Ο ουρανός πάνω από τη Σαντορίνη είχε το χρώμα της ανατολής, όταν ο Δημήτριος άνοιξε την πόρτα του σπιτιού του και βγήκε έξω.

The sky above Santorini had the color of dawn when Dimitrios opened his house door and stepped outside.

Σήμερα ήταν μια ξεχωριστή μέρα.

Today was a special day.

Στη σκέψη του κυριαρχούσε ένα καρδιοχτύπι γεμάτο αγωνία.

A heartbeat full of anxiety dominated his thoughts.

Ήταν το απόγευμα που σχεδίαζε επιτέλους να κάνει πρόταση γάμου στην αγαπημένη του Ελένη.

It was the afternoon he finally planned to propose marriage to his beloved Eleni.

Η Ελένη, γεμάτη ενθουσιασμό, κοιτούσε το νησί με μάτια γεμάτα θαυμασμό.

Eleni, full of excitement, gazed at the island with eyes full of admiration.

Οι μπλε και λευκοί τρούλοι, οι στενοί πλακόστρωτοι δρόμοι, τα καταπληκτικά βλέμματα στη θάλασσα, όλα αυτά την έκαναν να ονειρεύεται.

The blue and white domes, the narrow cobblestone streets, the breathtaking views of the sea—all made her dream.

Το φθινόπωρο είχε φτάσει στη Σαντορίνη, φέρνοντας μαζί του έναν γλυκό αέρα και λιγότερους επισκέπτες.

Fall had arrived on Santorini, bringing with it a gentle breeze and fewer visitors.

Ήταν ο καιρός που η ομορφιά του νησιού ακτινοβολούσε αληθινά και ήρεμα.

It was the time when the island's beauty truly and serenely shone.

Καθώς περπατούσαν χέρι-χέρι προς το αγαπημένο σημείο του Δημήτριου, σηκώθηκε ξαφνικά ένας ελαφρύς άνεμος.

As they walked hand in hand towards Dimitrios' favorite spot, a light breeze suddenly rose.

Ξαφνικά, η Ελένη σταμάτησε.

Suddenly, Eleni stopped.

Άρχισε να αναπνέει γρήγορα, δυσκολεύοντας να τραβήξει ανάσα.

She began to breathe rapidly, struggling to catch her breath.

Της είχε ξανασυμβεί.

It had happened to her before.

Ήταν μια επίθεση άσθματος.

It was an asthma attack.

Ο Δημήτριος, γεμάτος ανησυχία και αγάπη, κράτησε τα χέρια της σταθερά.

Dimitrios, filled with worry and love, held her hands firmly.

Είχε δύο επιλογές: να καλέσει άμεσα ιατρική βοήθεια ή να την οδηγήσει σε ένα ασφαλές μέρος για να ξεκουραστεί.

He had two choices: to call for immediate medical help or to lead her to a safe place to rest.

Ήξερε καλά το νησί, τις κρυφές γωνιές του όπου μπορούσαν να βρουν καταφύγιο.

He knew the island well, its hidden corners where they could find refuge.

Με προσοχή και ηρεμία, την οδήγησε σε ένα ήσυχο σημείο με θέα τη θάλασσα, όπου μπόρεσε να ξαναβρεί την ανάσα της.

Carefully and calmly, he led her to a quiet spot with a view of the sea, where she was able to catch her breath again.

Η Ελένη ξάπλωσε στο απαλό χορτάρι και ο Δημήτριος την κοιτούσε με στοργή.

Eleni lay down on the soft grass, and Dimitrios watched her with affection.

Αντί να βιαστεί με την πρόταση, έβαλε στην άκρη το δαχτυλίδι και κάθισε δίπλα της, κρατώντας την αγκαλιά.

Instead of rushing the proposal, he put the ring aside and sat beside her, holding her in his embrace.

Όταν τελικά η Ελένη αισθάνθηκε καλύτερα, και ο ουρανός γέμισε αστέρια, ο Δημήτριος ένιωσε ότι η στιγμή ήταν εκεί.

When Eleni finally felt better and the sky filled with stars, Dimitrios felt the moment had come.

Χωρίς έπαρση, αλλά με αληθινή αγάπη, της ζήτησε να γίνει σύζυγός του.

Without pomp, but with true love, he asked her to become his wife.

Η απάντηση ήρθε σαν ένας γλυκός ψίθυρος. Ναι.

The answer came as a sweet whisper: yes.

Ο Δημήτριος έμαθε ότι το τέλειο στιγμιότυπο δεν χρειάζεται εξωτερικά αγαθά, αλλά την αγάπη και την φροντίδα του ανθρώπου που βρίσκεται δίπλα σου.

Dimitrios learned that the perfect moment doesn't require external riches, but the love and care of the person beside you.

Για την Ελένη, η μεγάλη απόδειξη της αγάπης του Δημήτριου ήταν η προτεραιότητα στην υγεία και την ασφάλειά της.

For Eleni, the greatest proof of Dimitrios' love was his priority on her health and safety.

Στο τέλος, η πρόταση έγινε κάτω από έναν αστροφωτισμένο ουρανό, αφήνοντας και τους δύο ευτυχισμένους και ερωτευμένους, σε ένα νησί που πάντα θα θυμούνται με νοσταλγία και αγάπη.

In the end, the proposal took place under a star-lit sky, leaving both of them happy and in love, on an island they would always remember with nostalgia and love.