Mae rhew wedi gorchuddio'r llwybrau cul a lliwgar yng Nghwm Portmeirion, wrth i'r gaeaf ddod â'i hud i'r pentref hyfryd.

Ice has covered the narrow and colorful paths in Cwm Portmeirion as winter brings its magic to the lovely village.

Mae goleuadau Nadolig yn chwilio trwy'r coed pinwydd, yn wenu'n hudolus dros y strydoedd a'r cartrefi lliwgar.

Christmas lights weave through the pine trees, casting an enchanting glow over the streets and colorful homes.

Y tu ôl i'r drysau trwm, mae holl ysgol y pentref yn prysuro i baratoi ar gyfer y seremonïau Nadolig gwych.

Behind the heavy doors, the whole village school is busy preparing for the grand Christmas ceremonies.

Mae Llewellyn yn un o'r disgyblion llygaid mawr sydd bob amser yn dewis llyfrau dros blant.

Llewellyn is one of the big-eyed students who always chooses books over other children.

Mae'n mwynhau darllen a ysgrifennu straeon, ond mae arddangos ei dalent yn gwaethygu ei gywilydd.

He enjoys reading and writing stories, but showcasing his talent worsens his shyness.

Fodd bynnag, eleni, mae'n dyheu i weld ei stori dramatig yn rhan o'r orymdaith Nadolig.

However, this year, he longs to see his dramatic story become part of the Christmas parade.

Mae Carys yn arweinydd naturiol, yn perfformio ei rôl gyda balchder.

Carys is a natural leader, performing her role with pride.

Mae ei thalent yn enbyd trwy'r ysgol ac mae hi'n arwyr y llwyfan.

Her talent is renowned throughout the school, and she is the hero of the stage.

Mae Eira, y chwaer iau, yn dilyn Carys law yn llaw mewn testunau dirgel a direidus.

Eira, the younger sister, follows Carys hand in hand in mysterious and mischievous texts.

Wrth wylio Carys yn marcio ei symudiadau ar y llwyfan, Llewellyn yn gwasgu'i bag ar ei fan ochr.

Watching Carys mark her moves on stage, Llewellyn clutches his bag at his side.

"Ydw i'n ddigon dewr i ofyn i Carys weld fy sgript?" mae'n meddwl, tra'n edrych ar ddarnau o bapur trwy'r sip.

"Am I brave enough to ask Carys to read my script?" he thinks, glancing at the pieces of paper through the zipper.

Yn llais dawel, mae'n ymgynghori iddo'i hun, "Mae angen imi wybod."

In a quiet voice, he consults himself, "I need to know."

Ar y diwrnod honno, mae Carys yn gorffen ymarfer, diffoddodd goleuadau'r llwyfan.

On that day, as Carys finishes rehearsing and the stage lights are turned off, Llewellyn hurries over to his sister.

Yn ddiweddarach, heicia Llewellyn at ei chwaer. "Carys," mae Llewellyn yn dweud, tra'n ceisio peidio â syllu i'r llawr. "Oes gennyt amser i ddarllen rhywbeth?"

"Carys," Llewellyn says, trying not to stare at the floor. "Do you have time to read something?"

Mae Carys yn agor ei dwylo, "Wrth gwrs, Llewellyn!"

Carys opens her hands, "Of course, Llewellyn!"

Yn sydyn, unwaith i'r diwrnod nesaf ddatod, mae ymarfer gyda'r plant eraill yn dechrau.

Suddenly, as the next day unfolds, rehearsal with the other children begins.

Yn ddamweiniol, mae sgript Llewellyn yn llithro o’i fag, a syrth ar y llawr, sgript yn hyfryd a rhagorol.

Accidentally, Llewellyn's script slips from his bag and falls to the floor, a script both beautiful and excellent.

Wrth gyfrinachlon ddarllen, mae Carys yn rhoi'r sgript yn uchel i bawb glywed.

As he reads secretly, Carys lifts the script aloud for everyone to hear.

Tawelodd y disgyblion, rhaid iddo nawr anadlu'n ddwfn.

The students fall silent, and he must now take a deep breath.

"Mae'r play yma'n wych, Llewellyn!" mae Carys yn galw yn hyderus, fel pe bai Llewellyn ei hun wedi gwneud cynllun i dadorchuddio hyn o'r dechrau. "Mae'n rhaid i ti ddewis ei gyfarwyddo!"

"This play is amazing, Llewellyn!" Carys calls out confidently, as if Llewellyn himself had planned to reveal this from the start. "You must direct it!"

Tawodd Yr Ystafell Gymunedol gyda ffws a chwilfrydedd, ynghyd â Llewellyn yn rhwbio ei lygaid mewn sioc.

The Community Hall buzzes with fuss and curiosity, along with Llewellyn rubbing his eyes in shock.

Ond gyda chefnogaeth Carys yn ei ddl, mae'n herio'i hun i gamu ymlaen.

But with Carys's support in his corner, he challenges himself to step forward.

"Iawn," mae Llewellyn yn datgan ei benderfyniad newydd, "Os gallwch chi fy helpu, byddaf yn ei wneud."

"Alright," Llewellyn declares with new determination, "If you can help me, I'll do it."

Wrth i'r Nadolig agosáu, mae'r llwyfan nid yn unig yn orlawn â gwefr, ond mae Llewellyn yn dychryn, yn darganfod balchder a hyder yn ei greddf newydd.

As Christmas approaches, the stage is not only filled with excitement, but Llewellyn discovers pride and confidence in his newfound instinct.

Mae ei straeon wedi dod yn garreg filltir i'r disgyblion, ac yn addurn ar eu Nadolig.

His stories have become a milestone for the students and an ornament to their Christmas.

Mae disgleirio dros y dorf, gan wybod mai ei bapur ar y llwyfan sy'n siarp iawn.

He shines over the crowd, knowing it is his paper on the stage that is so sharp.

Ynddo'r nosolion o'r bapur, decmanteisir calonnau'r disgyblion gyda gwreichionen newydd: Llwyfan Llewellyn.

In the notes of the paper, the hearts of the students are decorated with a new spark: Llewellyn's Stage.

Mae'r hwyl, gobaith ac eglurder yn llenwi'r awyr, yn diolch i gwmni cyfeillgar ac undod.

Fun, hope, and clarity fill the air, thanks to friendly company and unity.

Bydd Llewellyn wastad yn cofio'r noson hon.

Llewellyn will always remember this night.