
Strangers on A Plane: A Fleeting Yet Impactful Connection
FluentFiction - Welsh
Loading audio...
Strangers on A Plane: A Fleeting Yet Impactful Connection
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Emlyn edrychodd yn nerfus ar ei wats am y pumed tro.
Emlyn looked nervously at his watch for the fifth time.
Roedd traffig yn gynnar yn y bore wedi arafu ei daith i Faes Awyr Rhyngwladol Caerdydd.
Early morning traffic had slowed his journey to Maes Awyr Rhyngwladol Caerdydd (Cardiff International Airport).
Rhaid iddo fynd ar yr awyren am 10:30 er mwyn cyrraedd adre i Aberystwyth ar amser ar gyfer pen-blwydd ei dad.
He needed to get on the plane by 10:30 to arrive home in Aberystwyth in time for his father's birthday.
Roedd y llithro yng ngwaith yn ystod ei daith fusnes wedi gadael iddo lwyddo gorffen y tasgau yn brin iawn—fel arfer oedd wedi ei gynllunio yn ofalus.
The delay in work during his business trip had left him barely able to finish the tasks—usually planned carefully.
Wrth iddo fynd at y giât, teimlai Emlyn lid ar dro calon.
As he approached the gate, Emlyn felt a pang of anxiety.
Ei wyneb a'i wddf yn dechrau cochni.
His face and neck began to redden.
Ddim yn arferol, meddyliai.
Not normal, he thought.
A 'na roedd y deployed Carys ar y drws, gwraig garedig gyda het fawr a sgarff lliwgar.
And there was Carys posted at the door, a kind woman with a big hat and colorful scarf.
Edrychodd ar Emlyn gyda phryder, gan weld y cymhlethdod wrth ei lygaid.
She looked at Emlyn with concern, seeing the complication in his eyes.
"Helo?" gofynnodd hi, tra Emlyn saffodd â'i anadlu.
"Hello?" she asked, while Emlyn steadied his breathing.
"Oes," temledd Emlyn.
"Yes," Emlyn stammered.
"Dwi'n meddwl... rhywbeth ddim yn iawn."
"I think... something's not right."
Carys parhawyd ei chwmni, yn sylweddol bwysig bod rhywun wedi sylwi.
Carys remained with him, realizing the importance that someone had noticed.
"Oes ti angen help?" gofynnodd hi.
"Do you need help?" she asked.
"Mae'n bosib mod i'n cael adwaith alergaidd," gollyngodd Emlyn, synnig wrth y fartal cymorth.
"I might be having an allergic reaction," Emlyn blurted out, surprised at the emergency kit.
Roedd yr amser yn brin, a'r staff hedfan yn loncian.
Time was short, and the flight crew was hustling.
"Mae rhaid i fi gyrraedd fy awyren."
"I really need to catch my plane."
Ar y fforc hollbwysig yma, wax ddewis naill ai rhedeg neu helpu.
Faced with this critical fork in the road, she had to choose between running and helping.
Gwynebodd Carys y sefyllfa fel damwain celf.
Carys confronted the situation like a work of art accident.
"Mae EpiPen gyda mi," nododd hi, roedd honno ganddi fel achubiaeth.
"I have an EpiPen," she remarked, which she had as a lifesaver.
Yn ofalus, cawsoch EpiPen allan o'i bag.
Carefully, she retrieved the EpiPen from her bag.
Yna Ynniodd hi'n gant i ofalu am Emlyn.
Then she energetically looked after Emlyn.
O fewn munudau, torrodd y gwasgu.
Within minutes, the pressure subsided.
"Diolch," meddyddodd Emlyn, llygaid yn dal ati.
"Thank you," Emlyn said, eyes still fixed on her.
Wrth iddo glicio ei gwregys, roedd cyfraniad diwethaf Carys i’w fywyd yn glir.
As he clicked his seatbelt, Carys' final contribution to his life became clear.
"Dros y blyneddau," meddai hi, pan oeddent ar fin garmod anial yn eu ffyrdd eu hunain.
"Over the years," she said, when they were about to part ways on their separate paths.
Roedd addewid ar ei sgwarnoges.
She had a promise in her gestures.
"Dw i'n bydd ffantasiaid ble bynnag byddant ar gael – hyd yn oed mewn pabell awyr."
"I find fantasies wherever they are available – even in an airplane."
Erbyn iddi edrych yn ôl, roedd Emlyn ar y daith i fwy o wir ysbryd.
By the time she looked back, Emlyn was on the journey to more real spirit.
Pan ddaeth y tylluanion dahir i fusnes, ynghyd â’r awyren, roedd ei diolch yn niweidio.
When the owls turned to business, along with the plane, his gratitude was profound.
Roedd lluniad gan Emlyn yn euraid ardal Carys — roedd ei hadeilad estynedig ar yr awyrlen yn creu straeon newydd, pob dydd.
There was a drawing from Emlyn in Carys' golden area—her extended construction on the aircraft creating new stories every day.
Roedd yn benderfynu cynnig newydd, ond hefyd yn feddwl am ei phaentiadau.
He decided on a new offer, but was also thinking about his paintings.
Penderfynodd fod bywyd yn fwy llawn, ac roedd paentiad yn chwilio am hynny.
He concluded that life was fuller, and painting searched for that.
Roedd gwers newydd Emlyn: bod cysylltiadau arwyddocaol, hyd yn oed gyda dieithriaid, yn arwain at straeon gwell.
Emlyn's new lesson: that meaningful connections, even with strangers, lead to better stories.