Het was een koude winteravond in New York.

It was a cold winter evening in New York.

Buiten lag er een dikke laag sneeuw en de lampjes van de kerstversieringen schitterden door de ramen.

Outside, there was a thick layer of snow, and the lights from the Christmas decorations shimmered through the windows.

Binnen zat Maarten, een Nederlandse uitwisselingsstudent, in een warme, gezellige woonkamer.

Inside, Maarten, a Dutch exchange student, sat in a warm, cozy living room.

Zijn laptop stond voor hem op een kleine tafel en hij keek naar het scherm.

His laptop was in front of him on a small table, and he looked at the screen.

Hij miste Amsterdam en vooral zijn vriendin Sofie.

He missed Amsterdam and especially his girlfriend Sofie.

Maarten was nerveus.

Maarten was nervous.

Hij had een verrassing gepland voor Sofie, een virtuele nieuwjaarsviering.

He had planned a surprise for Sofie, a virtual New Year's celebration.

Het tijdsverschil tussen New York en Amsterdam maakte het plannen moeilijk, maar hij wilde alles perfect laten verlopen.

The time difference between New York and Amsterdam made planning difficult, but he wanted everything to go perfectly.

Zijn gastzus, Emily, hielp hem met de voorbereidingen.

His host sister, Emily, helped him with the preparations.

Emily was een vrolijke meid uit New York, altijd enthousiast en energiek.

Emily was a cheerful girl from New York, always enthusiastic and energetic.

Ze vond het leuk om Maarten te helpen en had voorgesteld om Nederlandse en Amerikaanse tradities te mixen.

She enjoyed helping Maarten and had suggested mixing Dutch and American traditions.

Kerstkransjes hingen aan de muur naast sokken vol met snoep.

Christmas wreaths hung on the wall next to stockings full of candy.

Een mix van Nederlandse stroopwafels en Amerikaanse chocoladekoekjes lagen op tafel.

A mix of Dutch stroopwafels and American chocolate cookies lay on the table.

"Het gaat lukken, Maarten," zei Emily bemoedigend.

"It will work out, Maarten," Emily said encouragingly.

"We zorgen ervoor dat jullie nieuwjaar samen kunnen vieren."

"We’ll make sure you can celebrate New Year’s together."

Maar Maarten was onrustig.

But Maarten was restless.

Het was moeilijk om zowel zijn studie als zijn relatie goed te houden.

It was hard to keep up with both his studies and his relationship.

Sofie had het ook druk met haar studie in Amsterdam en ze hadden niet altijd tijd om te praten.

Sofie was also busy with her studies in Amsterdam, and they didn't always have time to talk.

De klok tikte langzaam richting middernacht in Amsterdam.

The clock was slowly ticking toward midnight in Amsterdam.

Maarten zette zijn laptop klaar en opende de videochat.

Maarten set up his laptop and opened the video chat.

Sofie verscheen op het scherm, haar glimlach maakte hem meteen iets rustiger.

Sofie appeared on the screen, her smile immediately making him feel a bit calmer.

"Hoi Maarten!

"Hi Maarten!

Wat gezellig dat je dit georganiseerd hebt."

So nice that you organized this."

Ze praatten over van alles: hun dag, plannen voor het nieuwe jaar.

They talked about everything: their day, plans for the new year.

Maar net voordat het middernacht werd, verloor Maarten plots de verbinding.

But just before it was midnight, Maarten suddenly lost the connection.

Paniek sloeg toe.

Panic set in.

"Nee, niet nu!"

"No, not now!"

riep hij.

he shouted.

Hij probeerde opnieuw verbinding te maken, terwijl de tijd door tikte.

He tried to reconnect as the time ticked away.

Emily stond naast hem en hielp rustig met de instellingen.

Emily stood next to him and calmly helped with the settings.

Op hetzelfde moment, in Amsterdam, keek Sofie nerveus naar haar scherm.

At the same time, in Amsterdam, Sofie looked nervously at her screen.

"Maarten, ben je daar nog?"

"Maarten, are you still there?"

Maar net toen de klok twaalf sloeg, maakte het beeld sprongetjes en verschenen hun gezichten opnieuw op elkaars scherm.

But just as the clock struck twelve, the screen flickered, and their faces reappeared on each other's screens.

Er was een zucht van opluchting van beide kanten.

There was a sigh of relief from both sides.

"Gelukkig Nieuwjaar, Sofie!"

"Happy New Year, Sofie!"

"Gelukkig Nieuwjaar, Maarten!"

"Happy New Year, Maarten!"

Haar kreet kwam tegelijk met het geluid van vuurwerk dat buiten in beide steden te horen was.

Her shout came simultaneously with the sound of fireworks heard outside in both cities.

Maarten voelde een golf van vreugde en vastberadenheid.

Maarten felt a wave of joy and determination.

Hij wist nu dat hij meer moeite moest doen voor dingen en dat het belangrijk was om actief betrokken te blijven, zelfs op afstand.

He now knew he needed to put in more effort for things and that it was important to stay actively engaged, even from a distance.

Samen lachten ze, luisterend naar het feestgeluid om hen heen, beiden vastbesloten om hun relatie sterk te houden, ongeacht de kilometers tussen hen.

Together, they laughed, listening to the festive sounds around them, both determined to keep their relationship strong, regardless of the miles between them.

De avond eindigde met een warmte die zelfs de koudste winteravond had kunnen verdrijven.

The evening ended with a warmth that could have dispelled even the coldest winter night.