
Finding Home: A Snowy Dublin Christmas Connection
FluentFiction - Irish
Loading audio...
Finding Home: A Snowy Dublin Christmas Connection
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Bhí an chathair faoi bhrat sneachta, an sneachta an-aisteach i mBaile Átha Cliath.
The city was blanketed in snow, a very unusual sight for Baile Átha Cliath (Dublin).
I gcafé teolaí ar Shráid Ghrafton, lán le faichí breátha Nollag agus soilse foraoise, shuigh Saoirse agus Connor le chéile.
In a cozy café on Sráid Ghrafton (Grafton Street), surrounded by lovely Christmas displays and forest-like lights, Saoirse and Connor sat together.
Bhí Saoirse néirbhíseach.
Saoirse was nervous.
Bhí sí ar tí bualadh le muintir Chonchúir don chéad uair.
She was about to meet Connor's family for the first time.
Is breá le Saoirse na traidisiún teaghlaigh ag an Nollaig, agus bhí Connor i gcónaí ag caint faoin gcaoi a raibh a mháthair Maeve bródúil as a cuid cócaireachta.
Saoirse loved family Christmas traditions, and Connor was always talking about how proud his mother Maeve was of her cooking.
Bhí aroma álainn ó chaife úr bruite agus arán sinséir ag líonadh an chaifé.
There was a beautiful aroma of freshly brewed coffee and gingerbread filling the café.
Bhí crann Nollag mór sa chúinne, agus fuair Saoirse faoiseamh beag as a cuid imní leis an atmaisféar suaimhneach.
A large Christmas tree stood in the corner, and Saoirse found a small relief from her worries in the peaceful atmosphere.
"Níl aon rud le himní ort," a dúirt Connor ag tabhairt greim láimhe di.
"There's nothing to worry about," said Connor, giving her hand a squeeze.
D’fhéach sé uirthi le muinín, agus d’inis a shúile di go raibh gach rud chun bheith ceart go leor.
He looked at her confidently, and his eyes told her that everything was going to be okay.
Tháinig Maeve isteach le gáire mór.
Maeve arrived with a big smile.
Bhí sí cairdiúil agus senchaí den scoth.
She was friendly and a marvelous storyteller.
"A Saoirse, tá an-áthas orm bualadh leat!
"Oh Saoirse, I'm so delighted to meet you!"
" arsa Maeve, agus chuir sí failte mhór roimh.
said Maeve, and she gave her a warm welcome.
Shuigh siad síos agus labhair siad faoin Nollaig.
They sat down and talked about Christmas.
Rinne Saoirse iarracht a scéalta teaghlaigh féin a insint, ag cuimhneamh ar Dháileog agus Seanmhamaí ag ullmhú dinnéar mór.
Saoirse tried to share her own family stories, remembering Dáileog and Seanmhamaí preparing a big dinner.
Bhí Maeve beagán traidisiúnta ach bhí suim aici i Saoirse.
Maeve was a bit traditional but was interested in Saoirse.
Bhraith Saoirse brú nach beag a bheith ag iarraidh í féin a chruthú.
Saoirse felt quite a bit of pressure trying to prove herself.
Bhí a fhios aici go raibh traidisiún clainne sa teaghlach seo maidir le dinnéar Nollag a ullmhú, agus bhí sí eagla go raibh a cuid scileanna cócaireachta thíos leis.
She knew there was a family tradition in this household regarding preparing Christmas dinner, and she was afraid her cooking skills were lacking.
Cé go raibh sí néirbhíseach, d’aontaigh Saoirse cuidiú le Maeve sa chistin.
Despite her nerves, Saoirse agreed to help Maeve in the kitchen.
Bhí sí ag iarraidh a bheith mar chuid den traidisiún, fiú má bhí eagla uirthi faoi chócairéacht.
She wanted to be part of the tradition, even though she was scared about the cooking.
Ach i lár an ullmhúcháin, tharla tubaiste beag.
But in the midst of preparation, a small disaster occurred.
Scaoil an iomarca spíosra isteach sa stew.
Too much spice was spilled into the stew.
Ní raibh a fhios aici cad ba cheart a dhéanamh.
She didn't know what to do.
Bhí ciúineas ar feadh nóiméid.
There was a moment of silence.
Ansin thosaigh Maeve ag gáire.
Then Maeve started to laugh.
"Ná bí buartha, Saoirse," a dúirt sí go socair.
"Don't worry, Saoirse," she said calmly.
"Chuir mé ró-chili i stew an chéad uair a rinne mé do lóistéirí freisin!
"I put too much chili in the stew the first time I made it for the lodgers too!
Tá sé níos mó faoin gceol agus an comhluadar ná an foirfeacht.
It's more about the music and the company than perfection."
"An oíche sin, saínmhínigh sé an teaghlach le gáire agus le glórmhar.
That night, the family was defined by laughter and cheer.
Níor gháibh Saoirse faoi rudaí a bheith ina bpéire fáide.
Saoirse no longer worried about things being flawless.
Thuig sí anois go raibh tábhacht níos mó le bheith le chéile ná le bheith foirfe.
She understood now that being together was more important than being perfect.
Bhí an teaghlach sásta í a bheith mar chuid di, agus mhothaigh Saoirse níos saibhre mar gheall ar an taithí.
The family was happy to have her as part of it, and Saoirse felt richer for the experience.
Ghlac sí leis na laigeachtaí a bhí aici agus bhraith sí nasc níos doimhne le teaghlach Chonchúir.
She embraced her shortcomings and felt a deeper connection with Connor's family.
Faoi na soilse soineanta, bhí a fhios aici go raibh sí sa bhaile.
Under the twinkling lights, she knew she was home.