
Dublin's Dreamers: A Christmas Tale of Tech and Family
FluentFiction - Irish
Loading audio...
Dublin's Dreamers: A Christmas Tale of Tech and Family
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Bhí an sneachta ag titim go mall thar bhaile Átha Cliath, ag clúdach sráideanna an bhaile le bánas an gheimhridh.
The snow was falling slowly over Baile Átha Cliath, covering the town's streets with the whiteness of winter.
I lár na sráideanna fuara sin, sa suanlios ag Google Campus, bhí Niamh agus Cian ag obair le fonn agus díograis.
In the midst of those cold streets, in the loft of the Google Campus, Niamh and Cian were working with enthusiasm and diligence.
Bhíodar ag cruthú a gcuideachta teicneolaíochta féin, a n-aisling le fada.
They were creating their own technology company, their long-held dream.
Ainm álainn a bhí ar an gcuideachta, "Teicneolaíocht na hÉireann."
It was beautifully named, "Teicneolaíocht na hÉireann".
Cé go raibh an Nollaig buailte leis, ní raibh na deartháireacha ag mothú pioctha den spiorad Nollag.
Although Christmas was around the corner, the siblings weren't feeling much of the Christmas spirit.
Bhí aon rud amháin i gceann Niamh: infheistíocht a fháil roimh deireadh na bliana.
Niamh had one thing on her mind: securing investment before the year's end.
Bhí Cian amhrasach.
Cian was doubtful.
Bhí sé ag iarraidh a lámh a chur faoin obair, ach ní raibh sé cinnte an bhféadfadh sé a chuid ama idir an startup agus an teaghlach a chothromú.
He wanted to get involved in the work but wasn't sure if he could balance his time between the startup and family.
Bhí imní air mar gheall ar Aoife, a máthair, a bhí ag súil go mór lena gcuairt um Nollaig.
He was worried about Aoife, their mother, who was eagerly anticipating their visit at Christmas.
“Tá Aoife ag iarraidh muid sa bhaile i mBaile an Bhlascaoid,” a dúirt Cian le Niamh.
“Aoife wants us home in Baile an Bhlascaoid,” Cian said to Niamh.
“Tá sí ag cur béim ar an tIonad Nollag i mbliana.”
“She's focusing on the Christmas Center this year.”
Ach, bhí Niamh sean-le cinneadh.
But Niamh was resolute.
“Tá an caipiteal seo ríthábhachtach,” arsa Niamh agus í ag scríobh síos smaointe i dtaisceadán páipéir.
“This capital is crucial,” said Niamh, writing down ideas in a paper notebook.
“Sé an geal is dorcha é fós a fheicfidh muid.”
“It’s the darkest time before the dawn we'll ever see.”
Lá roimh an Nollaig, in am an mhaidin, bhí an síoraíocht ina toradh.
The day before Christmas, in the morning, eternity was in the result.
Ghlac Niamh agus Cian lena gcupán caife deireanach sa chistin beag, ag breathnú amuigh ar an bhfuinneog.
Niamh and Cian had their last cup of coffee in the small kitchen, gazing out the window.
“Cad a tharlóidh má theipeann orainn?” a d’fhiafraigh Cian le heagla lag.
“What if we fail?” asked Cian, weak with fear.
Agus ansin, sé an r-phost a scaoil an tinneas imní ar scíth.
And then, it was the email that put their anxiousness at ease.
Tháinig freagra dearfach ó infheisteoir.
A positive response came from an investor.
D’ardaigh aoibh na beirte agus d’athshlánaigh siad i gceannas a gcáis.
The pair's spirits lifted, and they regained control of their case.
Bhí an seans acu chun a mbranda a sheachadadh.
They had the chance to launch their brand.
Leis an dea-scéal sin ina gcroí, rinne siad cinneadh bualadh abhaile.
With that good news in their hearts, they decided to head home.
Bhí siad chun Aoife a iontas, ní hamháin lena láthair, ach leis an nuacht faoin infheistíocht.
They were going to surprise Aoife, not only with their presence but with the news about the investment.
“A ligim dom féin am tráthnóna a chaitheamh sa bhaile,” a mheabhraigh Niamh.
“I'll allow myself to spend the evening at home,” Niamh thought to herself.
Ar maidin Lá Nollag, d’oscail Aoife doras a tí le hiontas.
On Christmas morning, Aoife opened her front door in surprise.
Bhí Niamh agus Cian ina seasamh ansin, scuain ag a mbéal agus gásúr na Gréine an lochta, agus aoibh rinne Áoife sona orthu.
Niamh and Cian stood there, smiles on their faces, and sunshine in their dispositions, and Áoife beamed with happiness.
Bhí teas na díthreabh i bhfad ar siúl ró-trom, ach bhí an lúcháir a líon an teach níos mó ná mar a d’fhéadfadh siad a bheith ag súil leis.
The warmth of the distant desert had long been too heavy, but the joy that filled the house was more than they could have hoped for.
Scéis sé go raibh meas ag Niamh as an tacaíocht a bhí uaireanta ann.
Niamh realized the appreciation for the support that was there at times.
Rinne sí amach go raibh tábhacht sa chothrom idir obair agus teaghlach, agus nár mhór a lantseach le tacaíocht na ndaoine is tábhachtaí.
She understood the importance of balance between work and family, and that one must strive with the support of those most important.
Dá bhrí sin, chuaigh láran maidin Nollag thar obair nó tionscnamh amháin: an teach láidir gur féidir le teaghlach a sholáthar.
Therefore, the essence of Christmas morning went beyond just work or a single venture: it was the strong home that family provides.
Agus mar a bhí an Nollaig á mholadh tríd na sráideanna geala, bhí croíthe Niamh agus Cian ag tacú leis an fáilte shíoraí a thug an t-ionad dóibh féin agus dá ngnólacht.
And as the brightness of Christmas was celebrated throughout the gleaming streets, Niamh and Cian's hearts were embracing the eternal welcome that the center provided them and their company.