FluentFiction - Irish

A Christmas Journey: Honoring Grandpa in Connemara's Snow

FluentFiction - Irish

16m 16sDecember 14, 2025
Checking access...

Loading audio...

A Christmas Journey: Honoring Grandpa in Connemara's Snow

1x
0:000:00

Sign in for Premium Access

Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.

View Mode:
  • Ba é Nollaig sa Pháirc Náisiúnta Chonamara, áit a raibh an sneachta mar bhrat geal ar na sléibhte.

    It was Christmas in Connemara National Park, where the snow lay like a bright blanket on the mountains.

  • Bhí an spéir gorm dorcha agus an aer lán de bholadh féir fhliuch agus crann péine.

    The sky was dark blue, and the air was full of the smell of wet grass and pine trees.

  • Stán Ronan amach ar an radharc álainn.

    Ronan stared out at the beautiful vista.

  • Bhí sé anseo chun comóradh a dhéanamh ar shaol a sheanathair.

    He was here to commemorate his grandfather’s life.

  • Bhí a dheirfiúr Saoirse ina theannta, sásta agus lán beochana mar ba ghnách léi.

    His sister Saoirse was with him, cheerful and full of vitality as always.

  • "Tá an lá iontach seo, Ronan," a dúirt Saoirse, bualadh ar a ghualainn.

    "This is a wonderful day, Ronan," said Saoirse, patting him on the shoulder.

  • D'fhéach sí i dtreo na sléibhte go fuinneamhach.

    She looked energetically towards the mountains.

  • "Déanfaimid onóir do sheanathair agus sinn ag siúl.

    "We will honor grandfather as we walk.

  • Is maith leis an gheimhreadh, cuimhin leat?

    He liked the winter, remember?"

  • "Bhí na cuimhní ag teacht chun cinn go láidir i gcuimhne Ronan.

    The memories vividly surfaced in Ronan's mind.

  • Bhí a sheanathair mar cheannaire don chlann, agus níorbh ionann an saol ó bhí sé imithe.

    His grandfather was a leader for the family, and life hadn't been the same since he was gone.

  • Bhí brón air.

    He felt sorrow.

  • Ach ba mhaith leis Saoirse traidisiúin a choimeád beo, agus chaith sé an diabhal air féin…Thosaigh siad ar an gcosán, an talamh faoi gheal sneachta agus an spéir ag bagairt an sneachta trom a scaoileadh.

    But Saoirse wanted to keep traditions alive, and he would follow through...

  • Bhí sé deacair.

    They started on the path, the ground beneath bright with snow and the sky threatening to release heavy snow.

  • Bhí gaoth ag séideadh go fíochmhar agus bhí fágtha nó facht ag an am céanna.

    It was hard.

  • Ach bhí Saoirse níochuideachta leis an mbeadh, solas i smeach.

    The wind was blowing fiercely, a harsh and simultaneous leaving and returning.

  • Bhí fineál críochnaithe suas - ag bualadh brú ag triall orthu.

    But with Saoirse's company, there was light in the turmoil.

  • Chiceáil an brón.

    An emotional finale surged up—pressing upon them unexpectedly.

  • Tháinig an tuile méaróid knealta agus thug sé orm go léim.

    Ronan kicked back his sorrow.

  • Bhí air stopadh.

    A gentle flood of warmth came over him, bringing him to a halt.

  • Thug Saoirse faoina máirseáil ionadh.

    Saoirse was surprised by his sudden stop in motion.

  • "Ronan, cad é an méid seo?

    "Ronan, what's going on?"

  • " Ach níor thug an guth crua ná col in arís fáltais.

    But neither a harsh tone nor coldness came again to greet him.

  • Fuair sé foscadh i gcrann mogall.

    He took refuge near a willow tree.

  • Tháinig Saoirse diom an séan agróca ar thógtadh sí, ghar go leor.

    Saoirse came close, her nurturing nature bringing comfort.

  • "Labhair liom, le do thoil," a iodá an go mall, dáimh ag suí isteach sa gcrann ina n-aonar i ngan fhios dá chreideann.

    "Talk to me, please," she urged slowly, sympathy settling into the tree beside them without her awareness.

  • "Tchíf mé a á thuas," a phléigh Ronan le maolchoillig.

    "I'll see him above," Ronan responded quietly.

  • "Ní gá í a láimhseáil ar an sláinte bheag.

    "There's no need to handle the small health matters.

  • Tá sé fós anseo i gcroí ár gcroí.

    He's still here in the core of our hearts."

  • " D'aischríochlamh Saoirse"Mumai!

    Saoirse replied softly.

  • An chuth, aim.

    "Yes!

  • "Tar éis an stoirm a ritheadh, thosaigh an crith a bhascadh, bhraith siad níos gcleachtaithe.

    Absolutely, brother."

  • Thug Saoirse lámh do Ronan.

    After the storm passed, the tremors began to subside, and they felt more at ease.

  • D'éirigh siad amach ón bhfoscadh, bhí an sneachta anois ina fhallaing ciúin ar an méid díobh ar ar siúl.

    Saoirse offered Ronan a hand.

  • Leis an gclann imithe go suas an cnoc, tháinig an spota baile ullmhaithe acu.

    They emerged from their shelter, with the snow now a calm cloak over all that surrounded them.

  • Chaith Ronan agus Saoirse na bláthanna sa suaimhneas.

    With the family having made their way to the hilltop, they arrived at the spot they had prepared.

  • Bhí an phríomhchuspóir bainte amach acu — in onóir cuirtear fáilte roimhe.

    Ronan and Saoirse laid the flowers in peace.

  • Chonaic siad an gheallúint faoin gclann a bheith ar an modh d'ól.

    Their primary objective was achieved—to pay respects.

  • Tháinig Ronan go gcion, réiteach an t-ollmhúcháin.

    They saw the promise regarding the family agreed upon, as Ronan acknowledged the final preparation.

  • Bhogadar síos an bealach, ag caint go suaimhneach agus ag gáire as an teas.

    They moved down the path, talking peacefully and laughing amidst the warmth.

  • In aice lena chéile, d'iciodar sé a bhí i dteannta a gclanna.

    Side by side, they felt they belonged with their family.

  • Thug an sneachta gealltanas ar thiománaí bheith tuirseach, iniúchadh domhain iontu gan brú.

    The snow promised they would be weary travelers, exploring deeply within themselves without pressure.

  • Ag tabhairt aghaidh ar an oíche nollaigin, bhíodh Ronan cineál nua taobh thiar dó.

    Facing Christmas night, Ronan held a new kind of peace within him.

  • Bhí sí sona aige — an éacht a bhí i mbarr an bua.

    He was happy — achieving the triumph was his victory.