
Rekindling at Caerdydd: A Stormy Journey to New Beginnings
FluentFiction - Welsh
Loading audio...
Rekindling at Caerdydd: A Stormy Journey to New Beginnings
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Yn nhywyllwch cenfwyn y bore, cerddai Gareth i'r ffenestr, gan syllu ar y cymylau trwm uwchben Caerdydd.
In the dusk of early morning, Gareth walked to the window, staring at the heavy clouds above Caerdydd.
Roedd yr haul yn cuddio, fel pe bai yn ofni'r dŵr a fyddai'n disgyn gydag ergydiad.
The sun was hiding, as if afraid of the water that would fall with a torrent.
Roedd gêm rygbi ar y gweill yn Stadiwm y Mileniwm, gem o fawredd lle byddai Cymru yn wynebu Seland Newydd.
A rugby game was in the works at the Stadiwm y Mileniwm, a grand affair where Cymru would face Seland Newydd.
Fodd bynnag, roedd llifogydd o emosiynau wedi dal Gareth yn fwy na'r glaw trwm tu allan i'w fflat.
However, a flood of emotions had engulfed Gareth more than the heavy rain outside his flat.
Wrth geisio cael lle i barcio, meddyliai Gareth am Carys.
While trying to find a parking spot, Gareth thought about Carys.
Roedd hi'n gyn-bartner iddo ac, ychydig flynyddoedd yn ôl, byddai wedi bod yn ymweliad cyffrous i'r ddau ohonyn nhw gyda’r gêm o rygbi.
She was his ex-partner and, a few years ago, it would have been an exciting visit for the two of them with the rugby game.
Ond heddiw, roedd hi wedi cyrraedd Caerdydd ar gyfer gwaith, i adrodd am yr ornest.
But today, she had arrived in Caerdydd for work, to report on the match.
Roedd Gareth eisiau cynnig iddi lifft, cyfle i siarad a rhannu bywyd eto.
Gareth wanted to offer her a lift, a chance to talk and share life again.
Yn dal y ffôn yn ei law, teipiodd neges iddo gan ofyn a oedd hi angen help.
Holding the phone in his hand, he typed a message asking if she needed help.
"Hei Carys, ydy'r trafnidiaeth yn iawn?
"Hey Carys, is the transport okay?
Gallaf gynnig lifft," ysgrifennodd, a theimlai adrenalin yn gorlifo fel atgofion diweddar iddo.
I can offer a lift," he wrote, feeling adrenaline rush through him like recent memories.
Tra roedd y glaw yn curo'n gryf ar ei charcyn, penderfynodd Carys gymryd y cynnig.
While the rain beat strongly on her coat, Carys decided to accept the offer.
Nid i gymodi yn unig, ond oherwydd bod gwynt y peth yn ei gadael gyda dewis bach.
Not just to reconcile, but because the nature of the situation left her with little choice.
Yn fuan wedyn, eisteddodd hi wrth ei ymyl yn y car, arafu ei hanadl fel yr ymhyfodd ei hun gyda distawrwydd cyffyrddus ond tensiwn o dan yr wyneb.
Soon after, she sat beside him in the car, slowing her breath as she steeled herself against the comfortable silence but tension beneath the surface.
"Mae hi'n storm go iawn y tu allan," meddai Gareth gyda thipyn o wên, yn ceisio torri'r distawrwydd.
"It's quite the storm outside," said Gareth with a slight smile, trying to break the silence.
Ond ni ellid torri’r pylu mor hawdd.
But the gloom couldn't be shattered so easily.
Enyd oedd cyn i Carys ymateb.
A moment passed before Carys responded.
"Ydy, ond mae'r gwaith yn bwysicach nag unrhyw glaw," atebodd hi, edrych yn y drych ôl.
"Yes, but work is more important than any rain," she replied, looking in the rearview mirror.
Wrth iddynt symud yn araf uchel i mewn i drafnidiaeth, y storm yn taro eu cerbyd yn rhewi pob symudiad, roedd Gareth yn teimlo pwysau ar ei frest.
As they moved slowly into traffic, the storm hitting their vehicle, freezing every movement, Gareth felt a weight on his chest.
Roedd ei deimladau wedi gorfod dod i'r wyneb.
His feelings had to come to the surface.
Wrth iddyn nhw glywed clec o’r clochydd yn nodi Diwrnod y Cadoediad, roedd ei eiriau'n disgyn fel y glaw, "Carys, rydw i'n dal i falch o ti.
As they heard the chime of the bell marking Diwrnod y Cadoediad, his words fell like the rain, "Carys, I'm still proud of you.
Mae’n anodd i mi beidio â cholli'r hyn a gawson ni.
It's hard for me not to miss what we had."
"Cymerodd hi amser i ateb, danio'r tanllwyth o feddyliau a theimladau.
It took her time to respond, kindling a blaze of thoughts and feelings.
Roedd hi wedi gwybod beth oedd eisiau ei ddweud, ond roedd delio â’r hen ddioddef yn her.
She knew what she wanted to say, but dealing with past pains was a challenge.
"Mae'r orffennol yn perthyn i amser ar wahân, Gareth.
"The past belongs to a different time, Gareth.
Ond mae'r presennol yn ein galw," meddai hi o’r diwedd.
But the present is calling us," she finally said.
Roedd y gêm ar fin dechrau.
The game was about to begin.
Mae'r dorchau o gwsmeriaid yn ymuno ynghyd yn y ddaear dduon, fel nant o liwiau yn llifo i mewn i atomfa’r stadiwm.
The crowds were joining together in the dark ground like a stream of colors flowing into the stadium's core.
O'm blaen iddo, gwelai’r llinell i mewn.
Before him, he saw the line to enter.
Pan wnaethant gyrraedd pen y ffordd, yn llawn ysgafnder ar yr wyneb, dechreuodd didwylledd ryddhau’r hen faich.
When they reached the end of the road, lightness on the surface, sincerity began to release the old burden.
Roeddent yn cario sgil-effeithiau y gorffennol, ond mor hofran â’r gymylau uwch eu pennau, roeddent wedi dod i ddealltwriaeth newydd.
They carried the aftereffects of the past, but as hovering as the clouds above them, they had come to a new understanding.
"Diolch am y lifft, Gareth," meddai hi, ychydig yn syfrdanol, gan roi iddynt obaith dadwenydd gan yr atgofion.
"Thank you for the lift, Gareth," she said, somewhat marveling, giving them a hope of joy relieved by memories.
Roedd Gareth yn darllen y ddealltwriaeth newydd yn ei llais, ac wrth iddynt gamu i mewn i'r stadiwm dan awyr ochr, cerddodd y ddau gyda gobaith o ddyfodol newydd, dŵr yn taflu oddi ar eu traed yn cymysgu gyda gwlypder dyfodol disglair.
Gareth read the new understanding in her voice, and as they stepped into the stadium under the airy cover, the two walked with hope for a new future, water splashing away from their feet mixing with the humidity of a bright future.