
Family Reconnection at Caerdydd: A Choice Beyond Success
FluentFiction - Welsh
Loading audio...
Family Reconnection at Caerdydd: A Choice Beyond Success
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Caeodd trydar cychod awyr dros faes awyr Caerdydd yn yr hydref, yn gymysg â sŵn sgyrsiau cyfoethog teithiau teuluol.
The chirping of airships ceased over Maes Awyr Caerdydd airport in the autumn, mingling with the rich chatter of family trips.
Gludodd dail aur mewn cylchoedd gan y gwynt oer wrth i deuliog ddod i mewn ac allan o'r derfynfa.
Golden leaves were carried in circles by the cold wind as families moved in and out of the terminal.
Yn ei sedd, eisteddai Rhys, dyn busnes blinderus yn disgwyl, ei lygaid yn pendilio rhwng ei ffôn clyfar a sŵn lawenydd o'i amgylch.
In his seat sat Rhys, a weary businessman waiting, his eyes oscillating between his smartphone and the joyful noises around him.
Tynnwyd ef rhwng llwyddiant proffesiynol a dyhead dwfn cudd i fynd yn ôl at deimladau cynnes ei blentyndod.
He was torn between professional success and a deep, hidden longing to return to the warm feelings of his childhood.
Yno ar hyd y coridor llen llawen, roedd Gwen a Carwyn yn chwilio am wyneb yr ydyn nhw wedi bod yn ceisio ailgysylltu ers peth amser.
Down the cheerful hall corridor were Gwen and Carwyn, searching for a face they had been trying to reconnect with for some time.
Roedd amser i lun gyda'r teulu, a siomedig â'r blynyddoedd eu gwahanu.
There was time for a family picture, disappointing with the years separating them.
Roedd Halloween ar y ffordd, a chael unwaith ychydig amser gyda nhw teimlodd Gwen a Carwyn yn bwysig iawn.
Halloween was on the way, and having a moment with them felt very important to Gwen and Carwyn.
Roedd Rhys yn ymwybodol o’r amser.
Rhys was aware of the time.
Mae ei ffeiliau a’i bapur, a oedd mor hanfodol i gontract mawr pan gafodd negeseuydd diweddarach ar ei ben, ar fin datrys.
His files and papers, which were so crucial to a big contract when a later messenger was on his head, were about to be resolved.
Roedd yn rhaid iddo fynd, ond roedd hefyd gwybod pa mor bwysig oedd y diwrnod hwn i’w frodyr a’i chwiorydd.
He had to go, but he also knew how important this day was for his siblings.
Basged ei ffrwyth a’i wybodaeth weddus i ddwylo Resbus, gyda’i galon yn canolbwyntio ar y atgofion a adawodd ar ôl.
His basket of fruit and knowledge handed to Resbus's hands, with his heart focused on the memories left behind.
Roedd yn rhaid iddo wneud dewis.
He had to make a choice.
Ar ben draw’r coridor daeth y dewis mawr.
At the end of the corridor came the big choice.
Teimlodd Rhys boen yn ei galon, roedd y sŵn o’i ffôn smart yn ei atgoffa o'i flancedydd:
Rhys felt pain in his heart, the sound of his smartphone reminding him of his belongings.
"Ond, beth sydd wirion," meddyliiodd Rhys, "os nad yw teulu yn rhan o hynny."
"But, what truly matters," thought Rhys, "if family isn't a part of it."
Mae yng Nghaerdydd awyr porthor-cerdded ffordd wedi dod i ben ei daith.
The airway porter-walking path at Caerdydd had come to the end of its journey.
Yn sydyn, aeth Rhys dyfynnu’r cyfeirnod i lawr a'i daflu i’r bin sbwriel gerllaw.
Suddenly, Rhys jotted down the reference and tossed it into the nearby trash bin.
Tobant a fu, ond gwawdio torri cwlwm docyn wedi gweld lle’r oedd ei fan hyn.
Torn and yet mockingly liberated from the ticket knot, he had found where his place was.
Wrth iddo benderfynu mynd at Gwen a Carwyn, roedd Gwen yn gwenu'n eang, Carwyn yn cofleidio Rhys yn ofalgar.
As he decided to join Gwen and Carwyn, Gwen smiled widely, Carwyn embracing Rhys carefully.
Daw'r llwyth teithwyr i ben wrth ddod i'r galeri bwyso, gyda Rhys yn cerdded i’r hyn oedd mor gyfarwydd.
The traveler crowd dwindled as they reached the waiting gallery, with Rhys walking toward what was so familiar.
“Da chi’n iawn,” clywodd Gwen yn dweud, “mae’n dda i’w weld, Rhys.”
“You’re all right,” Gwen said, "it’s good to see you, Rhys."
Roedden nhw yn siarad a chwerthin yno, yn cofio'r hen amserau, rhannu stori am y Calan Gaeaf hwyraf a phobi blodyn ydd yno ymlaen.
They talked and laughed there, reminiscing about old times, sharing a story about the longest Halloween and baking buttercups.
Wrth i'r sgwrs barhau, teimlodd Rhys olau rhyfedd.
As the conversation continued, Rhys felt a strange lightness.
Byddai popeth yn iawn gan wybod bod y cysylltiad hwn werth unrhyw gynnig busnes.
Everything would be fine knowing this connection was worth any business deal.
Roedd teulu, yn y diwedd, gymaint, os nad mwy, yn bwysig.
Family, in the end, mattered as much, if not more.
Roedd sefyll gerchwan y gwaith difyr, gyda chalon di-fel wylo neu nid.
Standing near the delightful work, with a heart that neither cried nor faltered.
Nawr roedd Rhys yn gwybod, roedd y ffrindiau gorau'r drws, drwy fenerai'n ac ohoni, ar Caerdydd, gyda Gwen a Carwyn.
Now, Rhys knew, the best friends at the doorstep, through the entrance, were in Caerdydd with Gwen and Carwyn.
Pa bynnag oedd Rhys, fel petai golwg yn nhw eich deulu arnon ni gyd.
Wherever Rhys was, it was as if the look in your family's eyes belonged to us all.