In een snoezige hoek van de stad, waar de bladeren zachtjes in de herfstwind dansten, stond een laboratorium verscholen.

In a cozy corner of the city, where the leaves softly danced in the autumn wind, stood a hidden laboratory.

Het was een plek vol geheimen en wetenschap.

It was a place full of secrets and science.

Daarbinnen werkte Bram, een wat onhandige, maar goedbedoelende uitvinder.

Inside, Bram, a somewhat clumsy but well-meaning inventor, worked.

Het was bijna Halloween en Bram wilde een bijzondere herfstavond creëren met een nieuwe, magische drank.

It was almost Halloween, and Bram wanted to create a special autumn evening with a new, magical drink.

Het laboratorium was chaotisch georganiseerd.

The laboratory was organized chaotically.

Overal stonden flessen met felgekleurde vloeistoffen en vreemde apparaten snorden zachtjes.

Everywhere stood bottles with brightly colored liquids, and strange devices hummed softly.

Voor Halloween had Bram het laboratorium versierd met pompoenen en spinnenwebversieringen.

For Halloween, Bram had decorated the laboratory with pumpkins and spiderweb decorations.

Hij wilde de perfecte herfstdrank maken, iets dat een warm, gezellig gevoel gaf.

He wanted to make the perfect autumn drink, something that would give a warm, cozy feeling.

Op een mooie herfstdag mengde Bram geduldig ingrediënten bij elkaar.

On a beautiful autumn day, Bram patiently mixed ingredients together.

Hij voegde kruiden toe aan een stomende ketel en mompelde voor zichzelf. "Als dit lukt, krijg ik eindelijk erkenning!"

He added spices to a steaming kettle and mumbled to himself, "If this works, I'll finally get recognition!"

Maar tot zijn schrik had de drank een onverwacht effect.

But to his shock, the drink had an unexpected effect.

Ieder die de thee probeerde, begon alleen nog maar in limericks te spreken!

Everyone who tried the tea began to speak only in limericks!

"O nee, wat heb ik gedaan?" zei Bram tegen zichzelf, terwijl de woorden speels rijmden.

"Oh no, what have I done?" said Bram to himself, while the words playfully rhymed.

Hij riep zijn vrienden, Fleur en Sanne, om hulp.

He called his friends, Fleur and Sanne, for help.

Samen probeerden ze een oplossing te vinden.

Together they tried to find a solution.

De communicatie was een uitdaging, elke zin veranderde in een vrolijk rijmpje.

Communication was a challenge, every sentence turned into a cheerful rhyme.

"Een oplossing moeten we gauw vinden, voordat we ons allemaal verblinden.

"A solution we must quickly find, before we all go blind.

De thee moet spoedig zijn klaar, want het is bijna Halloween-maar!"

The tea must soon be done, for it is almost Halloween-fun!"

Terwijl de uren voorbij tikten, raakte Bram steeds wanhopiger.

As the hours ticked by, Bram grew more desperate.

Het laboratorium was vol fluitende ketels en rammelende pompoenen.

The laboratory was full of whistling kettles and rattling pumpkins.

En toen, bij een gelukkig toeval, stootte Bram tegen een potje pompoenkruiden, dat omviel in de ketel.

And then, by a stroke of luck, Bram bumped into a jar of pumpkin spices, which spilled into the kettle.

De geur van pompoen en kruiden vulde de lucht.

The scent of pumpkin and spices filled the air.

"Ik voel me anders, zei vast niemand meer, Dit was niet meer een limerick-keer!"

"I feel different, surely no one said more, This was no longer a limerick-galore!"

De magie van de limerick had dus gebroken.

Thus, the magic of the limerick was broken.

Net op tijd voor de grote Halloween-presentatie.

Just in time for the big Halloween presentation.

Bram glimlachte breed toen hij zijn thee zonder rijm kon demonstreren.

Bram smiled broadly as he demonstrated his tea without rhyme.

De menigte was enthousiast en applaudisseerde.

The crowd was enthusiastic and applauded.

Iedereen had genoten en zijn reputatie was gered.

Everyone had enjoyed it, and his reputation was saved.

Uiteindelijk leerde Bram een belangrijke les: "Fouten zijn niet het einde, uit mijn fouten kwamen grote wendingen."

In the end, Bram learned an important lesson: "Mistakes are not the end, from my mistakes came great bends."

Het was een Halloween om nooit te vergeten.

It was a Halloween never to forget.

Terwijl de laatste bladeren vielen, groeide Bram's vertrouwen.

As the last leaves fell, Bram's confidence grew.

Misschien waren zijn ongelukken wel zijn grootste uitvindingen.

Perhaps his accidents were his greatest inventions.