
Journey of Healing: Rhys's Path Through Snowdonia's Peaks
FluentFiction - Welsh
Loading audio...
Journey of Healing: Rhys's Path Through Snowdonia's Peaks
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Wrth i wynt y bore chwythu rhwng y mynyddoedd, teimlai Rhys ei galon yn drwm.
As the morning wind blew between the mountains, Rhys felt his heart heavy.
Roedd y pathau gwlyb o law'r dyddiau diwethaf, y tir blodeuog yn ystod gwanwyn cynnes.
The paths were wet from the rain of the past days, the land blossoming during a warm spring.
Roedd gŵyl Calan Mai newydd ddod i ben, gan ddynodi’r cyfnod o fywyd newydd a gobaith.
The festival of Calan Mai had just ended, marking the period of new life and hope.
Ond heddiw, roedd Rhys yn teithio i fan lle roedd un penod wedi gorffen.
But today, Rhys was traveling to a place where one chapter had ended.
Cerddai Rhys a Carys i fyny llwybrau Snowdonia, gan ddewis daith drwy goetiroedd a glas dirweddau golau.
Rhys and Carys walked up the paths of Snowdonia, choosing a route through forests and light meadows.
Ni siaradai llawer â'i gilydd wrth iddynt fynd yn uwch.
They didn't talk much to each other as they climbed higher.
Roedd Rhys yn meddwl amdano'i dad, a dyma lle roedd ei dad yn hapusaf.
Rhys thought of his father, and this was where his father was happiest.
Carys sefyll wrth ei ochr, teimlai ac anwesu natur yn y funud hon.
Carys standing by his side, feeling and embracing nature in this moment.
"Mae’n drwm ar dy galon, Rhys," meddai Carys, ei llais yn glir ond cysuro.
"Your heart is heavy, Rhys," said Carys, her voice clear but comforting.
Drwy’r blynyddoedd, dysgodd sut i wrando heb orfodaeth.
Over the years, she had learned how to listen without pushing.
"Roedd tad yn caru hyn.
"Father loved this.
Ond doeddwn ni byth yn siarad llawer," atebodd Rhys yn brin, ei lais braidd yn fras.
But we never talked much," replied Rhys briefly, his voice slightly rough.
Wrth iddyn nhw ddringo ymhellach, daeth cymylau du dros eu pennau, a dechreuodd gwmwl drwm orchuddio'r dirwedd.
As they climbed further, dark clouds came overhead, and a heavy cloud began to cover the landscape.
"Gad i ni aros, Rhys," cydnabod Carys yn annog.
"Let's wait, Rhys," acknowledged Carys encouragingly.
Wrth iddynt eistedd ar wlybaniaeth tair mynydd, agorodd Rhys y sach.
As they sat on the wetness of three mountains, Rhys opened the bag.
"Ydy hyn yn iawn?
"Is this okay?"
" gofynnodd Carys.
asked Carys.
A dyna pryd, wrth edrych ar y fflach o wychder y coed derw hynafol, teimlai Rhys ei dad yn eistedd wrth ochr iddo.
And that's when, looking at the flash of brilliance from the ancient oak trees, Rhys felt his father sitting next to him.
Roedd nhw'n rhannu straeon o hen ddiwrnodau.
They shared stories of old days.
Sôn am y tro diwethaf roedden nhw wedi nofio yn y llyn, a phryd roeddent wedi codi gwersyll yn nyffryn Mymbyr.
Talked about the last time they swam in the lake, and when they camped in the Mymbyr valley.
Treuliodd yni ychydig orau yn rhannu ei sabotage, a'i meddyliau.
He spent a few hours sharing his feelings, his thoughts.
Teimlai yitiaciau gotiog preisllawn drosto wrth i hewyllin sailgaer y disel.
He felt precious twinges run through him at the base of his emotions.
Yn sydyn, llithiodd cymylau i ffwrdd a daeth yr haul yn ôl, gan olchi'r mynyddoedd mewn golau hyfryd.
Suddenly, the clouds slid away, and the sun returned, washing the mountains in beautiful light.
Parhau aeth Rhys a Carys hyd y brig lle agorodd gweld golygfa wych a phanorama eang.
Onwards went Rhys and Carys to the peak where they opened up to an amazing view and a wide panorama.
Cododd y jar â lludw, Rhys taflu nhw'n hyllder.
Lifting the jar with ashes, Rhys scattered them in the air.
Doedd ei ddwylo ddim yn ysgafn mwyach.
His hands were not heavy anymore.
Roedd yr awyrgylch o'i gwmpas yn sibrydau tawelwch ac addafoldebau.
The atmosphere around him whispered silence and serenity.
Gwnaeth hyn y teimlad yn rhyddhau.
This feeling provided release.
"Diolch, Carys," meddai Rhys, ei llais yn dawel, ond yn gryfach bellach, "Diolch am fod yma gyda mi.
"Thank you, Carys," said Rhys, his voice quiet but stronger now, "Thank you for being here with me."
""Does dim angen," atebodd Carys, "Rydyn ni'n croesi'r mynyddoedd hyn gyda'n gilydd.
"No need," replied Carys, "We're crossing these mountains together."
"Gydag ysbryd ysgafnach, dechreuodd Rhys a Carys fynd i lawr rhiw flynydd, gyda'r gwynt yn gwylio, lle roedd coedwig wedi ail-groesi ateg.
With a lighter spirit, Rhys and Carys began to descend the mountain slope, with the wind watching, where the forest re-crossed their path.
Wrth gerdded, teimlai Rhys y cysylltiad yn dyfnach rhwng y tir hwn y’gofal ynni, rhwng ef a°C Operations Team°aleit sy’n gydd, ond yn fwy na hynny, teimlai gymrodoriaeth rhwng y bobl sydd wrth ochr iddo.
While walking, Rhys felt a deeper connection between this land and the energy it cared for, between him and the support that surrounds him, but more than that, he felt camaraderie among the people beside him.
Roedd y mynyddoedd yn dal i sefyll ar ben eu hunain, ond roedd Rhys yn gwybod bod o leiaf un ohonyn nhw'n rhannu ei dirgelion wythnos—gorchuddiad dirgel.
The mountains continued to stand alone, but Rhys knew at least one of them shared his week's secrets—a hidden cover.