
Mysteries of the Cliffs: A Brave Rescue on the Last Spring Day
FluentFiction - Irish
Loading audio...
Mysteries of the Cliffs: A Brave Rescue on the Last Spring Day
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Bíonn an grian ag taitneamh go héadrom ar lá deireanach an earraigh.
The sun shines lightly on the last day of spring.
Tá an ghaoth úr á iompar ar ais agus aniar ar Fhánapas an Mhothair.
The fresh wind is carried back and forth on Fánapas an Mhothair.
Bí cinnte go bhfuil na haillte fós ina áit mhór cúig céad troigh, ag bogadh isteach i snaim na farraige.
Make sure that the cliffs, still a great place five hundred feet high, are moving into the clasp of the sea.
Buachaill óg, Conor, a thaitníonn le fámaireacht, tugadh faoi deara deireanach é ansin.
A young boy, Conor, who likes wandering, was last noticed there.
Bhí Aisling, chara le Conor, buartha.
Aisling, a friend of Conor, was worried.
Thaitin an eachtraí leis, ach bhí rud éigin tubaisteach ann an lá sin.
He loved adventure, but there was something disastrous that day.
Bhí a fhios aici go gcaithfeadh sí léi féin an fhírinne a fháil amach.
She knew she had to find out the truth for herself.
Bhí sí á sáinniú ag sruth an cheo.
She was entangled in the flow of the mist.
Ní raibh sé éasca ann.
It wasn't easy there.
Ag dul suas agus síos tríd na clocha, d’ullmhaigh sí i dtreo álainn áit bhfolach ina bhféadfadh Conor a bheith.
Going up and down through the rocks, she prepared herself towards a beautiful hidden spot where Conor might be.
Bhí daoine á gcuireann ar foláire í.
People were warning her.
"Ná téigh," arsa siad, "Tá sé contúirteach.
"Don't go," they said, "it's dangerous."
" Ach ní bhfuair Aisling socair.
But Aisling couldn't be calmed.
Bhí sí buan agus cróga.
She was persistent and brave.
Bhí sí féin in easpa muiníne.
She was lacking confidence.
Cé bhí le muinín a chuir ar?
Who was there to trust?
Is deacair a fhios a bheith agat.
It's hard to know.
Go tobann, cloisfidh sí rud an-aisteach.
Suddenly, she heard something very strange.
Bhí cosán fánach ann, níos faide anonn, taobh amuigh den cheo geal.
There was a wandering path, further along, outside the bright mist.
Thaispeáin na fainní gearra í go dtí imeall an aillte.
The short rings led her to the edge of the cliff.
Bhí an bealach síos deacair agus díreach.
The way down was difficult and steep.
Ach Aisling bhí spreagtha.
But Aisling was inspired.
Chinn sí a leanúint air.
She decided to follow it.
Chuaigh sí síos leis an cosán contúirteach, go cúramach.
She went down the dangerous path, carefully.
Bhí a croí ag bualadh go tapa.
Her heart was beating fast.
Agus ar deireadh, chonaic Conor.
And finally, she saw Conor.
Bhí sé i bhfolach i bpluais seanda, áit a raibh smuigléirí ag obair fadó.
He was hiding in an ancient cave where smugglers worked long ago.
Bhí an taoide ag teacht suas ó ar muir, ag imeacht a bhealach amach.
The tide was coming up from the sea, making its way out.
Bhí Aisling iontach faoiseamh.
Aisling was immensely relieved.
Bhí a fhios aici go raibh Conor sábháilte.
She knew that Conor was safe.
Bhí iontas ar Conor go raibh sí tar éis teacht chuige.
Conor was surprised she had come to him.
"Aisling!
"Aisling!"
" a d'abhraigh sé, "Níl mé ag iarraidh a bheith gafa anseo arís!
he exclaimed, "I don't want to be trapped here again!"
"Tháinig sonas agus misneach chuici as a staidéar misneach.
Happiness and courage came to her from her brave study.
Bhain deireadh shona leis an turas.
It ended with a happy journey.
Bhí tuiscint nua aici ar a cás beag féin agus muinín ina instincts féin amach anseo.
She had a new understanding of her own small case and confidence in her instincts for the future.
Le barróg daingean, thóg Aisling agus Conor a slí a thabhairt féin ar feadh na haille bhána.
With a firm hug, Aisling and Conor made their way off the white cliffs.
Bhí an saol arís á shásamhnach.
Life was satisfying again.
Agus iad ag siúl abhaile, bhí an focal fite fuaite idir an dara saol nua a thosaigh leis.
As they walked home, the word was woven into the second new life that had begun with it.