
Finding Solace: A Journey to Awaken the Soul in Snowdonia
FluentFiction - Welsh
Loading audio...
Finding Solace: A Journey to Awaken the Soul in Snowdonia
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Ar lan y bryniau uchel o Eryri, goleuadau'r haf yn disgleirio ar dirwedd syfrdanol, roedd Dylan yn cerdded llwybrau serth y parc cenedlaethol.
By the high hills of Eryri, the summer lights shining on a stunning landscape, Dylan walked the steep paths of the national park.
Roedd meddyliau'r gorffennol yn ei poeni, a roedd ei galon yn drymach gyda phrofiadau hirion, enfawr.
Thoughts of the past troubled him, and his heart was heavy with long, enormous experiences.
Daeth y mynyddoedd â thawelwch, ymddiheuriad i’w enaid blinedig.
The mountains brought a peace, an apology to his weary soul.
Wrth fynd ymlaen yn dawel ar y llwybr troellog, cafodd ei sylw at lais cerddorol.
As he continued silently on the winding path, his attention was drawn to a musical voice.
Roedd y llais yn perthyn i ferch o'r enw Cerys, ei gwallt tonnog yn dawnsio yn y gwynt.
The voice belonged to a woman named Cerys, her wavy hair dancing in the wind.
Roedd hi yno gyda Gwen, ei chyfaill hŷn a phrofiadol, wedi dod i Snowdonia i ddarganfod yr ysbrydoliaeth artistig yr oedd Cerys yn ei hanwyl.
She was there with Gwen, her older and more experienced friend, having come to Snowdonia to find the artistic inspiration that Cerys adored.
"Shwmae, ti," meddai Gwen, yn dyner, wrth iddynt gerdded heibio.
"Shwmae, you," said Gwen, gently, as they walked past.
Roedd Dylan yn cyfarch nôl, ei lygaid yn cwrdd â Cerys.
Dylan greeted back, his eyes meeting Cerys.
Roedd gwên gynnes ar ei hwyneb yn cynhesu dydd Dylan.
There was a warm smile on her face that brightened Dylan's day.
Dechreuon nhw sgwrs heb wastraff amser.
They began a conversation without wasting time.
Siaradodd Cerys am ei hangerdd mewn celf, ei chwant i gofnodi harddwch natur ar bapur ac amlwg â phrush timiwr.
Cerys spoke about her passion for art, her desire to capture the beauty of nature on paper and vividly with a brush.
Dylan, er mae'n ymwybodol o’i waliau emosiynol, yn ei chael hi'n anodd peidio â chael ei dynnu at gariad Cerys at fywyd a'i ffordd efro’g.
Dylan, despite being aware of his emotional walls, found it difficult not to be drawn to Cerys's love for life and her vibrant way.
"A ti, beth ydach chi’n chwilio am erbyn heddiw?" gofynnodd Cerys, yn llawn chwilfrydedd, wrth iddynt eistedd ar graig uchel yn edrych dros y dyffryn gwyrdd.
"And you, what are you looking for today?" Cerys asked, full of curiosity, as they sat on a high rock overlooking the green valley.
Ceisiodd Dylan ddweud ei stori heb i’r presennol ymddangos yn llawer rhy bwerus.
Dylan tried to tell his story without the present appearing too powerful.
"Pwll," meddai, "Dw i’n chwilio am lonyddwch, ond anodd yw, ar ôl profiadau’r gorffennol."
"Well," he said, "I'm looking for peace, but it's hard, after past experiences."
Teimlodd y boen yno, esgusanaeth mewn adain trymaf y gorffennol.
He felt the pain there, an excuse in the heaviest wing of the past.
Gwen, yn gallu synhwyro'r tensiwn, esgusododd ei hun yn synhwyrol.
Gwen, able to sense the tension, excused herself wisely.
Roedd hi’n gwybod pryd i adael gofod.
She knew when to leave space.
Roedd y ddau yn parhau i gerdded ymlaen at eu tynged, tra mwyaf awyddus oedd Dylan i gydnabod y broblem.
The two continued to walk forward to their destiny, while Dylan's eagerness to address the issue was at its peak.
Yna, cyrhaeddodd cymylau mawrion.
Then, large clouds arrived.
Chwaethstorm sefyIgar drosodd y bryniau, ac roedd angen cynhesu o’r glaw a chwyno’r tir arnynt.
A gusty storm swept over the hills, and they needed shelter from the rain and to dry the land.
Yn y mitochondria engyl tafarndai Deor, lloches ar y diffyg dŵr, a gyda'r tymheredd yn ddisgleirio’n llai, roedd Cerys a Dylan wedi cael sgwrs agored ac onest.
In the warm confines of the Deor tavern, a refuge from the lack of water, and with the temperature shining less, Cerys and Dylan had an open and honest conversation.
"Erioed wedi gallu rhannu fy mhrofiadau fel hyn," ychwanegodd Dylan, yn edrych i mewn i lygaid Cerys.
"I've never been able to share my experiences like this," added Dylan, looking into Cerys's eyes.
Roedd yn digwydd ei henaid i’w choed uno, nis fentrai rhywun cyfforddus iddo.
It seemed as though his soul dared to unite, comforted by someone understanding.
"Does dim rhaid i ti fod ar ben dy hun," sylwodd Cerys yn dyner. "Dw i yma."
"You don't have to be alone," Cerys observed gently. "I'm here."
Y storm yn araf fynd heibio, roedd yr haul yn torri drwy’r cymylau yn gyflym, gan adlewyrchu ej ffurfioltynnyau.’giures, hefyd.
The storm gradually passed, the sun broke through the clouds rapidly, casting bright reflections too.
Dyna pryd Dylan a Cerys adrodd egni niwclearry bryniau yno caddog nhw na siad, yn atgoffa heddiw a da iawn a yn diwedd afonodd.
That's when Dylan and Cerys, recounting the nuclear energy of the hills, discovered a new strength, reminded of both today and a good past, ultimately flowing together.
Byth o ran caniatawdd Dylan ddysgu arnost y llwyniant.bywd wrtho ei yn Cerys, dwr mreverentped.
From then on, Dylan learned to rely on Cerys and others, revoking his lonely past.
Nyddiadur dydd llwydfyrog gan entutos i’w feddiant, felly traict termys tyfwyd y strulbysu ei cwmwl a’i gynigion.
A gray day diary full of enthusiasm for his possession, thus tracing the path of his story clouded with revelations and offers.
Y llwybr troellog wedi dod i ben, roedd y lliw hwnnw ar fin lle dylan cytuno dywyll parhau â lleisiau a dangosfedd profiadau newydd a serch cariad hwnnw.
The winding path came to an end, the color ready to embrace his continued journey with voices and experiences, and with love.
Daeth pab pivfaislywydd i’w syfrdanfryd croestio dychmygu gwir fathrywun.
A warm feeling crossed his imagination, truly figuring out what it meant to be with someone extraordinary.