
Overcoming Fear: Sven's Magical Roller Coaster Adventure
FluentFiction - Dutch
Loading audio...
Overcoming Fear: Sven's Magical Roller Coaster Adventure
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
De zon scheen fel boven het betoverende Efteling park.
The sun shone brightly over the enchanting Efteling park.
Het was zomer en overal klonk vrolijk gelach.
It was summer, and joyful laughter was heard everywhere.
Tussen de sprookjesachtige attracties en kleurrijke tuinen liepen Sven, Maartje en Niels.
Among the fairy-tale attractions and colorful gardens walked Sven, Maartje, and Niels.
Sven keek nerveus naar de hoge achtbanen.
Sven looked nervously at the tall roller coasters.
Hij voelde zijn maag al draaien.
He already felt his stomach turning.
Maartje, met haar sprankelende ogen, wees enthousiast naar de Python.
Maartje, with her sparkling eyes, enthusiastically pointed to the Python.
"Zullen we daar beginnen?"
"Shall we start there?"
vroeg ze vrolijk.
she asked cheerfully.
Niels, altijd vol energie, juichte meteen mee.
Niels, always full of energy, immediately cheered along.
"Ja, die is echt geweldig!"
"Yes, that one is really amazing!"
Sven stond tenslotte stil, nam een diepe ademhaling en vond snel een excuus.
Sven finally stood still, took a deep breath, and quickly found an excuse.
"Misschien kunnen jullie eerst gaan?
"Maybe you can go first?
Ik houd wel onze jassen vast."
I'll hold our jackets."
Maar Niels zag Sven's bezorgde blik.
But Niels saw Sven's worried look.
Hij grijnsde en gaf Sven een vriendschappelijke duw.
He grinned and gave Sven a friendly nudge.
"Kom op, Sven," zei hij, "deze achtbaan is Maartje's favoriet!"
"Come on, Sven," he said, "this roller coaster is Maartje's favorite!"
De gedachte dat dit Maartje’s favoriete rit was, zorgde ervoor dat Sven zich iets minder zorgen maakte.
The thought that this was Maartje’s favorite ride made Sven a little less worried.
Toch bleef de angst hem plagen.
Still, the fear kept haunting him.
Zou hij het durven toegeven?
Would he dare to admit it?
Nee, dat durfde hij niet.
No, he didn’t dare.
Hij wilde laten zien dat hij net zo dapper was als Niels.
He wanted to show that he was just as brave as Niels.
Terwijl ze in de rij stonden, bekeek Sven de achtbaan opnieuw.
While they stood in line, Sven looked at the roller coaster again.
Het apparaat zag er reusachtig uit, maar misschien was deze rit beter dan zijn angst.
The contraption looked gigantic, but maybe this ride was better than his fear.
De glinsterende ogen van Maartje moedigde hem aan.
The sparkling eyes of Maartje encouraged him.
Ze lachte hem vriendelijk toe en dat gaf hem een beetje moed.
She smiled at him kindly, and that gave him a bit of courage.
Ze stapten in de karretjes.
They climbed into the carts.
Sven klemde zich vast aan de stang.
Sven clutched the bar tightly.
De rit begon traag, en hoe hoger ze gingen, hoe sneller zijn hart klopte.
The ride started slowly, and the higher they went, the faster his heart beat.
Toen kwamen de scherpe bochten en steile afdalingen.
Then came the sharp turns and steep drops.
Sven kneep zijn ogen dicht, maar voelde plotseling een vreemde opwinding.
Sven clenched his eyes shut but suddenly felt a strange excitement.
De wind streek door zijn haren en hij begon te lachen.
The wind brushed through his hair, and he began to laugh.
Toen ze weer veilig op de grond stonden, voelde Sven zich duizelig maar ook trots.
When they were safely back on the ground, Sven felt dizzy but also proud.
"Wow, dat was... geweldig," gaf hij toe met een brede glimlach.
"Wow, that was... amazing," he admitted with a broad smile.
Maartje straalde van blijdschap.
Maartje beamed with joy.
"Ik wist dat je het kon," zei ze.
"I knew you could do it," she said.
"Zullen we nu naar de Baron 1898 gaan?"
"Shall we go to the Baron 1898 now?"
Sven dacht even na.
Sven thought for a moment.
Met een glimlach knikte hij.
With a smile, he nodded.
"Ja, laten we gaan!"
"Yes, let's go!"
Hij had zijn angst overwonnen en realiseerde zich dat moed hem meer kon brengen dan hij ooit dacht.
He had overcome his fear and realized that courage could bring him more than he ever thought.
En zo marcheerde hij met zijn vrienden verder door de magische wereld van de Efteling, klaar voor meer avonturen.
And so he marched on with his friends through the magical world of the Efteling, ready for more adventures.