Στην καρδιά του φθινοπώρου, τα δέντρα στη Γλυφάδα ζωγραφίζονταν σε ζωντανά χρώματα.

In the heart of autumn, the trees in Glyfada were painted in vibrant colors.

Τα φύλλα έπεφταν και κάλυπταν τους δρόμους με ένα πολύχρωμο χαλί.

The leaves fell and covered the roads with a colorful carpet.

Στην τάξη του σχολείου, η Ελένη καθόταν στη γωνία της αίθουσας με το βιβλίο της.

In the school classroom, Eleni sat in the corner of the room with her book.

Την απασχολούσε ένα μεγάλο δίλημμα.

She was preoccupied with a big dilemma.

Η ετήσια σχολική επίδειξη ταλέντων πλησίαζε και η φίλη της, η Μαρία, την ενθάρρυνε να συμμετάσχει.

The annual school talent show was approaching, and her friend, Maria, encouraged her to participate.

«Ελένη, πρέπει να το κάνεις!

"Eleni, you have to do it!

Έχεις υπέροχη φωνή!

You have a wonderful voice!"

», είπε η Μαρία.

said Maria.

Η Ελένη κούνησε το κεφάλι της.

Eleni shook her head.

«Φοβάμαι.

"I'm afraid.

Ίσως γελάσουν μαζί μου», ψιθύρισε.

Maybe they'll laugh at me," she whispered.

Ο Νίκος, που καθόταν κοντά, χαμογέλασε.

Nikos, who was sitting nearby, smiled.

«Όλοι ξέρουν ότι είσαι καλή.

"Everyone knows you're good.

Εγώ θα είμαι εκεί να σε υποστηρίξω».

I'll be there to support you."

Η Ελένη αναστέναξε.

Eleni sighed.

Όλοι την ενθάρρυναν, αλλά ο φόβος της ήταν μεγάλος.

Everyone encouraged her, but her fear was great.

Κάθε βράδυ, στο σπίτι, τραγουδούσε από την ησυχία του δωματίου της, αλλά η σκέψη του να βγει μπροστά στους συμμαθητές της την τρόμαζε.

Every night, at home, she sang from the quiet of her room, but the thought of going out in front of her classmates terrified her.

Η μέρα της απόφασης ήρθε.

The day of decision came.

Η λίστα για τους συμμετέχοντες ήταν ανοιχτή.

The list for participants was open.

Η καρδιά της χτυπούσε δυνατά.

Her heart was pounding.

Πήρε μια βαθιά ανάσα και έγραψε το όνομά της.

She took a deep breath and wrote her name.

Δεν ήξερε αν έκανε το σωστό, αλλά ήθελε να αποδείξει κάτι στον εαυτό της.

She didn't know if she was doing the right thing, but she wanted to prove something to herself.

Η ημέρα της επίδειξης έφτασε.

The day of the show arrived.

Τα καθίσματα ήταν γεμάτα με ενθουσιασμένους μαθητές και γονείς.

The seats were filled with excited students and parents.

Η σειρά της Ελένης πλησίαζε.

Eleni's turn was approaching.

Ένιωθε τα χέρια της ιδρωμένα και το στομάχι της κόμπο.

She felt her hands sweaty and her stomach in knots.

Ο Νίκος της έσφιξε το χέρι φιλικά.

Nikos squeezed her hand reassuringly.

«Θα τα καταφέρεις», της είπε.

"You'll do great," he said to her.

Όταν ήρθε η στιγμή, προχώρησε στη σκηνή και κοίταξε το κοινό.

When the moment came, she stepped onto the stage and looked at the audience.

Οι φόβοι της αναζωπυρώθηκαν, αλλά θυμήθηκε τα λόγια της Μαρίας και του Νίκου.

Her fears reignited, but she remembered the words of Maria and Nikos.

Ξεκίνησε να τραγουδάει.

She started to sing.

Η φωνή της αρχικά ήταν χαμηλή, όμως σταδιακά έγινε πιο δυνατή και σίγουρη.

Her voice was initially low, but gradually it became stronger and more confident.

Το τέλος του τραγουδιού ήρθε με χειροκροτήματα και φωνές.

The end of the song came with applause and cheers.

Οι συμμαθητές της την επευφημούσαν ενθουσιασμένοι.

Her classmates cheered her on enthusiastically.

Η Ελένη χαμογέλασε, αισθανόμενη μια ζεστασιά που δεν είχε νιώσει ξανά.

Eleni smiled, feeling a warmth she had never felt before.

Είχε καταφέρει να νικήσει τον φόβο της και να δείξει το ταλέντο της.

She had managed to conquer her fear and show her talent.

Από εκείνη τη στιγμή και μετά, η Ελένη αισθανόταν πιο σίγουρη για τον εαυτό της και πιο αποδεκτή από τους άλλους.

From that moment on, Eleni felt more confident about herself and more accepted by others.

Η Γλυφάδα έμοιαζε πιο φωτεινή από ποτέ και η φθινοπωρινή μέρα έγινε η αρχή για μια νέα, πιο δυνατή Ελένη.

Glyfada seemed brighter than ever, and the autumn day became the beginning of a new, stronger Eleni.