
Snowbound on Sléibhte: A Christmas Awakening
FluentFiction - Irish
Loading audio...
Snowbound on Sléibhte: A Christmas Awakening
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Bhí an oíche dubh, ach caithréim na Nollag fós ann.
The night was dark, but the triumph of Christmas was still present.
Bhí sneachta ag titim go trom ar na Sléibhte Chill Mhantáin, agus bhí an chábán beag teolaí sa choill.
Snow was falling heavily on the Sléibhte Chill Mhantáin, and the small cabin was cozy in the forest.
Bhí tine ag crackáil go taitneamhach sa teallach.
A fire was crackling pleasantly in the fireplace.
Taobh istigh, bhí Cillian, Aoife, agus Niamh.
Inside were Cillian, Aoife, and Niamh.
Bhí Cillian ag suí ag féachaint amach an fhuinneog.
Cillian was sitting, looking out the window.
Bhí sé ina scríbhneoir a thaitníonn leis an uaigneas.
He was a writer who enjoyed solitude.
Bhí cuma ar an gcábán mar a thaitin leis, cé gur lig sé do Aoife agus Niamh é a tharraingt ann don Nollaig.
The cabin looked just as he liked it, even though he let Aoife and Niamh bring him there for Christmas.
Bhí tromlach maitheasa mór ag baint le Nollag Aoife, agus bhí Aoife lán dóchais.
Aoife’s Christmas spirit was abundant, and she was full of hope.
Bhí Niamh cairdiúil agus taitneamhach, cé go raibh ionanálóra aici i gcónaí de bharr a n-aíthní.
Niamh was friendly and pleasant, although she always had her inhaler due to her asthma.
Thóg an stoirm greim láidir ar an sliabh.
The storm took a strong hold on the mountain.
Tobann, d’imigh an leictreachas agus bhíomar uile ceangailte leis an gcábán.
Suddenly, the electricity went out, and we were all bound to the cabin.
Ghlaoigh Aoife arís agus arís eile, ag baint úsáide as a fón póca agus ag lorg comhartha.
Aoife called repeatedly, using her mobile phone and searching for a signal.
Bhí cuma anann air seo, ní raibh aon ghlóir ceart ina droim air.
This seemed like chaos; no real glory was reflected in it.
Go tobann, thosaigh Niamh ag strachailt lena hanálú.
Suddenly, Niamh began struggling to breathe.
Bhí a hanáil gasta agus géar.
Her breathing was quick and sharp.
Rith Cillian go tapaidh chun cabhair a fháil sa bhunús an tí.
Cillian ran swiftly to find help in the basement of the house.
Bhí boscaí líonta le soláthairtí ansin, ach ní raibh aon leigheas ar fáil do anáil Niamh.
There were boxes filled with supplies there, but no remedy was available for Niamh's breathing.
D'fhill sé le lámha lom, a chroí tarraingthe le háifeacht eagla.
He returned with empty hands, his heart pulled with the effect of fear.
Fuair Cillian Aoife eile le chéile, iad ag cabhrú le Niamh go foighneach.
Cillian joined Aoife in helping Niamh patiently.
Bhain Cillian úsáid as an gcupán mór deas te, agus lean Aoife ag lorg comhartha.
Cillian used a large, nice hot cup, while Aoife continued to search for a signal.
Idir an dá linn, d’éalaigh na lampaí maisithe faoile a dtriúcha na Gréine díobh.
Meanwhile, the decorative lamps lost their luster, evading the sunlight's warmth.
An mhaidin dár gcionn, tar éis an stoirm dul ar aghaidh, chuala siad guthanna ag teacht go mall don cabáin.
The following morning, after the storm passed, they heard voices slowly approaching the cabin.
Bhí na seirbhísí éigeandála tagtha.
The emergency services had arrived.
Cillian agus Aoife ag aoibh an-bhuíoch.
Cillian and Aoife smiled with great relief.
Bhí Niamh socraithe, agus tugadh ar aghaidh í chuig an ospidéal le haghaidh monatóra.
Niamh was stabilized and was taken to the hospital for monitoring.
Ón eispéireas seo, thuig Cillian an tábhacht a bhaineann le teaghlach.
From this experience, Cillian understood the importance of family.
Níos tábhachtaí ná aon leabhar nó leithscéal uaigneas, braitheann duine ar an dlúthcheangal a bhíonn ag daoine.
More important than any book or excuse for solitude, one relies on the close connection people have.
Chonaic sé Agus is le croí oscailte, shocraigh sé go raibh an siógaireacht an Nollaig lán-infheicthe aige féin.
He saw that with an open heart, he realized that the magic of Christmas was fully visible to him.
Anois, thuig sé cé chomh tábhachtach agus atá nasc a choimeád beo.
Now, he understood how important it is to keep connections alive.
Bhí sé faoi chomaoin ag Aoife as an Nollaig seo, agus bhí bua beag tar éis bua mór a dhéanamh sa chábán beag.
He was indebted to Aoife for this Christmas, and a small victory had achieved a great triumph in the small cabin.