity of his feelings begin to fade.

"Przepraszam, że nie odpowiadałam", powiedziała, stając naprzeciw niego.

"I'm sorry I didn't respond," she said, standing across from him.

"Też mi ciebie brakowało."

"I missed you too."

Spędzili razem czas, rozmawiając o przeszłości i przyszłości, a Kazimierz zrozumiał, że utrzymanie relacji wymaga wysiłku i ryzyka.

They spent time together, talking about the past and the future, and Kazimierz understood that maintaining a relationship requires effort and risk.

Tego dnia, kiedy widział za oknem złote liście i głęboki granat nieba, pojął, że nie musi być samotny.

That day, as he saw the golden leaves and the deep navy sky outside the window, he realized he did not have to be alone.

To był początek nowego rozdziału, a on był gotów go przeżyć.

It was the beginning of a new chapter, and he was ready to embrace it.