's Avonds hingen er kleine lichtjes rondom de ijsbaan in het Vondelpark.

In the evening, small lights hung around the ice rink in Vondelpark.

Sneeuwvlokken dansten zachtjes uit de lucht.

Snowflakes gently danced from the sky.

Het was een magische avond vlak voor de jaarwisseling.

It was a magical evening just before the year-end.

Maarten en Sanne stonden samen aan de kant van de ijsbaan.

Maarten and Sanne stood together at the edge of the ice rink.

"Kom op, Sanne!

"Come on, Sanne!"

" riep Maarten enthousiast.

Maarten called enthusiastically.

Hij deed zijn schaatsen aan en stond klaar om het ijs op te gaan.

He put on his skates and was ready to hit the ice.

"Het is bijna tijd, het nieuwe jaar wacht!

"It's almost time, the new year awaits!"

"Sanne glimlachte, maar ergens diep van binnen woelde er iets.

Sanne smiled, but deep inside, something stirred.

Maarten, altijd energiek en vol plannen, keek haar verwachtingsvol aan.

Maarten, always energetic and full of plans, looked at her expectantly.

Ze wisten allebei dat deze avond anders zou zijn.

They both knew this evening would be different.

Ze wisten het, zonder het echt te hoeven zeggen.

They knew it without really needing to say it.

"Ik kom.

"I'm coming.

Geef me een moment," zei Sanne, terwijl ze haar veters strakker aantrok.

Give me a moment," Sanne said as she tightened her laces.

Ze was altijd de meer bedachtzame van de twee, maar deze avond voelde anders.

She was always the more thoughtful of the two, but this evening felt different.

Er was een spanning in de lucht, niet alleen vanwege de feestelijkheden.

There was tension in the air, not just because of the festivities.

Samen gleden Maarten en Sanne over het ijs, omringd door het gelach van gezinnen en de zachte muziek van het feest.

Together, Maarten and Sanne glided over the ice, surrounded by the laughter of families and the soft music of the celebration.

Hun adem wolkte in de koude lucht.

Their breath fogged in the cold air.

De wereld om hen heen leek stil te staan, slechts zij en het geluid van hun schaatsen op het ijs.

The world around them seemed to stand still, only they and the sound of their skates on the ice.

Maarten voelde zijn hart sneller kloppen.

Maarten felt his heart beating faster.

Hij had deze avond gepland.

He had planned this evening.

Het was het perfecte moment.

It was the perfect moment.

Maar nog steeds, de angst om hun vriendschap te verliezen, hield hem tegen.

But still, the fear of losing their friendship held him back.

Hij hield van Sanne, meer dan hij ooit had durven toegeven.

He loved Sanne, more than he had ever dared to admit.

Toen de klok bijna middernacht sloeg, verzamelde Maarten zijn moed.

As the clock neared midnight, Maarten gathered his courage.

"Sanne," begon hij, zijn stem licht trillend door de opwinding en nervositeit.

"Sanne," he began, his voice slightly trembling with excitement and nervousness.

Sanne keek op, haar ogen weerspiegelden de glinsterende lichtjes om hen heen.

Sanne looked up, her eyes reflecting the sparkling lights around them.

"Er is iets dat ik je moet zeggen," vervolgde Maarten.

"There's something I need to tell you," Maarten continued.

"Ik.

"I...

ik ben verliefd op je, Sanne.

I'm in love with you, Sanne.

Al heel lang.

Have been for a long time."

"Sanne verstijfde, verrast door zijn woorden.

Sanne froze, surprised by his words.

Maar slechts een moment.

But only for a moment.

In dat ogenblik begreep ze haar eigen gevoelens.

In that instant, she understood her own feelings.

Alle tijd had ze het in twijfel getrokken maar nu, terwijl de lucht verlicht werd door de knallen van het vuurwerk, wist ze het zeker.

All along, she had doubted, but now, as the sky was lit up by the fireworks, she knew for certain.

"Maarten," zei Sanne zacht, en bijna als een fluistering voegde ze eraan toe, "ik voel hetzelfde voor jou.

"Maarten," Sanne said softly, and almost in a whisper, she added, "I feel the same for you."

"Met de wereld om hen heen die schitterde in kleuren van het vuurwerk, stapten Maarten en Sanne naar elkaar toe en deelden een warme omhelzing.

With the world around them shimmering in the colors of the fireworks, Maarten and Sanne stepped toward each other and shared a warm embrace.

De kou van de winteravond verdween met die ene warme omarming.

The cold of the winter evening vanished with that single warm hug.

Het nieuwe jaar begon met een nieuwe liefde.

The new year began with a new love.

Maarten voelde zich zekerder dan ooit, bereid om kwetsbaar te zijn.

Maarten felt more confident than ever, ready to be vulnerable.

Sanne, die ooit bang was voor verandering, stond nu open voor de onbekende toekomst, zij aan zij met Maarten.

Sanne, once afraid of change, was now open to an unknown future, side by side with Maarten.

En daar, op een ijsbaan in het hart van Amsterdam, begon een nieuw hoofdstuk in hun verhaal.

And there, on an ice rink in the heart of Amsterdam, a new chapter in their story began.

De lucht was koud, maar hun harten waren vol warmte en verwachting voor wat het nieuwe jaar zou brengen.

The air was cold, but their hearts were full of warmth and anticipation for what the new year would bring.