
Sun-Soaked Escapades: Friends, Goats, and Unplanned Joy
FluentFiction - Irish
Loading audio...
Sun-Soaked Escapades: Friends, Goats, and Unplanned Joy
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Bhí maidin álainn sa samhradh.
It was a beautiful summer morning.
Bhí Maeve agus Cillian ar tí rud éigin speisialta a dhéanamh.
Maeve and Cillian were about to do something special.
Bhí an dá chara ag siúl ar Chlocha an Mhothair.
The two friends were walking on Chlocha an Mhothair.
Bhí an t-atmaisféar draíochta agus an fharraige mar dheasghabháil ciúin thíos.
The atmosphere was magical, and the sea was a calm presence below.
Bhí an-spéis ag Maeve san áit seo.
Maeve had a great interest in this place.
Shocraigh sí an phictiúr Instagram is fearr a ghlacadh.
She decided to take the best Instagram picture.
Ach, dar ndóigh, bhí eagla uirthi.
But, of course, she was scared.
Níor thaitin airde léi.
She didn't like heights.
Ach bhí Cillian ann.
But Cillian was there.
Bhí sé ag iarraidh í a chur ar a suaimhneas.
He was trying to put her at ease.
Ní raibh sé foirfe ach bhí sé spraíúil.
He wasn't perfect, but he was playful.
Bhí súil aige go mbeadh an lá speisialta.
He hoped the day would be special.
Bhí an bheirt acu ag dul i dtreo an imeall.
The two of them were heading toward the edge.
Bhí Maeve neirbhíseach.
Maeve was nervous.
"Cillian, bí cúramach," a dúirt sí.
"Cillian, be careful," she said.
Ach, i lár na cainte, tháinig tréad gabhar.
But, in the middle of the conversation, a flock of goats came by.
Bhí siad ag gáireacht agus ag preabadh timpeall.
They were bleating and hopping around.
"Gabha," a dúirt Cillian, ag gáire.
"Goats," said Cillian, laughing.
"Seo rud éigin nua!" Chuir sé a barra granola amach.
"Here's something new!" He held out his granola bar.
Bhí smaoineamh aige.
He had an idea.
Ach ní raibh smaoineamh air faoin bplean atá acu.
But he had no idea about the plan they were making.
Bhí an ghrian ag taitneamh go hard sa spéir.
The sun was shining high in the sky.
Bhí sé am don phictiúr má bhí siad in ann greim a fháil ar an nóiméad seo.
It was time for the picture if they could capture this moment.
Shocraigh Cillian an ceamara.
Cillian set up the camera.
Bhí sé réidh.
He was ready.
Bhí sé ag iarraidh an cuimhnestáil foirfe a chruthú.
He was trying to create the perfect memory.
Ach ansin, tháinig gabhar amháin isteach.
But then, one goat came in.
Rug sé ar scairf Maeve.
It grabbed Maeve's scarf.
Bhí ionadh ar Maeve!
Maeve was surprised!
Tharraing an gabhar í, agus bhí sí ag titim siar.
The goat tugged her, and she was falling backward.
Go díreach ansin, chuaigh an ceamara in airde.
Right then, the camera went off.
Nuair a fuair siad iad féin, bhí an phictiúr le feiceáil.
When they found themselves, the picture was visible.
Ní raibh sé foirfe.
It wasn't perfect.
Ach bhí sé fíor.
But it was real.
Bhí gabhar i lár an ghrianghraif, a aghaidh ag breathnú go greannmhar.
There was a goat in the middle of the photo, its face looking comically into the camera.
Agus é sin a bhí ann.
And that was it.
Ní raibh cuimhne acu a bheith foirfe.
They didn't remember to be perfect.
Bhí gáire orthu.
They were laughing.
Bhí an duine ag an gcairdiúlacht, ag pleananna ró-chasta.
The person was in the friendship, in the overly complicated plans.
D'fhoghlaim Maeve rud amháin: is féidir leis an saol a bheith dochreidte fiú gan rialacha.
Maeve learned one thing: life can be incredible even without rules.
Bhí an bheirt acu ag siúl ar ais. Bhí an spéir gorm ró-bhronntanas agus muinín nua i gcultúr an phictiúir.
As they walked back, the sky was a bonus blue, and there was new confidence in the culture of the picture.
Bhí an lá ríthábhachtach, ní mar a bhí beartaithe, ach mar a bhí.
The day was significant, not as planned, but as it was.
Agus seo a bhí an áit ina raibh sí sásta.
And this was where she was happy.
Gáire, cairdeas, agus scéal beag.
Laughter, friendship, and a little story.
Sin an rud ab fhearr a bhí acu.
That was the best thing they had.