De zon scheen helder boven de Amsterdamse grachten.

The sun shone brightly over the canals of Amsterdam.

Het zomerfestival was in volle gang.

The summer festival was in full swing.

Mensen dansten op boten, de lucht was gevuld met muziek en de geur van vers gebakken stroopwafels.

People danced on boats, the air was filled with music and the smell of freshly baked stroopwafels.

Mijn naam is Lotte, en ik ben journalist.

My name is Lotte, and I am a journalist.

Die dag was ik niet alleen op het festival voor het plezier, maar ook voor het werk.

That day, I wasn't just at the festival for enjoyment, but also for work.

Iemand vertelde me dat een van de artiesten verdwenen was, en ik moest de waarheid achterhalen.

Someone had told me that one of the performers had disappeared, and I had to uncover the truth.

Ik liep over de brug en zag mijn vriend Bram.

I walked over the bridge and saw my friend Bram.

Hij was een straatartiest.

He was a street artist.

Bram kende de verdwenen artiest, dus ik besloot hem om hulp te vragen.

Bram knew the missing performer, so I decided to ask for his help.

"Bram!"

"Bram!"

riep ik.

I called out.

Hij draaide zich om en glimlachte.

He turned around and smiled.

"Lotte!

"Lotte!

Mooi je te zien.

Good to see you.

Wat brengt jou hier?"

What brings you here?"

"Bram, een artiest is verdwenen.

"Bram, a performer has disappeared.

Weet jij iets?"

Do you know anything?"

vroeg ik.

I asked.

Hij werd even stil en keek weg.

He fell silent for a moment and looked away.

"Ik heb gehoord wat geruchten," zei hij zacht.

"I've heard some rumors," he said softly.

Ik voelde dat Bram iets achterhield, maar ik besloot het later te vragen.

I felt that Bram was holding something back, but I decided to ask about it later.

We moesten eerst informatie verzamelen.

First, we needed to gather information.

We wandelden door de drukte en vroegen mensen of ze iets wisten.

We walked through the crowd and asked people if they knew anything.

Maar de meeste mensen waren te druk met feesten en wilden niet praten.

Most people were too busy partying and didn't want to talk.

Toen zag ik een man bij een stalletje vis.

Then I saw a man at a fish stall.

Hij keek om zich heen, alsof hij iets verborg.

He was looking around, as if he were hiding something.

"Wie is dat?"

"Who is that?"

vroeg ik aan Bram.

I asked Bram.

"Dat is Diederik," antwoordde hij.

"That's Diederik," he replied.

"Hij is altijd hier, maar niemand weet veel over hem."

"He's always here, but no one knows much about him."

Ik besloot om met Diederik te praten.

I decided to talk to Diederik.

"Meneer, heeft u iets gezien vandaag?

"Sir, have you seen anything today?

Een artiest is verdwenen," zei ik.

A performer has disappeared," I said.

Hij keek me aan met scherpe ogen en zei, "Misschien kan ik helpen, maar het zal gevaarlijk zijn."

He looked at me with sharp eyes and said, "Maybe I can help, but it will be dangerous."

Ik moest een keuze maken.

I had to make a choice.

Vertrouwde ik Diederik?

Did I trust Diederik?

Ik knikte.

I nodded.

"Oké, vertel me wat je weet."

"Okay, tell me what you know."

Diederik nam ons mee naar een donkere steeg.

Diederik took us to a dark alley.

"De artiest is hier ergens dichtbij," fluisterde hij.

"The performer is somewhere nearby," he whispered.

Mijn hart klopte snel.

My heart was racing.

Bram en ik doorzochten de steeg en vonden een kleine deur.

Bram and I searched the alley and found a small door.

We hoorden geluid van binnen.

We heard noises from inside.

"Wat doen jullie hier?"

"What are you doing here?"

klonk een diepe stem.

a deep voice asked.

Het was Diederik.

It was Diederik.

Hij had ons gevolgd.

He had followed us.

"Ik wist dat jullie de artiest zouden vinden," zei hij en stapte naar voren.

"I knew you would find the performer," he said, stepping forward.

"Maar nu houd ik jullie ook vast."

"But now I'm holding you too."

Bram keek me aan.

Bram looked at me.

"Lotte, er is iets wat ik moet vertellen.

"Lotte, there is something I need to tell you.

De artiest wist iets belangrijks over Diederik.

The performer knew something important about Diederik.

Hij wilde dat geheimhouden."

He wanted to keep it secret."

Ik knikte.

I nodded.

"We moeten samen werken om hier weg te komen."

"We need to work together to get out of here."

Samen overweldigden we Diederik en bevrijdden de artiest.

Together, we overpowered Diederik and freed the performer.

We renden terug naar het festival.

We ran back to the festival.

De artiest was veilig en ik had mijn verhaal.

The performer was safe, and I had my story.

De volgende dag schreef ik een artikel.

The next day, I wrote an article.

Het festival had geheimen, en nu kende iedereen de waarheid.

The festival had secrets, and now everyone knew the truth.

Ik voelde me sterker en zekerder als journalist.

I felt stronger and more confident as a journalist.

Bram beloofde eerlijker te zijn.

Bram promised to be more honest.

Diederik werd gearresteerd en zijn verleden kwam aan het licht.

Diederik was arrested, and his past came to light.

De lucht boven de grachten was helder en vreugdevol.

The sky above the canals was clear and joyful.

Het festival ging door, maar nu zonder geheimen.

The festival continued, but now without secrets.

En ik?

And I?

Ik was klaar voor mijn volgende avontuur.

I was ready for my next adventure.