Το φθινοπωρινό σκοτάδι έπεφτε πάνω από την πόλη.

The autumn darkness fell over the city.

Ήταν νύχτα του Χαλοουίν.

It was Halloween night.

Το δωμάτιο πόκερ ήταν γεμάτο με καπνό και ένταση.

The poker room was filled with smoke and tension.

Η καπνίλα από τα πούρα είχε κατακλύσει τον χώρο, και η ατμόσφαιρα παλλόταν από την αγωνία των παικτών.

The haze from the cigars had flooded the space, and the atmosphere throbbed with the players' anxiety.

Δυο από τους παίκτες ξεχώριζαν στο τραπέζι. Η Δήμητρα και ο Κώστας.

Two players stood out at the table: Dimitra and Kostas.

Η Δήμητρα ήταν παρατηρητική και προσεκτική.

Dimitra was observant and careful.

Η καρδιά της χτυπούσε δυνατά.

Her heart was pounding loudly.

Ήθελε να κερδίσει το παιχνίδι με τίμια μέσα.

She wanted to win the game fairly.

Το όνειρό της ήταν να ξαναγοράσει το πατρογονικό της σπίτι.

Her dream was to repurchase her ancestral home.

Από την άλλη, ο Κώστας ήταν γοητευτικός, αλλά μυστηριώδης.

On the other hand, Kostas was charming but mysterious.

Ήταν γνωστός για τις επικίνδυνες τακτικές του.

He was known for his dangerous tactics.

Είχε έναν σκοπό που έκρυβε άριστα.

He had a purpose he hid expertly.

Η Δήμητρα κοιτούσε προσεκτικά τα φύλλα της.

Dimitra watched her cards closely.

Κάθε φορά που ο Κώστας έκανε μια κίνηση, το ένστικτό της της ψιθύριζε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.

Every time Kostas made a move, her instinct whispered that something was not right.

Υπήρχε κάτι περίεργο στα φύλλα του.

There was something strange about his cards.

Ήταν, άραγε, σεσημασμένα;

Were they, perhaps, marked?

Θα έπρεπε να συγκρουστεί μαζί του και να διακινδυνεύσει ένα σκάνδαλο;

Should she confront him and risk a scandal?

Ή έπρεπε να παίξει με εξυπνάδα και να τον ξεπεράσει;

Or should she play smartly and outwit him?

Σε μια κρίσιμη στιγμή, το μάτι της Δήμητρας τράβηξε κάτι περίεργο.

At a crucial moment, Dimitra's eye caught something peculiar.

Ένα σημειωμένο χαρτί στα χέρια του Κώστα.

A marked card in Kostas' hands.

Η αναπνοή της επιβράδυνε.

Her breath slowed.

Ήταν μία στιγμή για να διαλέξει.

It was a moment to choose.

Σήκωσε το βλέμμα και είπε με έντονη φωνή: "Ας διακόψουμε λίγο το παιχνίδι.

She raised her gaze and said in a strong voice, "Let's pause the game for a bit.

Το χαρτί αυτό φαίνεται λίγο διαφορετικό."

This card seems a little different."

Οι άλλοι παίκτες γύρισαν να κοιτάξουν.

The other players turned to look.

Η ατμόσφαιρα βάρυνε.

The atmosphere grew heavier.

Ο διαιτητής πλησίασε και εξέτασε το φύλλο.

The referee approached and examined the card.

Οι υποψίες της Δήμητρας επιβεβαιώθηκαν.

Dimitra's suspicions were confirmed.

Ο Κώστας αποκλείστηκε από το παιχνίδι.

Kostas was disqualified from the game.

Η Δήμητρα πήρε μια βαθιά ανάσα.

Dimitra took a deep breath.

Η νίκη ήταν δική της, χωρίς καμία αμφιβολία.

The victory was hers, without a doubt.

Δεν χρειάστηκε να θυσιάσει τις αρχές της για να κερδίσει.

She didn't need to sacrifice her principles to win.

Μπορούσε τώρα να επαναλάβει την κληρονομιά της οικογένειάς της.

She could now reclaim her family's legacy.

Είχε αποδείξει πως η τίμια προσπάθεια και η προσοχή της είχαν αξία.

She had proven that her honest effort and attention held value.

Η αυτοπεποίθησή της ενισχύθηκε και ένοιωσε δικαιωμένη.

Her confidence was bolstered, and she felt vindicated.

Το παλιό σπίτι θα μπορούσε επιτέλους να ανήκει ξανά στην οικογένειά της.

The old house could finally belong to her family again.