
Stories Reborn: New Voices on Robbeneiland's Historic Shores
FluentFiction - Afrikaans
Loading audio...
Stories Reborn: New Voices on Robbeneiland's Historic Shores
Sign in for Premium Access
Sign in to access ad-free premium audio for this episode with a FluentFiction Plus subscription.
Die son skyn helder oor Robbeneiland.
The sun shines brightly over Robbeneiland.
Dit is lente, en 'n groep internasionale besoekers staan opgewonde op die koue, beton pier.
It is spring, and a group of international visitors stand excitedly on the cold, concrete pier.
Elmarie, die toerleier, glimlag en voel die bekende krieweling van opgewondenheid.
Elmarie, the tour guide, smiles and feels that familiar tingle of excitement.
Sy is gereed om wéér 'n storie te vertel oor hierdie historiese eiland, 'n plek wat sy met haar hele hart liefhet.
She is ready once again to tell a story about this historic island, a place she loves with all her heart.
Jaco, haar kollega, staan langs haar met sy lyktassie vol brosjures en tydskedules.
Jaco, her colleague, stands next to her with his shoulder bag full of brochures and schedules.
Sy is meer besorg oor die logistiek en hou sy oë op sy horlosie.
He is more concerned about the logistics, keeping his eyes on his watch.
"Kom ons begin," sê hy, en knik in die rigting van die eerste gebou op die toerroete.
"Let's get started," he says, nodding in the direction of the first building on the tour route.
Elmarie tree vorentoe.
Elmarie steps forward.
"Welkom by Robbeneiland," begin sy, haar stem duidelik en selfversekerd.
"Welcome to Robbeneiland," she begins, her voice clear and confident.
Sy vertel van die gevangenisstraf, die dapperheid, en die stryd wat hier plaasgevind het.
She talks about the imprisonment, the bravery, and the struggle that took place here.
Die groep luister in stilte, beïndruk deur haar kennis en passie.
The group listens silently, impressed by her knowledge and passion.
Skielik steek 'n stem op uit die groep.
Suddenly, a voice rises from the group.
Pieter, 'n reisiger met donker oë en 'n ernstige gesig, vra: "Het jy geweet van die briewe wat deur families gestuur is?
Pieter, a traveler with dark eyes and a serious face, asks, "Did you know about the letters sent by families?"
" Sy vraag is onverwags, en 'n paar mense draai hul koppe.
His question is unexpected, and a few people turn their heads.
Elmarie knik, maar haar kalmte is effens versteur.
Elmarie nods, though her calmness is slightly disturbed.
"Ja, dit was belangrik vir die gevangenes om met hul geliefdes te kommunikeer," antwoord sy.
"Yes, it was important for the prisoners to communicate with their loved ones," she answers.
Pieter fron, asof hy meer weet.
Pieter frowns, as if he knows more.
Die toer gaan voort.
The tour continues.
Elmarie wys die ou tronkgeboue en vertel van die mense wat daarin gely het.
Elmarie points out the old prison buildings and talks about the people who suffered there.
Pieter onderbreek weer.
Pieter interrupts again.
"My oupa was hier.
"My grandfather was here.
Hy het vir sy lewe gevrees," sê hy hard, sy stem dring deur die stil lug.
He feared for his life," he says loudly, his voice cutting through the still air.
Die groep gluur na hom, nuuskierig.
The group stares at him, curious.
Die woorde slaan Elmarie aan.
The words strike Elmarie deeply.
Sy inhaleer stadig.
She inhales slowly.
Dít het sy nie verwag nie.
This she did not expect.
Sy kan sien Pieter brand van binne, vol emosies wat sy storie moet vertel.
She can see Pieter is burning from within, full of emotions that his story must tell.
Sy huiwer 'n oomblik, maar dan glimlag sy.
She hesitates a moment, but then she smiles.
"Vertel ons meer, Pieter," nooi sy hom uit.
"Tell us more, Pieter," she invites him.
Pieter begin praat.
Pieter begins to speak.
Hy vertel van sy oupa se swaarkry, van sy moed en hoe hy die hoop behou het deur briewe te skryf.
He tells of his grandfather's hardships, his courage, and how he maintained hope by writing letters.
Elmarie luister noukeurig en voel dat sy storie die toer verryk.
Elmarie listens carefully, feeling that his story enriches the tour.
Elke persoon in die groep is diep geraak deur sy relaas.
Every person in the group is deeply moved by his account.
Teen die einde van die toer neem Elmarie 'n oomblik om Pieter te bedank.
By the end of the tour, Elmarie takes a moment to thank Pieter.
Sy is oop vir nuwe perspektiewe en erken dat die geskiedenis nie net in boeke opgesluit is nie, maar in die harte van mense soos Pieter.
She is open to new perspectives and acknowledges that history is not just locked in books, but in the hearts of people like Pieter.
Daar bo, op die eiland, onder die ligte lentehemel, het almal meer gekry as wat hulle verwag het.
Up there, on the island, under the bright spring sky, everyone received more than they expected.
Elmarie nuwe insigte, Pieter die vryheid om te deel, en die besoekers 'n blik op 'n wêreld vol stories.
Elmarie gained new insights, Pieter the freedom to share, and the visitors a glimpse into a world full of stories.
Alles dra by tot die groter prentjie van die verlede, ryk en veelkantig.
Everything contributes to the bigger picture of the past, rich and multifaceted.