Η γη ανθίζει στην Πλάκα.

The earth blossoms in Plaka.

Το καλοκαίρι έχει έρθει, και οι μυρωδιές από το γιασεμί και τα φαγητά πλημμυρίζουν τα σοκάκια.

Summer has arrived, and the scents of jasmine and food flood the alleys.

Στην καρδιά αυτής της γειτονιάς, το ταβερνάκι της Αντωνίας προσπαθεί να παραμείνει όρθιο.

In the heart of this neighborhood, i taverna of Antonia strives to remain standing.

Η Αντωνία κάθεται σε ένα ξύλινο τραπέζι.

Antonia sits at a wooden table.

Σκέφτεται τις δυσκολίες της.

She thinks about her difficulties.

Το όνειρό της είναι να κρατήσει ζωντανή την ταβέρνα της οικογένειάς της.

Her dream is to keep her family's taverna alive.

Ο κόσμος είναι λίγος και τα έξοδα πολλά.

There are few people and many expenses.

Το τηλέφωνο χτυπά.

The phone rings.

"Αντωνία," λέει ο Νίκος.

"Antonia," says Nikos.

"Έρχομαι από εκεί."

"I'm coming over."

Λίγο αργότερα, ο Νίκος μπαίνει.

A little later, o Nikos enters.

Είναι ο αληθινός φίλος της Αντωνίας και πάντα έχει καλές ιδέες.

He is Antonia's true friend and always has good ideas.

"Μην ανησυχείς," της λέει.

"Don't worry," he tells her.

"Θα βρούμε λύση."

"We'll find a solution."

Την ίδια στιγμή, η Ελένη – κομψή και χαμογελαστή – περνάει την πόρτα.

At the same moment, Eleni – elegant and smiling – walks through the door.

Ξέρει την κατάσταση της ταβέρνας.

She knows the situation of the taverna.

Έχει μια πρόταση.

She has a proposal.

"Αντωνία, μπορώ να σε βοηθήσω," λέει με αυτοπεποίθηση.

"Antonia, I can help you," she says with confidence.

"Αγόρασε το μαγαζί μου και θα το σώσω."

"Buy my shop and I will save it."

Η ιδέα φαίνεται καλή, αλλά υπάρχει κάτι πίσω από το χαμόγελο της Ελένης.

The idea seems good, but there is something behind Eleni's smile.

Ο Νίκος την κοιτάζει καχύποπτα.

Nikos looks at her suspiciously.

Η Αντωνία σοκάρεται το βράδυ που ακούει όσα λέει ο Νίκος.

Antonia is shocked that night when she hears what Nikos says.

"Θέλει να κάνει τη ταβέρνα σου μέρος μιας αλυσίδας.

"She wants to make your taverna part of a chain.

Δεν νοιάζεται για την παράδοση σου."

She doesn't care about your tradition."

Η απόφαση είναι δύσκολη.

The decision is difficult.

Η Αντωνία θέλει να κρατήσει τον τόπο ζωντανό.

Antonia wants to keep the place alive.

Να τιμήσει την παράδοση των γονιών της.

To honor the tradition of her parents.

Το επόμενο πρωί, τα δελφίνια χαμογελούν από τις κανάτες στην ταβέρνα.

The next morning, dolphins smile from the pitchers in the taverna.

"Θα προσπαθήσω ξανά με νέες ιδέες," λέει η Αντωνία.

"I will try again with new ideas," Antonia says.

Προτείνει ένα μενού με φρέσκα υλικά από τους αγρότες της περιοχής.

She suggests a menu with fresh ingredients from local farmers.

Ο Νίκος είναι δίπλα της, ενθαρρυντικός.

Nikos is by her side, encouraging.

Η κοινότητα στηρίζει την προσπάθεια της.

The community supports her effort.

Ο κόσμος αρχίζει να έρχεται.

People start to come.

Τουρίστες και ντόπιοι γεύονται τα γλυκά μυστικά της παράδοσης.

Tourists and locals savor the sweet secrets of tradition.

Το ταβερνάκι ξαναγεννιέται.

The little taverna is reborn.

Η Αντωνία στέκεται στην πόρτα της ταβέρνας, γεμάτη ευγνωμοσύνη.

Antonia stands at the door of the taverna, full of gratitude.

Έχει κερδίσει τη μάχη.

She has won the battle.

Η ταβέρνα είναι ασφαλής.

The taverna is safe.

Η φλόγα της αγάπης για την παράδοση καίει πιο φωτεινά από ποτέ.

The flame of love for tradition burns brighter than ever.

Και η Καλοκαιρινή Πλάκα αναδίδει ελπίδα.

And Summer Plaka exudes hope.