FluentFiction - Irish

Autumn Antics: Friendship Blooms in a Galway Café

FluentFiction - Irish

16m 46sOctober 16, 2025
Checking access...

Loading audio...

Autumn Antics: Friendship Blooms in a Galway Café

1x
0:000:00

Sign in for Premium Access

Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.

View Mode:
  • Bhí séasúr an fhómhair ann i nGaillimh, agus bhí na sráideanna clúdaithe le duilleoga órga taithneamhacha.

    It was autumn in Gaillimh (Galway), and the streets were covered with delightful golden leaves.

  • Ar maidin grianmhar amháin, tháinig Aoife isteach sa chaifé beag coisúil a raibh grá aici dó.

    On a sunny morning, Aoife entered the cozy little café she loved.

  • Bhí boladh blasta caife úr agus báicéirí milse á mealladh aici isteach.

    The enticing aroma of fresh coffee and sweet pastries lured her inside.

  • Tháinig sí chun bualadh lena cairde, Ciarán agus Niamh, don oíche Oíche Shamhna.

    She had come to meet her friends, Ciarán and Niamh, for Halloween night.

  • Ach bhí Aoife ag siúl amach inné nuair a shleamhnaigh sí ar dhuilleoga fliucha.

    But the day before, Aoife had been walking outside when she slipped on wet leaves.

  • Agus anois, bhí cúpla cnap agus boilsciú uirthi fiú.

    And now, she had a couple of bumps and even some swelling.

  • Mar sin féin, dreap sí isteach sa chaifé, beaganán cúthaileach, leis an míshuaimhneas a bhí uirthi mar gheall ar a ghortú.

    Nevertheless, she eased herself into the café, a little shy, with the discomfort due to her injury.

  • Bhí imní uirthi go mbeadh sí ina cúram do Ciarán agus Niamh.

    She was worried she might be a burden to Ciarán and Niamh.

  • Bhí Ciarán ag fanacht léi sa chaifé, ag luí go cúramach anonn is anall.

    Ciarán was waiting for her in the café, pacing carefully back and forth.

  • “Aoife, a stór, conas atá tú ceart go leor?” ar seisean, a shúile lán d’imní.

    “Aoife, darling, are you okay?” he asked, eyes full of concern.

  • Níor mhaith le Aoife bheith mar lárionad aird, ach bhí áthas uirthi mar sin féin a fheiceáil go raibh cúram air di.

    Aoife didn't want to be the center of attention, but she was happy nonetheless to see he cared about her.

  • Is fear céillí é Ciarán, ach uaireanta bíonn imní air nach bhfuil sé ag iompar go héadrom.

    Ciarán was a sensible man, but sometimes he worried he was not acting lightly enough.

  • Tháinig Niamh isteach, ag tarraingt an tsaoil go léir léi, mar é i gcónaí.

    Niamh entered, bringing all the life with her, as she always did.

  • Cheapfá nach raibh cúram dá laghad ar Niamh ach bhí sí ag troid lena hábhair imní féin.

    You might think Niamh didn’t have a care in the world, but she was grappling with her own concerns.

  • “Seo mar a smaoinímis ar rud éigin spraíúil,” arsa Niamh ag glórach.

    “Let’s think of something fun,” Niamh said loudly.

  • “Cad é faoi pumpkins a ghearradh?”

    “How about carving pumpkins?”

  • Bhí Aoife leisceach, ach níor theastaigh uaithi an spraoi a laghdú dá cairde.

    Aoife was hesitant, but she didn’t want to dampen her friends' fun.

  • “Ó, ceart go leor,” ar sí le gáire maol.

    “Oh, alright,” she said with a soft smile.

  • Tá sé níos fearr a bheith i gcuideachta i mbun gáire ná a bheith imníoch mar gheall ar a ghortú.

    It's better to be in company laughing than to be anxious about her injury.

  • Le ham, fuair an triúr acu pumpkins mór go leor chun iad féin a chaitheamh ann, agus thosaigh siad ag gearradh.

    In time, the three of them found pumpkins big enough to fit themselves inside, and they began carving.

  • Bhí an aimsir taobh amuigh dorcha anois, agus an oíche ag druidim isteach.

    It was dark outside now, as the night was drawing in.

  • Idir an caiféúr teolaí agus na pumpkins os a gcomhair, thosaigh siad ag dul i bhfeabhas.

    Between the cozy café and the pumpkins in front of them, they started to cheer up.

  • Nuair a bhí an oíche ag teacht, bhí Ciarán ag moladh rudaí agus á chinntiú go raibh gach rud in ord.

    As the night wore on, Ciarán was suggesting things and ensuring everything was in order.

  • Ach ansin, ar nós mearbhall a ngáire, thit an chéad bhraon pumpkin faoi na cathaoireacha - agus soicind ina dhiaidh, bhí an t-aonán iomlán ag spré le haghaidh na síolta.

    But then, like a burst of laughter, the first pumpkin seed spilled under the chairs - and seconds later, the entire thing was bursting with seeds.

  • Ní bhacann leo ach a ríthéid an gáire, agus níos tapúla a bhí scéalta ag inmheascadh ar imeall an oíche.

    They didn't mind but rather roared with laughter, and sooner stories were mingling on the edge of night.

  • Chuir an eachtra seo i gcuimhne dóibh go léir cé chomh tábhachtach is a bhí a gcairdeas.

    This incident reminded them all of how important their friendship was.

  • Chuaigh Aoife abhaile le tuiscint nua faoina cairde: a fhios aici gur féidir le cabhair bheith mar chomhartha de bhanna, ní ceann le bheith eagla.

    Aoife went home with a new understanding of her friends: knowing that help can be a token of bond, not something to be afraid of.

  • Agus ceann Ciarán, d’fhoghlaim sé nár ghá dó gach rud a bheith foirfe.

    And as for Ciarán, he learned that not everything needed to be perfect.

  • Bhí chuileathrú ar gach duine ag dul sa bhealach ceart féin - fiú amháin leis na síolta pumpkin i ngach áit!

    Everyone's journey is unfolding in its own right way - even with pumpkin seeds everywhere!

  • Agus do Niamh, tháinig sí le tuiscint go bhfuil a guth féin chomh luachmhar.

    And for Niamh, she came to realize that her own voice is just as valuable.

  • D’fhéach sí ar na daoine thart timpeall clár, tar éis aimsir iontach láithreánach, fios aici go bhfuil a cuid féin d'oíche shásta aici a thairiscint don saol.

    She looked at the people around the table, after a wonderfully present time, knowing she had her own share of a happy night to offer to the world.

  • Tar éis don triúr acu an caifé a ghlanadh, d'fhág siad an áit taobh thiar acu, sásta sa tábhacht dá chéile sa chroí.

    After the three of them cleaned the café, they left the place behind them, happy in the importance of each other in their hearts.

  • Bhí an gaoth fhuar sheasta taobh amuigh, ach dá gcroíthe te.

    The cold wind was steady outside, but their hearts were warm.