Στη δημόσια γυμνασμένη, μια δροσερή αύρα φθινοπώρου φυσάει στα χρυσόφυλλα δέντρα.

In the public gymnasium, a cool autumn breeze blows through the golden-leafed trees.

Μέσα από τα παράθυρα, φαίνονται μαθητές που βγαίνουν από την αίθουσα.

Through the windows, students are seen exiting the classroom.

Στον διάδρομο, γονείς περιμένουν ανυπόμονα έξω από τις πόρτες των αιθουσών.

In the hallway, parents wait impatiently outside the classroom doors.

Η σχολική έδρα είναι στολισμένη με φθινοπωρινά σχέδια και ευχαριστίες γραμμένες σε χάρτινες καρδιές.

The school desk is decorated with autumn designs and thanks written on paper hearts.

Η Αλέξης, η δασκάλα των μαθηματικών, κάθεται στην καρέκλα της.

I Alexi, the mathematics teacher, sits in her chair.

Έχει ένα ζεστό χαμόγελο, αλλά καρδιά της δυσκολεύεται από τις αμφιβολίες.

She has a warm smile, but her heart struggles with doubts.

Αγαπά τους μαθητές της, αλλά πάντα της περνάει από το μυαλό αν πρέπει να ακολουθήσει μια διαφορετική καριέρα που θα της προσφέρει περισσότερα χρήματα.

She loves her students, but she often wonders if she should pursue a different career that would offer her more money.

Σήμερα, όμως, είναι εδώ για να συναντήσει τους γονείς των μαθητών της.

Today, however, she is here to meet the parents of her students.

Ανοίγει η πόρτα και μπαίνει η Δήμητρα.

The door opens, and i Dimitra enters.

Είναι χαμογελαστή αλλά φαίνεται κουρασμένη.

She is smiling but looks tired.

Η Δήμητρα είναι μια εργένισσα μητέρα.

I Dimitra is a single mother.

Δουλεύει πολλές ώρες σε διαφορετικές δουλειές για να στηρίξει την οικογένειά της.

She works long hours in various jobs to support her family.

Σήμερα ανησυχεί για τον γιο της.

Today she is worried about her son.

Τα μαθηματικά του δεν πάνε καλά και θέλει να βρει μια λύση.

His mathematics are not going well, and she wants to find a solution.

«Καλώς ήρθες, Δήμητρα,» λέει η Αλέξης.

"Welcome, Dimitra," says i Alexi.

«Κάθισε, παρακαλώ.»

"Please sit down."

Η Δήμητρα κάθεται και κοιτάζει την Αλέξη ευθεία στα μάτια.

I Dimitra sits and looks tin Alexi straight in the eyes.

«Ευχαριστώ πολύ που με δέχεστε,» λέει συγκρατημένα.

"Thank you so much for seeing me," she says cautiously.

«Ο γιος μου αγωνίζεται με τα μαθηματικά. Τι μπορώ να κάνω για να τον βοηθήσω;»

"My son is struggling with mathematics. What can I do to help him?"

Η Αλέξης αισθάνεται τον πόνο και την ανησυχία στη φωνή της Δήμητρας.

I Alexi feels the pain and worry in tis Dimitras voice.

Η καρδιά της σφίγγεται.

Her heart tightens.

Αναπνέει βαθιά και αποφασίζει να μιλήσει ανοιχτά.

She takes a deep breath and decides to speak openly.

«Ξέρω πόσο δυσκολεύεται ο γιος σου,» ξεκινά.

"I know how much your son is struggling," she begins.

«Προσπαθώ να του δώσω επιπλέον προσοχή.

"I'm trying to give him extra attention.

Αλλά και εγώ...» Λέει και σταματά για λίγο.

But I also..." She pauses for a moment.

«Είναι δύσκολο κάποιες φορές. Σκέφτομαι μήπως πρέπει να αλλάξω εργασία.

"It's difficult sometimes. I think about whether I should change careers.

Αλλά ο καημός μου είναι εδώ, στους μαθητές μου.»

But my heart is here, with my students."

Η Δήμητρα την κοιτάζει με συμπόνοια.

I Dimitra looks at her with compassion.

«Όλοι έχουμε τις μάχες μας, Αλέξη.

"We all have our battles, Alexi.

Ξέρω ότι είναι δύσκολα και για σένα.

I know it's hard for you too.

Αλλά εσύ, είσαι ένας φάρος για τα παιδιά μας.»

But you, you are a beacon for our children."

Οι λέξεις της Δήμητρας γεμίζουν την Αλέξη με θάρρος.

Tis Dimitras words fill tin Alexi with courage.

Καταλαβαίνει ότι κάνει κάτι σπουδαίο.

She understands that she is doing something important.

Αποφασίζει ότι πρέπει να συνεχίσει.

She decides that she must continue.

«Θα κάνω ό,τι μπορώ για τον γιο σου.

"I will do everything I can for your son.

Μπορούμε να βρούμε μια λύση μαζί.» λέει με σιγουριά.

We can find a solution together." she says confidently.

Η Δήμητρα χαμογελάει με ευγνωμοσύνη.

I Dimitra smiles with gratitude.

Αισθάνεται ότι δεν είναι μόνη σε αυτή τη μάχη για το μέλλον του γιου της.

She feels she is not alone in this battle for her son's future.

Καθώς φεύγει από τη συνάντηση, αισθάνονται και οι δύο ελαφρύτερες.

As she leaves the meeting, they both feel lighter.

Η Αλέξης έχει ανανεωθεί.

I Alexi is renewed.

Συνειδητοποιεί ότι η θέση της είναι εδώ, να βοηθάει τους μαθητές της.

She realizes that her place is here, helping her students.

Και η Δήμητρα, αισθάνεται αισιοδοξία για το μέλλον.

And i Dimitra, she feels optimistic about the future.

Έξω, η φθινοπωρινή αύρα είναι ακόμη πιο γλυκιά.

Outside, the autumn breeze is even sweeter.

Οι φωνές των παιδιών αναμειγνύονται με τον ήχο των φύλλων που στροβιλίζουν.

The voices of the children mingle with the sound of swirling leaves.

Στην καρδιά της, η ελπίδα έχει ανθίσει ξανά.

In her heart, hope has blossomed again.