Κάτω από την Ακρόπολη, σε ένα μυστικό εργαστήριο, η Ελένη περνούσε τις μέρες της ανάμεσα σε αρχαία αντικείμενα και σύγχρονο επιστημονικό εξοπλισμό.

Under the Acropolis, in a secret laboratory, Helen spent her days amidst ancient artifacts and modern scientific equipment.

Ήταν άνοιξη.

It was spring.

Την αγαπούσε την άνοιξη, αλλά ο αλλεργικός της αντίπαλος ήταν το γύρη.

She loved the spring, but her allergic adversary was the pollen.

Η καμπάνα μιας εκκλησίας πάνω στον λόφο αντηχούσε μελωδικά στον λαβύρινθο, ενώ η Ελένη εργαζόταν ακούραστα με τα αρχεία.

The bell of a church on the hill melodically echoed through the maze, while Helen tirelessly worked with the records.

Εδώ, ήταν ασφαλής από την καταστροφική γύρη της Αθήνας.

Here, she was safe from the destructive pollen of Athens.

Ο Νίκος και η Σοφία έρχονταν συχνά στο εργαστήριο.

Nikos and Sophia often came to the laboratory.

"Έλα έξω, θα περάσεις ωραία," έλεγε η Σοφία.

"Come outside, you'll have a good time," Sophia would say.

Μα η Ελένη δίσταζε.

But Helen hesitated.

Ήθελε να ζήσει την άνοιξη χωρίς φτερνίσματα και φαγούρα, αλλά φοβόταν.

She wanted to experience the spring without sneezes and itching, but she was afraid.

Η μοναξιά της ήταν έντονη.

Her loneliness was intense.

Οι φίλοι της την ήθελαν κοντά τους, στις εκδρομές τους, αλλά η Ελένη παρέμενε εγκλωβισμένη.

Her friends wanted her close to them on their outings, but Helen remained trapped.

Μια μέρα, η Σοφία έφερε ένα βότανο.

One day, Sophia brought an herb.

"Δοκίμασέ το," της είπε με αυτοπεποίθηση.

"Try it," she said with confidence.

Η Ελένη διστακτικά συμφώνησε.

Helen reluctantly agreed.

Η καρδιά της χτυπούσε γρήγορα καθώς πήρε το βότανο και σκέφτηκε να το δοκιμάσει.

Her heart beat fast as she took the herb and considered trying it.

Την επόμενη μέρα, η Ελένη αποφάσισε να ακολουθήσει τους φίλους της.

The next day, Helen decided to follow her friends.

Ένιωθε νευρική, αλλά η περιέργεια την οδήγησε.

She felt nervous, but curiosity led her on.

Η μέρα ήταν λαμπερή και τα αγριολούλουδα έλαμπαν στο φως του ήλιου.

The day was bright, and the wildflowers shone in the sunlight.

Με προσοχή δοκίμασε το βότανο.

With caution, she tried the herb.

Ένιωσε καλή.

She felt good.

Τα συμπτώματα της αλλεργίας της υποχώρησαν, και το πρόσωπό της φωτίστηκε από χαρά.

Her allergy symptoms subsided, and her face lit up with joy.

Η Ελένη περπάτησε στο λιβάδι με τα λουλούδια, γελώντας με τον Νίκο και τη Σοφία.

Helen walked in the meadow with the flowers, laughing with Nikos and Sophia.

Εκείνη η στιγμή ήταν πολύτιμη.

That moment was precious.

Βρήκε την ελευθερία της, όχι μόνο από τη γύρη αλλά και από την απομόνωση.

She found her freedom, not just from the pollen but from isolation.

Μετά από εκείνη την άνοιξη, η Ελένη συνειδητοποίησε πόσο σημαντική ήταν η παρουσία των φίλων της.

After that spring, Helen realized how important her friends' presence was.

Δεν φοβόταν πια να δοκιμάσει νέες λύσεις και να υποδεχθεί την αλλαγή.

She no longer feared trying new solutions and welcoming change.

Το μυστικό της χαράς ήταν απλό: να κρατά τους φίλους της κοντά και να μη διστάζει να ζητήσει βοήθεια.

The secret of her joy was simple: to keep her friends close and not hesitate to ask for help.

Η άνοιξη, πλέον, της έμοιαζε με μια νέα αρχή.

Spring now felt like a new beginning to her.