Mae'r dail yn cwympo yn Abertawe, ac mae'r awyr yn blodeuo gydag arlliwiau aur a choch.

The leaves are falling in Abertawe, and the sky is blossoming with golden and red hues.

Ar ddiwedd dydd, mae'r awyr yn gymylog a'r nos yn dod yn gyflym, a Gwyneth yn gwylio trwy’r ffenestr o'i fflat yng Nghaerdydd.

At the end of the day, the sky is cloudy and night comes quickly, and Gwyneth watches through the window of her flat in Caerdydd.

Mae hyrddiau wedi'u hargraffu a balŵns siâp pwmpen yn hongian o'r caffis lleol, yn nodi dyfodiad Calan Gaeaf.

Printed banners and pumpkin-shaped balloons hang from the local cafes, marking the arrival of Calan Gaeaf.

Mae Gwyneth yn eistedd wrth ei desg bach gyda'i chyfrifiadur yn ei blaen.

Gwyneth sits at her small desk with her computer in front of her.

Meddwl am Rhys sy'n byw yn y gogledd, mae hi'n edrych ar y prif stondinau o'i hunigrwydd.

Thinking of Rhys who lives in the north, she looks at the main stands of her loneliness.

Mae ei chyflyrau astma cronig yn golygu ei bod yn anodd i deithio.

Her chronic asthma conditions make it difficult for her to travel.

Hiraeth am Rhys yn crafu iddi bob dydd, ac mae'n ysgafn fel sŵn y dail sy’n crasgro ar y pafin.

Longing for Rhys scratches at her every day, and it's as gentle as the sound of leaves crunching on the pavement.

Er bod Rhys yn gweithio o Gaernarfon fel ymchwilydd hanes, mae wastad yn meddwl am Gwyneth.

Although Rhys works from Caernarfon as a history researcher, he always thinks of Gwyneth.

Mae'n anfon pecynnau bach o bethau caredig, gwefusau siocled a llyfr am hanes lleol gyda sylwadau hyfryd am yr henebion.

He sends small packages of thoughtful things, chocolate lips, and a book about local history with lovely notes about the monuments.

Ond mae Gwyneth dal i boeni.

But Gwyneth still worries.

A yw'n faich i Rhys?

Is she a burden to Rhys?

Mae ddyddiau yn mynd heibio, ac mae cerdded ar hyd y ddinas yn gwneud iddi freuddwydio am ddiwrnodau hyfryd y gaeaf yn Efrog.

Days pass by, and walking through the city makes her dream of lovely winter days in Efrog.

Ym holl y rhuthro o ddail aer, mae Gwyneth yn penderfynu gwneud ffôn-galwad gyda Rhys - galwad fideo ar y nos Calan Gaeaf fyddai’r amser perffaith.

Amidst all the rush of leaf-filled air, Gwyneth decides to make a phone call with Rhys—a video call on nos Calan Gaeaf would be the perfect time.

Wrth iddynt siarad, mae Gwyneth yn dechrau teimlo'r pwysau wedi’i godi, mae rhywbeth yng ngwres llais Rhys sy'n cynnig cefnogaeth syml a llefyddn.

As they talk, Gwyneth begins to feel the weight lifted, there’s something in the warmth of Rhys' voice that offers simple support and refuge.

Wedi llafar hir am lawer o bethau ymarferol, mae Llywodraeth Cymru, ac ymchwylio Rhys, mae Gwyneth yn rhannu ei phryderon am ei hiechyd.

After a long conversation about many practical things, Llywodraeth Cymru, and Rhys's research, Gwyneth shares her concerns about her health.

Mae'n ofni bod yn faich, ei wyneb yn ysgafn â phylgordi pan ddywed y geiriau.

She is afraid of being a burden, her face light with anxiety as she speaks the words.

Mae Rhys yn gwenu'n dawel, gan gynnig ei galon.

Rhys smiles quietly, offering his heart.

"Gwyneth," meddai'n dyner, "nid faich wyt ti.

"Gwyneth," he says gently, "you are not a burden.

Rydyn ni'n tîm.

We are a team.

Gad i mi helpu.

Let me help."

”Gwên Gwyneth yn lledaenu am ei hwyneb wrth glywed Rhys.

Gwyneth's smile spreads across her face upon hearing Rhys.

Mae'n awgrymu eu bod nhw’n cynnal dyddiadau fideo bob wythnos.

He suggests they hold weekly video dates.

Hefyd, mae Rhys yn cynnig ei bod yn cadw dyddiadur iechyd, felly gall weld beth sy'n gweithio orau.

Additionally, Rhys proposes she keeps a health journal, so they can see what works best.

Gyda hyn, mae'r awyr yn agor i lawr, unig tasgu dŵr ar y ffenestri, ond mae Gwyneth yn teimlo cynhesrwydd.

With this, the sky opens down, a lonely splatter of water on the windows, but Gwyneth feels warmth.

Mae’n deall na fydd Rhys yn gadael iddi teimlo ar ei phen ei hun.

She understands that Rhys will not let her feel alone.

Wrth i'r noson fynd ymlaen, mae'r ddau'n trafod yr hyfrydau i ddod, ac mae Gwyneth yn darganfod ei bod yn bosibl bod yn agored heb ofn beirniadaeth.

As the night goes on, the two discuss the joys to come, and Gwyneth discovers that it's possible to be open without fear of judgment.

Mae'r hwyl ryfeddol o fonlolyn gwynt a hydref dail yn cael ei ddal yn air a gwawd ac mae Gwyneth yn gwenu, yn gwybod bod hi'n ddyddiad cyntaf o lawer i ddod.

The marvelous joy of the autumn wind and leaves is captured in words and laughter, and Gwyneth smiles, knowing that this is the first of many dates to come.

Mae agor ei chalon yn brofiad anhygoel.

Opening her heart is an incredible experience.

Mae'r nos Calan Gaeaf hon yn dod â'r goleuni gobaith newydd i’r ddau.

This nos Calan Gaeaf brings a new light of hope to both.