W samo południe, gdy słońce ledwo prześwitywało przez złociste liście drzew, Jacek spojrzał w lustro w przedpokoju.

At noon, when the sun barely shone through the golden leaves of the trees, Jacek looked in the mirror in the hallway.

Westchnął głośno.

He sighed loudly.

Wiedział, że muszą kupić coś specjalnego dla Ani.

He knew they needed to buy something special for Ania.

To był jej urodzinowy dzień, a on chciał, żeby była szczęśliwa.

It was her birthday, and he wanted her to be happy.

Może idealny tort sprawi, że choć na chwilę zapomną o kłopotach.

Maybe a perfect cake would make them forget their troubles, even if just for a moment.

"Wszyscy gotowi?"

"Is everyone ready?"

zapytał, podchodząc do kuchni, gdzie Ania właśnie kończyła sprzątać po śniadaniu.

he asked, approaching the kitchen where Ania was just finishing cleaning up after breakfast.

Tomek spojrzał krzywo na ojca, jakby nie wierzył, dlaczego dentysta nagle chce być cukiernikiem.

Tomek looked skeptically at his father, as if he couldn't believe why a dentist suddenly wanted to be a pastry chef.

"Po co tort?

"Why a cake?

To nie zmieni naszych problemów," rzucił, chowając słuchawki do kieszeni.

It won't change our problems," he said, tucking his headphones into his pocket.

Ania podeszła do niego i położyła mu rękę na ramieniu.

Ania approached him and placed a hand on his shoulder.

"To tylko tort, Tomku.

"It's just a cake, Tomek.

Spróbuj, proszę.

Try, please.

Dla mnie," powiedziała cicho.

For me," she said softly.

Jacek zmarszczył brwi, ale skinął głową.

Jacek furrowed his brow but nodded.

"Chodźmy," powiedział, starając się nie stracić cierpliwości.

"Let's go," he said, trying not to lose patience.

W cukierni powitano ich zapachem świeżo upieczonych ciast.

In the bakery, they were greeted by the aroma of freshly baked cakes.

Kolorowe makaroniki i drożdżówki przyciągały oczy swoim blaskiem.

Colorful macarons and buns caught the eye with their shine.

Klienci krzątali się wokół, wybierając swoje ulubione słodkości.

Customers bustled around, choosing their favorite sweets.

Jacek rozejrzał się, szukając czegoś idealnego dla Anii.

Jacek looked around, searching for something perfect for Ania.

Tomek stanął przy ladzie, patrząc obojętnie na wystawione torty.

Tomek stood by the counter, looking indifferently at the displayed cakes.

"Naprawdę wierzycie, że to coś da?"

"Do you really think this will help?"

zapytał głośno, przyciągając uwagę kilku klientów.

he asked loudly, catching the attention of a few customers.

Jacek poczuł, jak coś w nim pęka.

Jacek felt something break inside him.

Zatrzymał się, spojrzał synowi prosto w oczy i zamiast wybuchnąć, westchnął.

He stopped, looked his son straight in the eyes, and instead of bursting out, he sighed.

"Co myślisz, Tomek?

"What do you think, Tomek?

Co twoja mama naprawdę by polubiła?"

What would your mother really like?"

Tomek zaskoczony pytaniem, zawahał się.

Tomek, surprised by the question, hesitated.

Przeglądnął torty wzrokiem, po czym pokazał na prosty, owocowy tort.

He scanned the cakes with his eyes, then pointed to a simple fruit cake.

"Ten.

"That one.

Ona zawsze lubiła truskawki."

She always liked strawberries."

Ania pokręciła głową z wdzięcznością i uśmiechem.

Ania shook her head with gratitude and a smile.

"Idealny," powiedziała.

"Perfect," she said.

W domu Jacek i Ania pocięli tort na kawałki.

At home, Jacek and Ania cut the cake into slices.

W domu zapanowała ciepła atmosfera.

A warm atmosphere filled the house.

Tomek się zaśmiał, opowiadając o dzisiejszej zabawną sytuację w szkole.

Tomek laughed, telling about a funny situation at school today.

Choć żaden z nich nie zapomniał o swoich kłopotach, wszyscy czuli się na chwilę bliżej siebie.

Although none of them forgot their troubles, they all felt closer to each other for a moment.

Jacek zrozumiał, że przymuszanie Tomka do dołącnia się to nie jest najlepsze rozwiązanie.

Jacek realized that forcing Tomek to join in was not the best solution.

Tomek powoli dostrzegał, że rodzina to nie tylko obowiązek, ale też wsparcie.

Tomek slowly began to see that family is not only an obligation but also support.

Gdy ciche śmiechy wypełniły pokój, wiedzieli, że ten dzień, choć mały gest, był krokiem ku lepszemu.

As soft laughter filled the room, they knew that this day, though a small gesture, was a step towards something better.