FluentFiction - Irish

Saoirse and Eamon: Celebrating Life Amidst Crumbling Walls

FluentFiction - Irish

18m 11sAugust 23, 2025
Checking access...

Loading audio...

Saoirse and Eamon: Celebrating Life Amidst Crumbling Walls

1x
0:000:00

Sign in for Premium Access

Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.

View Mode:
  • Bhí an t-aer trom leis an mbáisteach ar na cloch.

    The air was heavy with the rain on the stones.

  • D'fhéadfaí boladh na gcaiseanna a bhraitheann i ngach áit.

    The smell of the caiseanna could be sensed everywhere.

  • Bhí crainn fhiáine ag teacht suas le taobh ballaí an tseanchaisleáin.

    Wild trees were growing up the sides of the ancient castle walls.

  • Bhí Saoirse agus Eamon ag seasamh faoi dhíon an chaisleáin ag iarraidh cúl a dhéanamh ar an stoirm aigéadach.

    Saoirse and Eamon were standing under the shelter of the castle trying to shield themselves from the acidic storm.

  • Bhí scáthán anois os a gcomhair agus bhí Saoirse leathan agus iontas ina súile.

    A mirror was now before them, and Saoirse was wide-eyed with wonder.

  • “Féach!” a dúirt Saoirse le háthas.

    “Look!” said Saoirse with excitement.

  • Ba é a súil gheal a thug faoi deara é ar dtús, ar a laghad, é i bhfolach laistiar de mballa briste.

    It was her keen eye that noticed it first, hidden at least behind a broken wall.

  • Ruabhrann sí isteach sa chúinne dorcha.

    She rushed into the dark corner.

  • Tar éis cúpla bomaite de chromadh, tharraing sí amach roinnt buidéil d'aon áit.

    After a few minutes of bending down, she pulled out several bottles from some hidden place.

  • “Cad é sin?” a dúirt Eamon, ag súil leis gan mórán suime.

    “What is that?” asked Eamon, watching without much interest.

  • “Ceardaí beoir Éireannach!” a d'fhreagair Saoirse, ag tabhairt amach buidéal glórach.

    "Irish craft beer!" replied Saoirse, holding out a gleaming bottle.

  • “Caithfimid ceiliúradh a dhéanamh!”

    "We must celebrate!"

  • Bhí Saoirse líonta le hoiread sin áthas.

    Saoirse was filled with so much joy.

  • Bhí Eamon ag iarraidh fanacht pragmatach.

    Eamon wanted to remain pragmatic.

  • “Ní fios cad atá ann.

    "We don't know what's in it.

  • Is caiseal scaoilte é seo.

    This is a crumbling castle.

  • Caithfimid bogadh ar aghaidh.”

    We should move on."

  • Ach Saoirse rinne iarracht dhian.

    But Saoirse tried hard.

  • “Éist liom, Eamon.

    "Listen to me, Eamon.

  • Is saol crua é seo.

    This is a hard life.

  • Tá rud éigin beag mar seo tábhachtach.

    Something small like this is important.

  • Cuirfidh sé lúcháir críosta aigne ort.”

    It will bring joy to your mind."

  • Bhí an cinneadh éasca, dar le Eamon, ach thosaigh an díospóireacht acu beirt.

    The decision was easy, according to Eamon, but a debate began between them.

  • “Tá sé fíorthábhachtach doirteal ort.

    "It's crucial you think about sinking.

  • Gach ar bhealach óna chéile,” a dúirt sé gruama. Bhí sé fós ag iarraidh leanúint ar aghaidh.

    Everything falls apart in different ways," he said gloomily, still wanting to continue on.

  • Tháinig an stoirm níos cóngaraí, stoirmeacha ag tosaí ag tarraingt ar na cellaí.

    The storm drew closer, starting to pull at the cells.

  • Thosaigh Saoirse ag oscailt buidéal amháin leis an lámh dheas.

    Saoirse began opening one bottle with her right hand.

  • Lig Eamon osna amach.

    Eamon let out a sigh.

