De zon scheen helder boven Amsterdam.

The sun shone brightly over Amsterdam.

Het zomerlicht danste op het water van de grachten.

The summer light danced on the water of the canals.

Op een kleine open boot zat een groep mensen klaar voor een rondvaart.

On a small open boat sat a group of people ready for a canal tour.

Bram, nieuw in de stad en enthousiast om foto's te maken, tuurde verwachtingsvol om zich heen.

Bram, new to the city and excited to take photos, gazed expectantly around him.

Sanne, de gids, stond vooraan de boot.

Sanne, the guide, stood at the front of the boat.

Ze glimlachte en begon de geschiedenis van de grachten te vertellen.

She smiled and began telling the history of the canals.

Bram klapte enthousiast zijn camera open.

Bram enthusiastically opened his camera.

Hij wilde elk moment vastleggen.

He wanted to capture every moment.

Maar plotseling voelde hij een druk op zijn borst.

But suddenly, he felt a pressure on his chest.

Zijn ademhaling werd zwaar.

His breathing became heavy.

Hij wist wat er aan de hand was.

He knew what was happening.

Het was een astma-aanval.

It was an asthma attack.

Zijn hand trilde terwijl hij naar zijn inhalator zocht.

His hand trembled as he searched for his inhaler.

Sanne merkte Bram's verandering.

Sanne noticed Bram's change.

Ze stopte even met praten en liep naar hem toe.

She paused her talking and walked over to him.

"Gaat het, Bram?"

"Are you okay, Bram?"

vroeg ze bezorgd.

she asked with concern.

Bram knikte, maar hij kreeg geen woord uit.

Bram nodded, but he couldn't get a word out.

Hij worstelde verder met zijn tas, op zoek naar zijn inhalator.

He continued struggling with his bag, looking for his inhaler.

De andere passagiers keken nu ook gespannen.

The other passengers now watched tensely as well.

Zonder te aarzelen, pakte Sanne een flesje water en gaf het aan Bram.

Without hesitation, Sanne grabbed a bottle of water and handed it to Bram.

Ze bleef kalm en stelde de andere passagiers gerust.

She remained calm and reassured the other passengers.

"Blijf rustig, ik regel het."

"Stay calm, I'm handling it."

Ze draaide zich weer om naar Bram.

She turned back to Bram.

"Heb je je inhalator gevonden?"

"Did you find your inhaler?"

Bram schudde zijn hoofd, steeds wanhopiger.

Bram shook his head, looking increasingly desperate.

Sanne dacht snel na.

Sanne thought quickly.

Ze wist dat er niet veel tijd was.

She knew there wasn't much time.

Ze deed een oproep naar de noodhulp.

She called for emergency assistance.

Ondertussen probeerde ze Bram te kalmeren met zachte woorden.

Meanwhile, she tried to calm Bram with gentle words.

"Ik ben hier.

"I'm here.

Het komt goed," zei ze geruststellend.

It'll be okay," she said reassuringly.

Na enkele spannende minuten arriveerde er hulp bij de volgende aanlegplaats.

After a few tense minutes, help arrived at the next dock.

De medici controleerden Bram en hielpen hem met zuurstof.

The medics checked Bram and assisted him with oxygen.

Langzaam werd zijn ademhaling stabieler.

Gradually, his breathing became more stable.

Bram keek Sanne dankbaar aan.

Bram looked at Sanne gratefully.

"Dank je," fluisterde hij, nog steeds wat zwak.

"Thank you," he whispered, still somewhat weak.

Met Bram nu in betere conditie, kon de tour verder gaan.

With Bram now in better condition, the tour could continue.

De spanning was verdwenen, maar de groep was nu alerter.

The tension was gone, but the group was now more alert.

Ze bewonderden de grachten met meer respect en aten de woorden van Sanne op.

They admired the canals with greater respect and soaked in Sanne's words.

Toen de boottocht ten einde kwam, voelde Bram zich weer sterker.

As the boat tour came to an end, Bram felt stronger again.

Hij waardeerde de grachten meer dan ooit.

He appreciated the canals more than ever.

Niet alleen om hun schoonheid, maar ook om de ervaring die hij had gekregen.

Not just for their beauty, but also for the experience he had gained.

Sanne, trots op hoe ze de situatie had aangepakt, zag het belang van voorbereid zijn in.

Sanne, proud of how she had handled the situation, saw the importance of being prepared.

Haar vertrouwen in haar rollen groeide.

Her confidence in her role grew.

Bram en Sanne wisselden nog enkele woorden uit voordat ze afscheid namen.

Bram and Sanne exchanged a few more words before saying goodbye.

Ze omhelsden elkaar kort, als nieuwe vrienden die samen een bijzondere ervaring hadden gedeeld.

They briefly embraced, as new friends who had shared a special experience together.

De zon scheen nog steeds, maar nu leek het allemaal nog helderder.

The sun still shone, but now everything seemed even brighter.

De grachten van Amsterdam straalden in al hun pracht.

The canals of Amsterdam radiated in all their splendor.