Τα φύλλα έπεφταν απαλά απ' τα δέντρα, βάφοντας τα μονοπάτια του πανεπιστημίου με όλες τις αποχρώσεις του φθινοπώρου.

The leaves were gently falling from the trees, painting the university pathways with all the shades of autumn.

Στην κοινόχρηστη αίθουσα του κοιτώνα, οι φοιτητές ετοίμαζαν τα πάντα για την επικείμενη γιορτή των Ευχαριστιών.

In the dormitory's common room, the students were preparing everything for the upcoming Thanksgiving celebration.

Οι μυρωδιές από την κουζίνα γέμιζαν τον αέρα: μήλα, κανέλα και φρεσκοψημένο ψωμί.

The smells from the kitchen filled the air: apples, cinnamon, and freshly baked bread.

Αυτό ήταν το ιδανικό σκηνικό για το ξεκίνημα μιας νέας φιλίας.

This was the ideal setting for the beginning of a new friendship.

Η Θάλια καθόταν σε μια γωνιά, κρατώντας ένα άλμπουμ ζωγραφικής.

I Thalia was sitting in a corner, holding a sketchbook.

Ήταν το πρώτο της φθινόπωρο μακριά από το σπίτι και η νοσταλγία την έπνιγε.

It was her first autumn away from home, and nostalgia was overwhelming her.

Σπάνια συμμετείχε σε προβλέψιμες δραστηριότητες, όμως η διοργάνωση της γιορτής την τράβηξε, σαν μια γλυκιά προσμονή για θερμή συντροφιά.

She rarely participated in predictable activities, but the organization of the celebration attracted her, like a sweet anticipation of warm company.

Ο Κώστας, με το ζεστό του χαμόγελο, περνούσε από τραπέζι σε τραπέζι, βεβαιώνοντας ότι όλοι περνούσαν καλά.

O Kostas, with his warm smile, was going from table to table, ensuring everyone was having a good time.

Ήταν το σημείο αναφοράς για οποιαδήποτε κοινωνική δραστηριότητα στον κοιτώνα.

He was the go-to person for any social activity in the dormitory.

Όταν είδε τη Θάλια μόνη, κατάλαβε ότι της χρειαζόταν λίγη υποστήριξη.

When he saw ti Thalia alone, he realized she needed a bit of support.

"Γεια, Θάλια," είπε, πλησιάζοντας με φιλικό τόνο.

"Hi, Thalia," he said, approaching her in a friendly tone.

"Θα ήθελες να μας βοηθήσεις με τις διακοσμήσεις;

"Would you like to help us with the decorations?"

"Η Θάλια δίστασε για μια στιγμή, αλλά το ενθουσιώδες βλέμμα του Κώστα την έπεισε.

I Thalia hesitated for a moment, but to enthusiastic look of Kosta convinced her.

"Ναι, θα ήθελα," απάντησε τελικά με χαμηλή φωνή.

"Yes, I would," she finally replied in a soft voice.

Καθώς έφτιαχναν μαζί τα χάρτινα φαναράκια, μίλησαν για το πώς γιόρταζαν οι οικογένειές τους τις γιορτές στην Ελλάδα.

As they made the paper lanterns together, they talked about how their families celebrated the holidays in Greece.

Η Θάλια ξεκίνησε να εξιστορεί έναν από τους αγαπημένους της παραμυθιακούς μύθους, αυτόν του Δαίδαλου και του Ίκαρου, πώς απέδρασαν από ένα δύσκολο νησί με φτερά από κερί και φτερά.

I Thalia began to narrate one of her favorite mythical tales, that of Daedalus and Icarus, how they escaped from a challenging island with wings of wax and feathers.

Οι υπόλοιποι φοιτητές μαζεύτηκαν γύρω τους, γοητευμένοι από την ιστορία και το πάθος της Θάλιας.

The other students gathered around them, captivated by the story and to passion of Thalias.

Ο Κώστας την ενθάρρυνε με προσοχή, προσθέτοντας δικά του σχόλια και ιστορίες.

O Kostas encouraged her carefully, adding his own comments and stories.

Η ατμόσφαιρα γινόταν ολοένα πιο ζεστή και ευχάριστη.

The atmosphere was becoming increasingly warmer and more pleasant.

Όταν έφτασε η ώρα της εκδήλωσης, όλοι στον κοιτώνα ένοιωσαν σαν μέλη μιας μεγάλης οικογένειας.

When the time for the event arrived, everyone in the dormitory felt like members of a large family.

Η Θάλια ένιωθε λιγότερο μόνη.

I Thalia felt less alone.

Η σχέση της με τον Κώστα γινόταν φιλία βαθιά και ουσιαστική.

Her relationship with ton Kosta was becoming a deep and meaningful friendship.

Στο τέλος της βραδιάς, καθώς καθάριζαν μαζί τα τελευταία ροκανίδια και γιρλάντες, η Θάλια πρότεινε: "Την επόμενη φορά, μπορούμε να οργανώσουμε κάτι που να δείχνει κουλτούρες από όλο τον κόσμο.

At the end of the evening, as they were cleaning up the last bits of confetti and garlands, i Thalia suggested, "Next time, we could organize something that showcases cultures from around the world."

"Ο Κώστας χαμογέλασε.

O Kostas smiled.

"Είναι καταπληκτική ιδέα.

"That's a fantastic idea.

Ας σχεδιάσουμε μαζί.

Let's plan it together."

"Και από εκείνη την ημέρα, η Θάλια ένιωσε πως τελικά μπορούσε να αποκαλέσει αυτόν τον τόπο το δεύτερο σπίτι της.

And from that day, i Thalia felt she could finally call this place her second home.

Μια κοινότητα γεννήθηκε εκείνο το φθινόπωρο, γεμάτη υποσχέσεις για νέα ξεκινήματα και αληθινές φιλίες.

A community was born that autumn, full of promises for new beginnings and true friendships.