
Aneira's Journey: Choosing Roots Over City Lights
FluentFiction - Welsh
Loading audio...
Aneira's Journey: Choosing Roots Over City Lights
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Yng nghanol prysurdeb Caerdydd, roedd caffi bywiog yn llawn â sŵn atgofion a sawr coffi.
In the midst of the bustle of Caerdydd, there was a lively café full of the sound of memories and the aroma of coffee.
Yn y caffi hwnnw, eisteddai Aneira, merch ifanc a myfyriol gyda golwg llawn hiraeth.
In that café sat Aneira, a young and thoughtful girl with a look full of longing.
Roedd hi'n aros am drenau i ymweld â'i mam-gu sydd yn dal i fyw yn y cefn gwlad Cymreig.
She was waiting for trains to visit her grandmother who still lives in the Welsh countryside.
Tu allan, roedd y Gwanwyn wedi dechrau blodeuo.
Outside, spring had begun to bloom.
Y blodau'n ychwanegu lliw i strydoedd caeth Caerdydd.
The flowers added color to the confined streets of Caerdydd.
Bwlch chwilfrydig oedd rhwng y tref ac ardal wledig - rhwng bywyd gwyllt Aneira a'i bywyd newydd yn y ddinas.
There was a curious gap between the town and the rural area - between Aneira's wildlife and her new life in the city.
Parhaoedd Aneira wrth feddwl am lonyddwch ei phlentyndod; cerdded trwy'r lonydd culion, sŵn yr Afon Teifi, a'r gwenyn chwimin ar blodau bach.
Aneira continued to think about the tranquility of her childhood; walking through the narrow lanes, the sound of the Afon Teifi, and the buzzing bees on small flowers.
Distawn oedd y ddinas, heb ei gwreiddiau.
The city was silent, without its roots.
Disgwyl am y tren oedd hi, ond daeth neges: "Tren wedi'i oedi oherwydd storm annisgwyl."
She was waiting for the train, but a message came: "Train delayed due to unexpected storm."
Wrth iddi edrych o gwmpas y caffi, gwelodd Maddox, hen ffrind o'r ysgol.
As she looked around the café, she saw Maddox, an old friend from school.
Gwadodd Maddox gyda gwên a dod at Aneira.
Maddox waved with a smile and came to Aneira.
"Aneira! Mae'n hyfryd dy weld di! Beth am ddod i barti ein cyd-ffrind Maes o law?"--meddai Maddox yn frwdfrydig.
"Aneira! It's lovely to see you! How about coming to our mutual friend Maes' party later?" Maddox said enthusiastically.
Roedd partïoedd Maes bob amser yn lliwgar a llawn hwyl.
Maes' parties were always colorful and full of fun.
Roedd Aneira yn ystyried.
Aneira considered.
Roedd hi'n misio'r sŵn a'r chwefror cyfeillgar, ond yna cofiodd am y sengl, disgwyddiad arall - llais ei mam-gu ar y ffôn.
She missed the sound and friendly chatter, but then she remembered another, single event - the voice of her grandmother on the phone.
"Carai dy weld, addfwyn wyres," cododd ei llais cynnes.
"I'd love to see you, dear granddaughter," her warm voice rose.
"Bydd popeth yn iawn yma, ac mae gen i amsergin newydd ar dy gyfer."
"Everything is fine here, and I have a new clock for you."
Eisteddodd Aneira yn sobor, mewn ystafell sydd mor drwm â'r tref ei hun.
Aneira sat soberly, in a room as heavy as the town itself.
Roedd rhaid iddi wneud penderfyniad; sefyll yn y caffi prysur neu gwibio i'r cefn gwlad - i'r cartref, i gysylltiadau pwysig.
She had to make a decision; stay in the busy café or dash to the countryside - to home, to meaningful connections.
Penderfynodd.
She decided.
Ffrwydrodd o'r caffi tuag at y gorsaf, ysgrifennodd neges dros frysa i Maddox.
She burst out of the café towards the station, hurriedly writing a message to Maddox.
"Diolch Maddox, ond rwy'n mynd at fy mam-gu.
"Thanks Maddox, but I'm going to my grandmother.
Rhaid i mi fynd adref.
I must go home.
Cysylltiadau yw bywyd."
Connections are life."
Ar ôl aros ychydig yn hirach, daeth y tren nesaf.
After waiting a little longer, the next train arrived.
Wrth iddi ymuno, teimlai Aneira rywbeth gwybyddwyd newydd.
As she joined, Aneira felt something newly realized.
Meddylodd am ei gwreiddiau, ei hanes, ei mam-gu.
She thought about her roots, her history, her grandmother.
Roedd yn llawer cliriach - byddai hi'n cadw ei chysylltiadau'n fyw.
It was much clearer - she would keep her connections alive.
Roedd hwn, iddi, yn bwysicach na'r byd arall i gyd.
This, to her, was more important than anything else in the world.
Roedd tren yn dweud wrth y ffordd i'r cefn gwlad, darlun o heddwch a chariad.
The train was telling the way to the countryside, a depiction of peace and love.
Roedd Aneira'n edrych ymlaen at aduniad cynhwysol, gyda churad o bwrpas a lloches newydd.
Aneira looked forward to an inclusive reunion, with a beat of purpose and a new haven.
Roedd gobaith yn fflamio yn ei chalon, wrth fynd y ffordd hir adref.
Hope flared in her heart, as she took the long road home.