
When Art and Compassion Transform the Workplace
FluentFiction - Irish
Loading audio...
When Art and Compassion Transform the Workplace
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Ar maidin fhuar geimhridh, lasmuigh de na fuinneoga oifige, bhí dathanna dearga agus órga ag titim ó na crainn.
On a cold winter morning, outside the office windows, red and golden colors were falling from the trees.
Bhí fuar ag sleamhnú isteach le gach oscailt doirse.
The cold was slipping in with every door opening.
Sa chúinne den oifig oscailte, shuigh Ronan ag a dheasc, agus é ag smaoineamh ar a bhrionglóidí ealaíne, fad is a bhí an ríomhaire ag buzzáil os a chomhair.
In the corner of the open office, Ronan sat at his desk, contemplating his artistic dreams, while the computer buzzed in front of him.
Ba mhaith leis pictiúir a phéinteáil, in ionad na sonraí agus spriocdhátaí a bhain leis an tionscadail.
He wanted to paint pictures instead of dealing with the data and deadlines associated with the projects.
Agus é i mbun oibre, chonaic sé Siobhán ag brú a lámh ina cliabhrach.
As he was working, he saw Siobhán clutching her chest.
Bhí cuma bhán uirthi.
She looked pale.
Tháinig Cormac, a bhí i gcónaí ag lorg rath, ach ní i gcónaí í ráth a dhéanamh sásta.
Cormac came over, always in search of success, but not always finding it brought happiness.
Thug Ronan aghaidh orthu beirt.
Ronan turned to face them both.
"Siobhán, an bhfuil tú ceart go leor?
"Siobhán, are you okay?"
" D’fhiafraigh sé, go héighinteach.
he asked, urgently.
D'fhéach sí suas, a súile lán le faitíos.
She looked up, her eyes filled with fear.
"Nílim cinnte," arsa sí, a análacht gearr agus mear.
"I'm not sure," she said, her breathing short and rapid.
Bhí cinneadh práinneach le déanamh, obair nó cabhair a thabhairt.
A crucial decision had to be made, work or provide help.
D'fhéach Ronan ar Cormac, a bhí an-sásta leis an bhfoireann ag obair gan staonadh.
Ronan looked at Cormac, who was very pleased with the team working tirelessly.
"Caithfimid glaoch ar na seirbhísí éigeandála!
"We need to call emergency services!"
" Dúirt Ronan go láidir.
Ronan said firmly.
Chuaigh Cormac i gcónaí ar thaobh foilseacháin spriocdháta.
Cormac always leaned towards meeting publication deadlines.
Mar sin féin, thuig sé tromchúis na faidhbe.
However, he understood the seriousness of the situation.
Ar deireadh, chuaigh Cormac chuig an nguthán.
Finally, Cormac went to the phone.
Ag an am céanna, chuir Ronan lámh cháirdeach ar ghualainn Siobhán.
At the same time, Ronan placed a friendly hand on Siobhán's shoulder.
"Tá tú sábháilte anois," a dúirt sé go bog.
"You're safe now," he said softly.
Tagann an cabhair go luath, fuair sí cóir leighis deireadh a suaimhneach.
Help arrived soon after, and she received treatment to calm her.
Bhí an tionscadal ar athló, ach bhí Siobhán ar a slí cheart le téarnamh.
The project was postponed, but Siobhán was on her way to recovery.
Nuair a d'fhág an t-otharcharr, d'fhéach Ronan i súile Cormac.
When the ambulance left, Ronan looked into Cormac's eyes.
"Is féidir leis an méid oibre agus brú a bheith díobhálach," a dúirt sé.
"The amount of work and pressure can be harmful," he said.
"Caidreamh níos sláintiúla agus cothromaíonn sé sin atá riachtanach.
"Healthier relationships and balance are essential."
"Ón lá sin amach, thosaigh Ronan ag iniúchadh slí bheatha nua.
From that day forward, Ronan began exploring a new career path.
Chuir sé tús lena thuras ealaíon.
He started his artistic journey.
Bhí Siobhán ag foghlaim teorainneacha a leagan síos idir obair agus saol phearsanta.
Siobhán learned to set boundaries between work and personal life.
Chomh maith leis sin, chuir Cormac ceist ar a bhainistíocht agus thug sé an chéad chéim i dtreo comhbhá a thabhairt isteach san áit oibre.
In addition, Cormac questioned his management style and took the first step towards introducing compassion into the workplace.
Agus é ag breathnú ar Pháirc na nOileán, scaoil Ronan aer fuar isteach ina scamhóga.
Looking at Park na nOileán, Ronan took in the cold air into his lungs.
Sa deireadh, bheartaigh gach duine sa chorporáid saoráid níos fearr a chruthú.
In the end, everyone in the corporation decided to create a better environment.
An raibh géarú oibre go deo, ach bhí rud éigin faoi mothú folláin a dhéanann áthas mór orthu.
The workload may always increase, but there was something about the sense of well-being that brought them great happiness.
Sin an fíorshlí na beatha.
That's the true way of life.