
Aidan's Herbal Heroics: Rescuing Brigid on Bloomsday
FluentFiction - Irish
Loading audio...
Aidan's Herbal Heroics: Rescuing Brigid on Bloomsday
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
I lár an tsamhraidh, bhí sráidbhaile meánaoiseach Éireannach beo lán le ceol agus gáire.
In the middle of the summer, an Éireannach medieval village was alive with music and laughter.
Bhí an féasta ag ceiliúradh Bloomsday i mbun a lán spraoi.
The feast was celebrating Bloomsday in a great deal of fun.
Bhí sé tráthnóna, agus an t-aer lán de bholadh aráin úrnua agus luibheanna.
It was evening, and the air was filled with the smell of fresh bread and herbs.
Bhí caiféanna agus ceardlanna seasta ag gach coirnéal.
Cafés and workshops were set up at every corner.
Ag siúl tríd an slua, bhí Aidan, ina sheasamh roimh mhargaí na meánaoise.
Walking through the crowd was Aidan, standing before medieval markets.
Bhí Aidan ina stócach óg, fiosrach agus cróga, a raibh suim mhór aige sna hamanna stairiúla.
Aidan was a young lad, curious and brave, who had a great interest in historical times.
Ach, inniu, bhí a intéirneacht eile.
But today, his attention was elsewhere.
Ba é Brigid an rud eile.
It was Brigid that was the source of his distraction.
Cailín cineálta í Brigid, ar chaoi áirithe i gcónaí ó chontae Contae Luimnigh, agus fíor-súim aici i leigheas luibhe.
Brigid was a kind girl, somehow always from Contae Luimnigh, deeply interested in herbal medicine.
Bhí an bís léi agus áthas uirthi, ag iarraidh gach rud nua a bhlaiseadh go cúramach.
She was thrilled with excitement, eager to taste everything new with care.
Idir an dá linn, tharla rud míshásúil.
Meanwhile, something displeasing occurred.
Bhí Brigid ag trasnú mionstaighre lán de bhláthanna gleoite nuair a tharla rud neamh-inmhianaithe.
Brigid was crossing a small garden full of beautiful flowers when something undesirable happened.
Gan choinne, thosaigh sí ag sraothartach go tubaisteach.
Unexpectedly, she started sneezing violently.
Tar éis cúpla soicind, bhí sí ag stróicín déistin agus deacair análaithe.
After a few seconds, she was coughing in distress and struggling to breathe.
Bhí Aidan i bponc.
Aidan was in a dilemma.
Cad a dhéanfaidh sé?
What should he do?
Bhí sé ina bheadh, ag iarraidh an chás a shocrú.
He was in a hurry, trying to resolve the situation.
Is gearr gur chuimhnigh sé ar sheandánaí sinseartha ina sheasamh ag chaladh hastail a bhí lán le leabhair shean-aimseartha agus potaí leigheas.
He quickly remembered a senior herbalist standing at a bustling wharf, filled with ancient books and medicine pots.
D'iarr sé comhairle air go práinneach.
He urgently sought his advice.
Bhí an té a bhí ina sheasamh mar dhraoi meánaoiseach ar a ghlao láithreach bonn.
The one standing there, appearing as a medieval druid, responded to his call immediately.
Chuir an draoi in iúl dó faoin mhalartán i meánaois.
The druid informed him about the medieval remedy.
D’úsáidfeadh siad luibheanna speisialta ar nós lus gréine agus lus na gréine chun frithghníomhanna a chóireáil.
They would use special herbs like lus gréine and lus na gréine to treat reactions.
D’oibrígh Aidan, agus rinne sé dáiríre.
Aidan worked diligently.
Chruinnigh sé na luibheanna agus chuir sé meascán glasraí chun leigheas a chruthú.
He gathered the herbs and prepared a herbal concoction to create a remedy.
Chuir sé an plástar sin ar lámh Bhilid, ag guí agus an croí aige ina bhéal.
He applied the plaster on Brigid's hand, praying with his heart in his mouth.
Chuardaigh sé a súile le súil bhríomhar dóchais.
He searched her eyes with a hopeful gaze.
Gan mhoill, bhí athrú ann.
Soon enough, there was a change.
Thosaigh Brigid ag análú níos éasca.
Brigid began breathing more easily.
Bhí pálas a háille á imdú.
The glow of her beauty was returning.
D’éirigh sé!
It worked!
Bhí Aidan faighte ómós as a chuid gnímh cróga, ionas go raibh sé tuillte ar fáranntachta.
Aidan gained admiration for his brave actions, so much so that he earned renown throughout the land.
I ndiaidh sin, mhol an seanmhaistreoir a chumais ansin le moladh.
Afterwards, the old master praised his skills with commendation.
Labhair Brigid milis leis, “A Aidan, ba tú an laoch ba cheart agam, áirithint athuair.”
Brigid spoke sweetly to him, “A Aidan, you were the hero I needed, once again.”
Le héagsúlacht uaim, tháinig muinín nua in Aidan ina bhfuil ag tabhairt faoi fhadhbanna.
With newfound confidence, Aidan faced challenges with resilience.
Agus bhí Brigid lán dá bhuíochas ansin le muinín san ainmhmian.
And Brigid was full of gratitude with trust in her friend.
Leis sin, bhí an sráidbhaile lán d'anam agus cheiliúradh níos mó ná riamh.
With that, the village was vibrant and celebrated more than ever.
Bhí Aidan agus Brigid thíos le bua le chéile agus áthas.
Aidan and Brigid were united in triumph and joy.
Bhí an lá soiléiríocht gheal ag lorg an tsamhraidh sin in Éirinn, agus thosaigh cúitíní nua in áilleacht bloomsday.
The day had a bright clarity, marking that summer in Éirinn, and new blossoms began to flourish in the beauty of Bloomsday.