  • “Ceart go leor, ceart go leor,” a ghéill sé sa deireadh, gan ach leisce.

    “All right, all right,” he finally conceded, only with reluctance.

  • "Cé chomh fada a thógfaidh sé?"

    "How long will it take?"

  • Ní raibh Saoirse fada go raibh an beoir sconna.

    Saoirse was quick to have the beer flowing.

  • Thosaigh sí ag canadh go ciúine:

    She began singing quietly:

  • “Sceitse Staic, éiríonn linn, Amach anseo, le cách linn. Súil ar anár, ádh mór orainn, Anois is féidir le chéile.”

    “Sceitse Staic, éiríonn linn, Amach anseo, le cách linn. Súil ar anár, ádh mór orainn, Anois is féidir le chéile.”

  • Bhí Eamon ábalta gréine beag a gháire amach.

    Eamon managed to summon a small smile.

  • B’é an chéad uair in am fada.

    It was the first time in a long while.

  • Ach níor mhair an lúcháir ró-fhada.

    But the joy didn’t last too long.

  • Thosaigh an seanstruchtúr ag creatha faoi bhrú na stoirmeanna.

    The old structure began to shake under the pressure of the storms.

  • "Ar ndóigh, an áit ag titim chomh luath is atá muid ag déanamh ceiliúradh," a chuir Eamon gáire le fleisc.

    "Of course, the place begins to crumble as soon as we start celebrating," Eamon joked with a dash of irony.

  • Ach san nóiméad sin, thuig Eamon rud éigin.

    But at that moment, Eamon realized something.

  • Bhí tábhacht i ngach áilleacht bheag, fiú má bhí siad tuirseach agus seachaint.

    There was importance in every small beauty, even if they were weary and evading.

  • Thosaigh an seanfhothrach ag creatha ach d'oibrigh Saoirse agus Eamon le chéile a dhéanamh áit éigin sábháilte.

    The ancient ruin began to tremble, but Saoirse and Eamon worked together to create a safe place.

  • Chuir siad pleidse de plocóidí faoi bhloc eile, ag cruthú saghas damba.

    They placed a bundle of stoppers under another block, creating a sort of dam.

  • Nuair a bhí an t-am ceansaithe, shuigh siad agus d'fhéastáil ar an oiread de na buidéil is féidir sid a fháil amach.

    Once the time had calmed, they sat and feasted on as many bottles as they could manage to extract.

  • Ba í an éirim a bhí ag an mbeoir céim-shaorracht ach amháin.

    The beer brought a type of freedom they hadn't known before.

  • I gceann ama bhí an solas an stoirm lasmuigh ag níos mo chothú.

    In time, the light of the storm outside seemed to nourish them even more.

  • “Conas mar a dhéanaimid brígh, cairde, as gach rud beag ceart?” a dúirt Saoirse lena fonn leanúnach.

    “How do we find meaning, friends, in every little thing right?” said Saoirse with her unending enthusiasm.

  • D’aontaigh Eamon léi, an uair seo gan a laghad dabht a bheith air.

    Eamon agreed with her, this time without a shadow of doubt.

  • Bhí sé ina am chun tús nua a chur ar aghaidh.

    It was time for a new beginning.

  • Bhí an oíche lán le gáire agus ceol, agus cé gur timpeallaithe iad leis an dorchadas, bhí na nóiméid bheaga sona amháin ann.

    The night was filled with laughter and music, and although they were surrounded by darkness, there were those little happy moments.

  • Sin deireadh le tosach nua a cuireadh amach.

    This was the end of a new beginning set out.

  • Bhog siad ar aghaidh.

    They moved on.

  • Ach an uair seo, leis an bhfios go dtabharfadh siad áthas ó chroí go dtí áit ar bith a dtiocfaidh siad isteach.

    But this time, with the knowledge that they could bring true joy to any place they entered.

  • Mar faoi dheireadh thuig Eamon gur ábhar na nóiméad sona iad an saibhreas is mó.

    Because finally, Eamon understood that those happy moments made up the greatest wealth.