
From Doubt to Determination: Cian's Winter of Hope
FluentFiction - Irish
Loading audio...
From Doubt to Determination: Cian's Winter of Hope
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Sna laethanta fuara den gheimhreadh i gCathair na Ríochta, bhí teach altrama le croí mór agus díograis ollmhór.
In the cold days of winter in Cathair na Ríochta, there was a foster home with a big heart and immense enthusiasm.
Bhí Cian ann, fear aosta, sásta cabhrú le páistí óga.
Cian was there, an elderly man, happy to help young children.
Bhí fadhb mhór aige, áfach.
However, he had a big problem.
Bhí eagla air nach mbeadh sé ábalta difríocht a dhéanamh i saol na bpáistí sin.
He feared he might not be able to make a difference in those children's lives.
Bhí Aoife, cailín óg le grá mór sa chroí aici, ach anois, bhí galar croí nua-aitheanta aici a tháinig chun solais.
There was Aoife, a young girl with great love in her heart, but now she had a newly diagnosed heart condition that had come to light.
Bhí teach altrama ann, teach a bhí sean ach croíúil.
There was a foster home, an old yet warm-hearted house.
Teach lán de ghníomhaíocht, áitiúil i gceantar beoga de Chathair na Ríochta.
It was a house full of activity, situated in a lively area of Cathair na Ríochta.
Thángthas isteach ón aer úr agus thug an teas barróg seasca te ar na haíonna.
People came in from the fresh air and the warmth embraced the guests like sixty hugs.
Rug rialachán teorancée ar a gcuid aislingí, ach bhí draíocht ann fós, draíocht a bhí lárnach sa phobal.
Regulations caught hold of their dreams, but there was still magic, magic central to the community.
Bhí acmhainní teoranta ag an teach altrama.
The foster home had limited resources.
Bhí na hoibrithe cúramach ach níor thaitin leo tosaíocht a thabhairt d'Aoife os cionn páistí eile.
The workers were careful but were reluctant to prioritize Aoife over other children.
Ach bhí Cian, sásta go fóill.
But Cian was still content.
Lá ar phléigh sé le Siobhán, ceannaire ceannairceach an ionaid, thairg sé smaoinigh ar ócáid bailithe airgid a eagrú ar Lá Mandela, feachtas chun cúnamh a tharraingt isteach don teach altrama agus aire a thabhairt do ghalar Aoife.
One day, while discussing with Siobhán, the rebellious leader of the center, he suggested organizing a fundraising event on Lá Mandela, a campaign to bring in support for the foster home and to care for Aoife's condition.
Thosaigh sé ag eagrú imeachtaí gairid, margaí agus imeachtaí spraoi do leanaí.
He began organizing short events, markets, and fun events for children.
Chabhraigh na comharsana leis, ach fós bhí eagla ar Cian.
The neighbors helped him, but Cian was still afraid.
Bhí amhras air an mbeadh a thuairim cearta ann.
He doubted whether his opinion was right.
Ar a lá mór, ritheadh an cheist tríd an mhaidin - an mbeadh dóthain daoine a bheith páirteach?
On the big day, the question ran through the morning - would enough people participate?
Bhí an chéad uair beagán ciúin ach gan choinne, tháinig grúpa pobail áitiúila le tacaíocht iontach.
Initially, it was a bit quiet, but unexpectedly, a local community group came with fantastic support.
Mhéadaigh an chlibe agus an bród.
The atmosphere and pride grew.
D'ardaigh bróga agus an spéir le fís fágtha Aoife.
Shoes and the sky lifted with Aoife's lasting vision.
Bhí aoibh dhearfach ar aghaidh Cian, a sháraigh a chuid amhras.
A positive smile graced Cian's face, overcoming his doubts.
Nuair a tháinig an praghas sa deireadh, d'éirigh an t-airgead fairsing.
When the final tally came in, the money gathered was abundant.
D'éirigh leo go leor airgid a bhailiú do choimeadan Aoife.
They managed to raise enough funds for Aoife's care.
Bhí áthas ar gach páiste, bhí siad ag ceiliúradh le chéile.
All the children were happy, celebrating together.
Ba é grian na gréine Airde an Lá Mandela.
The sun shone brightly on Lá Mandela.
Tá muinín nua ag Cian.
Cian now has newfound confidence.
Tá creideamh aige anois gur féidir leis beatha leanaí a athrú agus gur féidir le pobal mór fíor-dhifríocht a dhéanamh.
He believes he can change children's lives and that a large community can make a real difference.
Bhí bród air as an obair a rinneadh agus dóchas ann don am atá le teacht.
He was proud of the work done and hopeful for the future.