Op een zonnige Koningsdag stroomde Artis Royal Zoo in Amsterdam vol met vrolijke mensen.

On a sunny Koningsdag, the Artis Royal Zoo in Amsterdam filled up with cheerful people.

Overal zag je oranje hoedjes, vlaggen en gezichten vol glimlachen.

Everywhere you looked, there were orange hats, flags, and faces full of smiles.

Het was een perfecte lentedag.

It was a perfect spring day.

Tussen de menigte wandelden Hendrik, Sofie en Johan.

Among the crowd walked Hendrik, Sofie, and Johan.

Hun gezichten straalden van plezier.

Their faces glowed with joy.

Hendrik, een wat verstrooide maar goedhartige man met een zwak voor avontuur, had altijd zijn favoriete oranje hoed op.

Hendrik, a somewhat absent-minded but good-hearted man with a weakness for adventure, always wore his favorite orange hat.

Het was zo’n typisch Koningsdagingrediënt dat zijn outfit compleet maakte.

It was one of those typical Koningsdag essentials that completed his outfit.

Maar zo plots als de wind kwam, blies die precies zijn geliefde hoed weg.

But as suddenly as the wind came, it blew his beloved hat away.

De oranje hoed vloog hoog de lucht in en landde met een sierlijke draai precies in het apenverblijf.

The orange hat flew high into the air and landed with a graceful twist right into the monkey enclosure.

"O nee!"

"Oh no!"

riep Hendrik uit.

Hendrik exclaimed.

"Mijn hoed!"

"My hat!"

De apen waren meer dan nieuwsgierig.

The monkeys were more than curious.

Ze sprongen op en begonnen een speels spel van keep-away met het oranje hoedje, giechelend en tierend.

They jumped up and started a playful game of keep-away with the orange hat, giggling and chattering.

Sofie en Johan, geschokt maar nieuwsgierig, bleven buiten het verblijf staan, niet zeker wat ze moesten doen.

Sofie and Johan, shocked but curious, stood outside the enclosure, unsure of what to do.

"Hendrik," zei Sofie bezorgd, "laat het maar.

"Hendrik," Sofie said worriedly, "let it go.

Die hoed is het niet waard."

That hat isn't worth it."

Maar Hendrik luisterde niet.

But Hendrik wasn't listening.

Zonder aarzeling, maar met veel te weinig nadenken, klom hij over het hek om zijn hoed terug te krijgen.

Without hesitation, but with far too little thought, he climbed over the fence to retrieve his hat.

Binnen het apenverblijf werd Hendrik verwelkomd door de speelse chaos van de ara’s.

Inside the monkey enclosure, Hendrik was welcomed by the playful chaos of the monkeys.

Telkens als hij de hoed bijna had, sprong er een aap mee weg.

Each time he nearly had the hat, a monkey would leap away with it.

Het was alsof ze hem uitdaagden.

It was as if they were challenging him.

Toen begon de menigte buiten zich te verzamelen.

Soon, a crowd began to gather outside.

"Kijk die gekke man," riep iemand.

"Look at that crazy man," someone shouted.

"Wie stormt er nou een kooi in voor een hoed?"

"Who rushes into a cage for a hat?"

In de tussentijd probeerden Sofie en Johan de aandacht van een zookeeper te trekken, maar het was druk.

Meanwhile, Sofie and Johan tried to attract the attention of a zookeeper, but it was busy.

Iedereen vierde Koningsdag.

Everyone was celebrating Koningsdag.

Uiteindelijk stond Hendrik zuchtend in het midden van het verblijf, omringd door apen en mensen die hem aanmoedigden.

Eventually, Hendrik stood in the middle of the enclosure, surrounded by monkeys and people cheering him on, sighing.

Met een diepe zucht en een kleine glimlach besloot Hendrik ergens anders om hulp te vragen.

With a deep breath and a small smile, Hendrik decided to ask for help.

Hij keek door de tralies recht in de ogen van zijn vrienden en riep: "Kunnen jullie een zookeeper halen, alsjeblieft?"

He looked through the bars straight into his friends' eyes and called out, "Can you get a zookeeper, please?"

Net op dat moment verscheen er een vriendelijke zookeeper, aangetrokken door het geschater en geroezemoes.

Just then, a friendly zookeeper appeared, drawn by the laughter and commotion.

Ze opende rustig de deur en zorgde ervoor dat Hendrik veilig het verblijf kon verlaten.

She calmly opened the door, ensuring Hendrik could safely leave the enclosure.

Met een deskundige beweging haalde ze de hoed van de apen en gaf die terug aan Hendrik.

With an expert move, she retrieved the hat from the monkeys and handed it back to Hendrik.

De menigte barstte in applaus uit.

The crowd burst into applause.

Hendrik bloosde, duidelijk opgelucht maar ook beschaamd.

Hendrik blushed, clearly relieved but also embarrassed.

Terwijl hij naar buiten liep, leerde hij een belangrijke les.

As he walked out, he learned an important lesson.

Hij keek naar Sofie en Johan en zei: "Ik denk dat ik mijn avonturen beter kan plannen.

He looked at Sofie and Johan and said, "I think I should plan my adventures better.

En soms is het beter om gewoon hulp te vragen."

And sometimes it’s better to just ask for help."

Met de hoed stevig op zijn hoofd en een nieuw respect voor apen en geduld, liep Hendrik verder.

With the hat firmly on his head and a newfound respect for monkeys and patience, Hendrik walked on.

Het was een Koningsdag om nooit te vergeten, vol lessen om te leren.

It was a Koningsdag never to be forgotten, full of lessons to learn.

En zo ging de zon onder, terwijl de feeststemming in de lucht bleef hangen, oranje en vol plezier.

And so the sun set, while the festive atmosphere lingered in the air, orange and full of joy.