
Unlocking Teamhair: Róisín's Brave Autumn Discovery
FluentFiction - Irish
Loading audio...
Unlocking Teamhair: Róisín's Brave Autumn Discovery
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Fómhar a bhí ann agus bhí cnoc Teamhair clúdaithe i ndathanna órga an tséasúir.
It was autumn, and the hill of Teamhair was covered in the golden colors of the season.
Bhí duilleoga crispe tar éis titim, ag cur le draíocht an ionaid ársa.
Crisp leaves had fallen, adding to the magic of the ancient site.
Bhí sé Oíche Shamhna, am na scéalta agus na finscéalta.
It was Oíche Shamhna, the time of stories and legends.
Bhí an ghaoth ag séideadh go géar, ag tabhairt leo scéalta iar-dhaoine.
The wind was blowing fiercely, carrying with it the tales of those long gone.
Shiúil Róisín agus Cormac taobh le taobh, iad araon spreagtha ag an stair.
Róisín and Cormac walked side by side, both inspired by the history.
Bhí Róisín diongbháilte.
Róisín was determined.
Bhí sí ag iarraidh rúin na Teamhair a nochtadh.
She wanted to uncover the secrets of Teamhair.
Bhí Cormac cúramach, áfach, ar eagla go ngortódh siad spioraid ársa na háite.
Cormac was cautious, however, fearing they might disturb the ancient spirits of the place.
"Féach!
"Look!"
" arsa Róisín.
said Róisín.
Bhí doras beag i bhfolach ag bun na huaimhe.
A small hidden door was at the base of the cave.
Ba ghearr go raibh a fhios acu gur rud speisialta a bhí ann.
It wasn't long before they realized it was something special.
Bheartaigh Róisín dul isteach.
Róisín decided to enter.
"B'fhéidir go bhfuil saibhreas laistigh, fianaise iontach dár stair.
"Perhaps there's treasure inside, remarkable evidence of our history."
""Ear, Róisín, bí cúramach," arsa Cormac.
"Uh, Róisín, be careful," said Cormac.
"Tá na seanscéalta anseo lán d'áitreachtaí faoi mhallachtaí agus scáileanna.
"The old stories here are full of warnings about curses and shadows.
Ní gá dúinn iad a mhúscailt.
We don't need to awaken them."
"Ach bhí fonn ar Róisín agus chlúdaigh a fonn eagla Cormac.
But Róisín was eager, and her eagerness overshadowed Cormac's fear.
Thosaigh siad ag tochailt agus faoi dheireadh bhí rud éigin á fháil acu.
They began to dig, and eventually, they found something.
Bhí seod déanta as óir, lánsásta le gruaig thinnéid.
It was a jewel made of gold, intricate with fine hair.
Bhí sé gleoite, ag splancadh faoi sholas lag na gréine ag doirchne.
It was exquisite, sparkling under the dim light of the setting sun.
Ar an nóiméad sin, d'éirigh an ghaoth níos fíochmhaire.
At that moment, the wind became more ferocious.
Tháinig ceo éadrom isteach, ag timpeallú orthu.
A light mist came in, surrounding them.
Chuala siad torann corraithe.
They heard a stirring sound.
Sheas Cormac siar, a shúile ar leathadh.
Cormac stepped back, his eyes wide.
"Róisín," a dúirt sé go ciúin, "b'fhéidir gur cheart dúinn imeacht.
"Róisín," he said quietly, "perhaps we should leave."
"Bhain an taithí sin a misean amach.
That experience fulfilled their mission.
Jap siad an t-aireagán, gach nóta a thaifeadadh, agus ghlac siad cúram as an stair, agus as a n-eagla.
They quickly documented the discovery, recording every note, and took care of the history along with their fear.
D'fhill siad gan mhoill ar ais, ach níor mhothaigh siad céanna.
They returned without delay, but they didn't feel the same.
Bhí síocháin dhomhain fós ag maireann iontu.
A deep peace still lingered within them.
D'athraigh an eachtra seo iad araon.
This adventure changed them both.
Bhí Róisín muiníneach as a buanna féin anois.
Róisín was now confident in her abilities.
Thosaigh Cormac ag meas fírinne na finscéalta a raibh sé ionadh fúthu.
Cormac began to appreciate the truth in the legends he once wondered about.
Bhí an dá rud stair agus finscéal leis an gcroí láidir.
Both history and legend were held with a strong heart.
Is minic a hachomaireacht orthu anois.
It's something they often reflect on now.
Bhí cinneadh déanta ag Róisín a bheith cróga, agus bhí a fhios aici go raibh léargas ag teacht ó chroí an chuid sin d'Éirinn.
Róisín decided to be brave, and she knew there was insight coming from the heart of that part of Éirinn.
Buíochas leis an nGaeilge, idir stair agus saibhreas an domhain.
Thanks to the Gaeilge, between history and the world's richness.